Masmur 139

Duh GUSTI, Panjenengan sing njajaki lan weruh kula.

₂Kula lungguh utawa ngadek Panjenengan weruh,

Panjenengan ngerti obahé ati kula sangka kadohan.

₃Panjenengan weruh yèn kula mlaku utawa ngasuh,

lan sak mlaku kula Panjenengan ngertèni.

₄Awit sak durungé ilat kula ngetokké tetembungan,

sakjané Panjenengan wis weruh kuwi kabèh, duh GUSTI.

₅Panjenengan ngurung kula sangka mburi lan sangka ngarep,

lan tangan-Mu tansah Panjenengan tumpangké ing kula.

₆Kaweruh sing mengkéné kuwi kliwat karo nggumunaké kanggo kula,

duwuré nganti ora kenèng kula gayuh.

₇Menyang ngendi enggèn kula lunga ngedohi Roh-Mu,

menyang ngendi enggèn kula mlayu ngedohi ngarep-Mu?

₈Yèn kula munggah menyang langit, Panjenengan ing kana,

yèn kula nggelar ambèn kula ing ndonyané wong mati, Panjenengan ya ing kono.

₉Yèn kula mabur nganggo swiwiné ésuké wétan,

lan manggona ing pojokané segara,

₁₀uga ing kono kula ketuntun karo tangan-Mu,

lan digawa karo tangan-Mu tengen.

₁₁Yèn kula ngomonga: “Awakku dikebaki karo pepeteng

lan pepadang ing sak ubengku dadia mbengi,”

₁₂pepeteng iki ora nggawé peteng ing mripat-Mu,

wengi ya dadi padang kaya awan,

pepeteng pada kaya pepadang.

₁₃Awit Panjenengan piyambak sing nggawé ginjel kula,

Panjenengan sing nenun kula ing wetengé ibu kula.

₁₄Kula matur kesuwun marang Panjenengan awit nggumunké lan ngidap-idapi kedadian kula,

penggawéan-Mu kuwi nggumunaké,

nyawa kula banget anggèné ngrumangsani bab kuwi.

₁₅Balung-balung kula ora ana sing ketutupan ing ngarep-Mu,

waktu kula digawé ing pandelikan,

lan digawé ing telengé bumi.

₁₆Mripat Panjenengan weruh kula, waktu kula ijik ing weteng,

kabèh kuwi wis pada ditulis ing kitab-Mu,

dina-dina sing bakal dianakké,

waktu siji waé durung ana.

₁₇Duh Gusti Allah, tenan angèlé pikiran-Mu kuwi,

tenan okèh banget gunggungé!

₁₈Yèn bakal kula itung gunggungé ngliwati tyatyahé wedi;

yèn kula mandek, jebul kula ijik ing ngarep-Mu.

₁₉Duh Gusti Allah, wong duraka supaya Panjenengan entèkké,

wong sing seneng ngutahké getih, supaya pada minggira sangka kula,

₂₀sing pada ora ngajèni Panjenengan,

lan sing tanpa nggawé anggèné pada nglawan marang Panjenengan.

₂₁Duh GUSTI, wong sing pada sengit marang Panjenengan, apa ora kula sengiti,

lan apa kula ora jelèh marang wong sing pada nglawan marang Panjenengan?

₂₂Pantyèn pada kula sengiti wong-wong kuwi,

pada dadi satru kula.

₂₃Duh Gusti Allah, kula supaya Panjenengan jaga lan ati kula supaya Panjenengan ngertèni,

kula supaya Panjenengan dadar lan Panjenengan supaya weruh angen-angené kula.

₂₄Panjenengan supaya mriksa, apa mlaku kula nyimpang,

lan gelem nuntun kula ing dalan sing langgeng!