1 Korintiërs 4

₁U moet ons dus zien als helpers van Christus, belast met het beheer over Gods geheimen. ₂Nu wordt van een beheerder natuurlijk geëist dat hij betrouwbaar is. ₃Maar mij maakt het niet veel uit, hoe u of een andere menselijke instantie mij beoordeelt. Ik oordeel niet eens over mijzelf. ₄Wel ben ik me van geen kwaad bewust, maar dat bewijst niet dat ik onschuldig ben. Het is de Heer die over mij oordeelt. ₅Oordeel dus niet voorbarig, wacht tot de Heer komt. Hij zal wat in het duister verborgen is, aan het licht brengen en wat er in de harten van de mensen omgaat, openbaar maken. En dan zal iedereen van God de lof krijgen die hem toekomt.

₆Ik heb dit op mij en Apollos toegepast ter wille van u. U moet van ons leren: Houd je aan wat geschreven staat, zodat u zich niet het recht aanmatigt de een boven de ander te stellen. ₇Trouwens, wie geeft u dat recht? Wat hebt u dat u niet gekregen hebt? En als u het gekregen hebt, waarom dan zo groot doen alsof u het van uzelf hebt?

₈U hebt niets meer nodig! U hebt alles al! Koningen bent u geworden, en zonder ons! Was het maar zo, dan konden we in uw koningschap delen. ₉Maar God heeft, geloof ik, ons apostelen de achterste plaatsen toegewezen. Wij zijn als ter dood veroordeelden, wij staan te kijk voor heel de wereld, voor engelen en voor mensen. ₁₀Wij zijn dwaas om Christus’ wil, u bent zulke verstandige christenen! Wij zijn zwak, u sterk! U bent geëerd, wij veracht! ₁₁Tot op dit ogenblik hebben we te kampen met honger en dorst, met een tekort aan kleding; we lopen klappen op, we leiden een zwervend bestaan; ₁₂we verrichten zware handenarbeid. Worden we uitgescholden, dan zegenen we; worden we vervolgd, dan verdragen we het; ₁₃beledigingen beantwoorden we met vriendelijkheid. We worden behandeld als het schuim van de wereld, als het uitvaagsel van de maatschappij, tot op dit moment.

₁₄Dat schrijf ik niet om u beschaamd te maken, maar om u als mijn dierbare kinderen tot inzicht te brengen. ₁₅Want al zijn er duizenden die in verbondenheid met Christus u opvoeden, u hebt maar één vader; ik ben uw vader geworden door u het evangelie te brengen, in verbondenheid met Christus Jezus. ₁₆Daarom spoor ik u aan mijn voorbeeld te volgen. ₁₇Daarvoor heb ik Timoteüs naar u toe gestuurd. Hij is een geliefd kind van me, een trouw christen, die u in herinnering zal roepen hoe ik leef in verbondenheid met Christus, zoals ik dat zelf overal elke gemeente voorhoud.

₁₈In de veronderstelling dat ik toch niet zou komen, hebben sommigen zich wel heel veel aangemeten. ₁₉Maar als de Heer het wil, kom ik gauw, en dan merk ik wel of er in die grootspraak ook nog kracht schuilt. ₂₀Want het koninkrijk van God is geen zaak van woorden maar van kracht. ₂₁Wat wilt u? Moet ik met een stok in de hand naar u toekomen of in een geest van liefde en mildheid?