Markas 9

₁Oe bhie bolies: „Sattje ke, hia ke koetjh manai mare se pahiele dekhiega kie Parmeswar kaise iensaan ke diel me aapan barka saktie se raadj tjalaawe hai.”

₂Tjhau dien baad Jiesoe Petras, Johaanas aur Jaakobas ke legail ek oetja pahaar par. Hoewa par doesar manai na raha.

Tab oe doesar rakam dekhaai lagal aur ₃okar kapra oeddjar tjamke lagal. Doenia me koi na kapra etana oeddjar dhoi sake hai. ₄Tab oesab Elia aur Mosas ke dekhies, aur oe doeno Jiesoe se batiaat raha. ₅Tab Petras bolies: „Maastar djie, barhia hai kie hamlog hia baatie. Hamlog tiengo marai banaabe, ekgo tor khaatien, ekgo Mosas khaatien aur ekgo Elia khaat.” ₆Tjela log bahoet ghabaraai gail raha, ohie khaat Petras ie and-band baat bolies. ₇Tab baadar oesabke tjhaais aur oman se ekgo aawaadj soenaail. Koi Jiesoe ke baare me bolies: „Ie hamaar pjaara Beta hai. Okar baat soeniehe.” ₈Tab atjakke me tjela log sagaro taakies aur Mosas aur Elia ke na dekhies. Oesab alop hoi gail raha aur khaalie Jiesoe oelogke lage raha.

₉Koetjh der baad djab oesab pahaar se nietje djaat raha tab oe bolies: „Djab talak iensaan ke Beta maral manai me se na djie oethiega toelog koi se na bataihe hia ka bhail hai.” ₁₀Ohie khaatien oelog ie sab tjiedj ke baare me na batiaat raha. Bakie oesab apane me poetjhies: „Maral manai me se djie oethe ke matlab ka hai?”

₁₁Tab oesab ose poetjhies: „Dharam ke parhal logan kaahe ke bole hai kie Kriest se pahiele Elia aaiga?” ₁₂Tab oe bolies: „Ha, Elia pahiele aaiga aur sab tjiedj phien se attjha kariega. Aur dekh iensaan ke Beta ke baare me ka liekhal hai. Oke tjaahie dher doekh oethaawe ke aur manai log oke nietja maaniega. ₁₃Bakie ham toelogse boliela kie Elia aai tjoekal hai. Aur manai log okar natiedja karies djaise oesab maangat raha. Parmeswar ke poestak me liekhal gail raha kie aisahie ose hoiga.”

₁₄Djab Jiesoe aur okar tien tjela log ekwa tjela log ke lage lautke aail raha, tab dekhies kie oelog ekaat dharam ke parhal waalan se moeh laraawe hai. Dher doesar manai oesabke aas-paas thara raha.

₁₅Djab djhoend log Jiesoe ke aawat dekhies tab oesab bahoet atjambho hoi gail aur haldie se tjalke okar lage gail aur bolies: „Maastar djie, aap kaise baato?” ₁₆Tab oe bolies: „Attjha,” aur poetjhies: „Toelogan kaun tjiedj ke baare me baat-tjiet karat rahiele?” ₁₇Tab djhoend me se ek djane bolies: „Maastar djie, ham aapan beta tor lage lailie. Oke ekgo bhoet pakaries hai, ohie khaatien oe na batiaai paawe hai. ₁₈Djab bhoet oke djiet lewe hai, tab oke nietje patak dewe hai. Okar moeh me se phetjkoer niekare hai, oe aapan daat kierkieraawe hai aur okar dehie ekdam karer hoi dja hai. Ham tor tjela log se poetjhlie bhoet ke niekaare ke, bakie oesab na niekaar paais.” ₁₉Tab Jiesoe hoewa ke manai log se bolies: „Are, be-bieswaasie logan! Hamke kai dien talak toelogke sanghe rahe ke parie? Ham kab talak toelogke be-bieswaas sahab?” Aur bolies: „Attjha, larka ke hia laaw.”

₂₀Oesab oke laais. Tab djab bhoet Jiesoe ke dekhies tab larka ke dehie karer kar deis. Tab oe nietje gierke lote lagal aur phetjkoer okar moeh me se niekare lagal. ₂₁Tab Jiesoe okar baap se poetjhies: „Kai dien se aise howe hai?” Tab baap bolies: „Tjhotahie se. ₂₂Oe oke bhie dher dafe aagie aur paanie me gieraais hai oke maar dhaare khaat. Djab toe ekare khaatien koetjh kar sakiehe tab toe hamlog par daaja kar aur oke attjha kar deihe.” ₂₃Tab oe bolies: „Toe kaahe khaat bole hai: ‘Djab toe koetjh kar sakiehe’? Dje Parmeswar me bieswaas kare hai, oe sab koetjh kar sake hai.” ₂₄Tab aadmie toerant bolies: „Ham to bharosa kariela, bakie hamaar bieswaas tjhota hai. Hamke sahaaita kar auro bieswaas kare ke!”

₂₅Tab djab Jiesoe dekhies kie auro manai aawe hai, tab oe bhoet ke daaties djaun launda ke bahier aur goenga karies raha. Oe bolies: „Niekar dja aur oke ab se kabhie na pakariehe!” ₂₆Tab bhoet djor se tjiellaaike, aur launda ke khoeb djhakdjhorke tjhor deis. Aur larka djaise maral paral raha. Tab manai logan bole lagal kie: „Oe mar gail hai.” ₂₇Bakie Jiesoe okar haath pakarke thara karies.

₂₈Koetjh der baad djab Jiesoe aur okar tjela log ekgo ghar me gail raha aur ekwa manai tjal gail raha, tab tjela log ose poetjhies: „Kaise bhoetwa ke hamlog na bhagaai pailie?” ₂₉Tab oe bolies: „Ie rakam bhoet khaalie praatna se bhagaawal djaai sake hai.”

₃₀Jiesoe aur okar tjela log hoewa se Gaalielea diehaat gail. Oe na maangat raha kie manai log djaane oe kaaha dja hai. ₃₁Oe maangat raha khaalie aapan tjela log ke siekhaawe. Oe bolies: „Iensaan ke Beta doesman ke haath me saup dewal djaaiga aur oesab oke maar dhaarie. Tab tien rodj baad oe phien se djie oethiega.” ₃₂Bakie tjela log okar baat na samadjh paais aur oesab dar ke maare na poetjhies.

₃₃Tab oesab Kaapernaum sahar me aail. Djab oelog ghare pahoetjal tab Jiesoe oesabse poetjhies: „Toelog rasta par kaun tjiedj ke baare me batiaat rahiele?” ₃₄Bakie oesab koetjh na bolies. Oesab to apane me takaraar karat raha kie oelog me se barkwa ke hai. ₃₅Tab Jiesoe gail baithe, aur tjela log se bolies: „Dje maange hai barkwa howe, oke tjaahie apane ke sab se tjhota maane ke aur naukar ghat banke rahe ke.” ₃₆Tab oe ekgo larka ke bolaaike oelogke bietj me laais aur oke dapkaaike oelogse bolies: ₃₇„Dje aisan tjhota larka ke hamaar hoekoem par apana lewe hai, oe hamke apanaawe hai. Aur dje aise kare hai, oe na khaalie hamke apana lewe hai, bakie bhie oke djaun hamme pathaais hai.”

₃₈Tab Johaanas bolies: „Maastar djie, hamlog dekhlie kaise ek aadmie tor naam leike bhoet logan ke khaderat raha. Bakie oe hamlog me ke na hai, ohie khaat hamlog maangat rahielie oke mienaahie kare.” ₃₉Bakie oe bolies: „Oke na rokiehe. Dje hamaar naam leike atjambho kaam karie, oe na oelte hamaar niendara kar sakiega. ₄₀Dje hamaar rasta par koi ke na rokaai, oe hamlog me ke hai. ₄₁Ham toelogse satj boliela kie djab koi djaane hai kie toelog Kriest me saamiel baate aur ohie khaat toelogke ek gielaas paanie dei, Parmeswar oke djaroer ienaam deiga.”

₄₂Oe larka ke dekhaaike bolies: „Dje aisan tjhota bieswaasie se paap karwaaiga, okare lieje auro barhia rahat djab ekgo barka ieta gatai me baanhke oe samoendar me biegal djaat. ₄₃Djab tor haath tose paap karwaawe hai, tab oke kaatke bieg de. Bestar hai ek haath se Parmeswar lage djaai ke aur na doeno leike narak me pahoetje ke. Hoewa par aagie me djariehe djaun kabhie na boetiega. [ ₄₄Hoewa par hardam kierwa pariega aur aagie kabhie na boetiega.] ₄₅Djab tor gor toke kharaab rasta par ledja hai, tab kaatke bieg de. Bestar hai kie toe langaraate Parmeswar ke paas pahoetj djaihe aur na doei gor leike narak me phekal djaihe. [ ₄₆Hoewa par hardam kierwa pariega aur aagie kabhie na boetiega.] ₄₇Aur djab tor ek aakhie tose paap karwaawe hai, tab notjke bieg de. Bestar hai kie toe ek aakhie leike Parmeswar ke raadj me djaihe nahie to doeno aakhie leike narak me khaderal djaihe. ₄₈Hoewa par hardam kierwa pariega aur aagie kabhie na boetiega.

₄₉Har ek ke tjaahie djaise aagie se adjmaawal djaai ke. ₅₀Niemak ek barhia tjiedj hai, bakie djab oman sawaad na rahie, tab kaun tjiedj se sawaad miel sakie? Toelog tjatak niemak ghat aur apane me miel-djoelke rahoe.”