Filippenzen 1

₁Paulus en Timoteüs, dienaars van Christus Jezus: aan allen in Filippi die God toebehoren in verbondenheid met Christus Jezus, samen met hen die leiding geven aan de gemeente en die haar dienen.

₂Ik wens u de genade en de vrede van God, onze Vader, en van de Heer Jezus Christus.

₃Ik dank mijn God iedere keer als ik aan u denk; ₄en telkens wanneer ik voor u allen bid, doe ik het met blijdschap, ₅vanwege uw aandeel in de verbreiding van het evangelie van de eerste dag af tot nu toe. ₆Van één ding ben ik zeker: hij die dit goede werk door u begonnen is, zal het ook tot een goed einde brengen op de dag van Christus Jezus.

₇Het is eigenlijk vanzelfsprekend dat ik zo over u denk, want ik draag u allen een warm hart toe. U deelt immers allen in de genade die God mij gegeven heeft, in mijn gevangenschap en bij mijn verdediging en bekrachtiging van het evangelie. ₈God is mijn getuige: hij weet hoe ik naar u allen verlang met de genegenheid van Christus Jezus zelf.

₉Ik vraag in mijn gebed, dat uw liefde steeds groter wordt en gepaard mag gaan met kennis en volledig inzicht, ₁₀zodat u kunt beoordelen waar het op aankomt. Dan zult u op de dag van Christus zuiver en onberispelijk zijn, ₁₁en rijk aan vruchten van de gerechtigheid, die u dankt aan Jezus Christus, tot lof en eer van God.

₁₂U moet weten, broeders en zusters, dat mijn situatie juist veel heeft bijgedragen tot de verbreiding van het evangelie. ₁₃Het hele personeel van de gouverneur en alle anderen is het nu duidelijk geworden, dat ik gevangen zit om mijn geloof in Christus. ₁₄En het merendeel van mijn broeders heeft vertrouwen gekregen in de Heer en uit mijn gevangenschap nog meer moed geput om onbevreesd de boodschap van God te verkondigen. ₁₅Natuurlijk, er zijn er die Christus verkondigen uit afgunst en wedijver, maar er zijn er ook die het met eerlijke bedoelingen doen. ₁₆Die doen het uit liefde, omdat ze weten dat het eigenlijk míjn taak is het evangelie te verdedigen. ₁₇Maar die anderen maken Christus bekend met onzuivere bedoelingen en uit eigenbelang; ze hopen daardoor mijn gevangenschap te verzwaren. ₁₈Maar wat geeft het? Want of het nu uit eerlijke of oneerlijke motieven gebeurt, in elk geval wordt Christus bekendgemaakt, en daar ben ik blij om.

En dat zal ik ook blijven, ₁₉want ik weet, dat dit alles mijn redding betekent, omdat u voor mij bidt en de Geest van Jezus Christus mij bijstaat. ₂₀Ik hoop en verwacht stellig dat ik niets zal doen waarvoor ik mij later tegenover hem zal hoeven schamen, maar dat ik vrijmoedig zal spreken. Dan zal ik zoals altijd ook nu met mijn hele wezen Christus verheerlijken, of ik nu in leven blijf of sterf. ₂₁Want voor mij is leven Christus en is sterven winst. ₂₂Maar als ik blijf leven kan ik vruchtbaar werk doen. Ik weet niet wat ik moet kiezen. ₂₃Ik word naar twee kanten getrokken: enerzijds verlang ik heen te gaan en bij Christus te zijn, wat verreweg het beste is, ₂₄anderzijds is het voor u nodig dat ik in leven blijf. ₂₅En omdat ik hiervan overtuigd ben, weet ik, dat ik in leven zal blijven en voor u allen behouden zal blijven om uw geloof groter en blijer te maken. ₂₆Dan hebt u, wanneer ik weer bij u kom, een reden temeer om u op mij te beroemen in Christus Jezus.

₂₇Alleen, zorg er wel voor dat uw levenswandel in overeenstemming is met het evangelie van Christus. Dan zal ik bij mijn komst met eigen ogen zien, of bij verhindering in ieder geval horen, dat u sterk staat en eensgezind strijdt voor trouw aan het evangelie. ₂₈Daarbij moet u zich niet in het minst laten afschrikken door de tegenstanders. Voor hen is uw trouw een bewijs dat ze ten onder gaan, maar voor u is het een bewijs dat God u redt. ₂₉Want u hebt het voorrecht gekregen, niet alleen in Christus te geloven, maar ook voor hem te lijden. ₃₀U en ik strijden voor hetzelfde; vroeger hebt u al gezien hoe ik gestreden heb, en ik strijd nog steeds, zoals u nu hoort.