Galaten 3

₁Dwaze Galaten! Wie heeft u betoverd? Ik heb Jezus Christus toch duidelijk als de gekruisigde voor u uitgetekend. ₂Ik wil alleen dit van u weten: hebt u de Geest ontvangen door de wet na te leven of door te luisteren naar de boodschap en die te geloven? ₃Hoe kunt u zo dom zijn! U bent begonnen met de Geest en nu wilt u eindigen op eigen kracht? ₄Is alles wat u hebt meegemaakt dan voor niets geweest? Inderdaad, dan zou het voor niets zijn. ₅God geeft u de Geest en brengt wonderen onder u tot stand. Doet hij dat omdat u de wet naleeft of omdat u luistert naar de boodschap en die gelooft?

₆Kijk naar Abraham: hij geloofde God en God verklaarde hem daarom rechtvaardig. ₇Dus u ziet: kinderen van Abraham zijn zij die geloven. ₈De Schrift voorzag dat God de niet-Joden door het geloof zou rechtvaardigen. Daarom heeft ze aan Abraham toen al het grote nieuws bekendgemaakt: In u zullen alle volken worden gezegend. ₉Wie geloven, delen dus samen met de gelovige Abraham in de zegen.

₁₀Allen die hun heil verwachten van de naleving van de wet, zijn het voorwerp van vervloeking. Want de Schrift zegt: Een vloek zal rusten op iedereen die zich niet werkelijk houdt aan alles wat in de wet staat. ₁₁Maar dat niemand zich met behulp van de wet tegenover God kan rechtvaardigen, is duidelijk door de uitspraak: De rechtvaardige zal leven door het geloof. ₁₂En bij de wet komt het niet op geloven aan, want, zo staat er: Wie doet wat in de wet staat, die zal leven.

₁₃Maar Christus heeft ons van de vloek van de wet vrijgekocht door voor ons een vervloekte te worden. Want er staat geschreven: Een vloek rust op iedereen die aan een paal is gehangen. ₁₄Zo kunnen door Jezus Christus de niet-Joden delen in de zegen van Abraham, en zo kunnen wij door te geloven de beloofde Geest ontvangen.

₁₅Broeders en zusters, ik geef een voorbeeld uit het dagelijkse leven: zelfs bij de mensen kan al niemand een rechtsgeldig testament verbreken of er iets aan toevoegen. ₁₆Nu heeft God zijn belofte gedaan aan Abraham en aan zijn nakomeling. Het staat er niet in het meervoud: ‘aan nakomelingen’, maar in het enkelvoud: ‘en aan uw nakomeling’, en die nakomeling is Christus. ₁₇Ik bedoel dit: God heeft een rechtsgeldig testament gemaakt en een wet van vierhonderddertig jaar later kan dat testament niet ongedaan maken, zodat die belofte niet meer zou gelden. ₁₈Als de erfenis afhankelijk was van de wet, zou ze het niet zijn van de belofte. Maar God heeft juist door een belofte te doen zijn gunst aan Abraham bewezen.

₁₉Waarvoor dient dan de wet? De wet is later ingevoerd om de overtredingen aan het licht te brengen, en bedoeld als een tijdelijke maatregel tot de komst van de nakomeling aan wie de belofte gedaan was. De wet werd gegeven door engelen door tussenkomst van een bemiddelaar. ₂₀Maar een bemiddelaar vertegenwoordigt niet slechts één persoon; God echter is één.

₂₁Druist de wet dan in tegen Gods beloften? Geen sprake van. Als er een wet ingevoerd was die leven kon geven, zouden de mensen inderdaad op grond van de wet rechtvaardig kunnen worden. ₂₂Maar de Schrift heeft heel de mensheid opgesloten in de gevangenis van de zonde, zodat zij die geloven de beloofde gave zouden krijgen, op grond van het geloof in Jezus Christus.

₂₃In de tijd die aan het geloof voorafging, zaten wij opgesloten, bewaakt door de wet, in afwachting van het geloof dat nog geopenbaard moest worden. ₂₄De wet is voor ons dus een oppasser geweest totdat Christus kwam en wij door het geloof zouden worden gerechtvaardigd. ₂₅Maar nu het geloof is gekomen, hebben we niet langer een oppasser nodig, ₂₆want u bent allemaal kinderen van God door het geloof in eenheid met Christus Jezus. ₂₇De doop heeft u allen met Christus verenigd; u hebt Christus aangetrokken als een kledingstuk. ₂₈Het doet er niet meer toe of u Jood bent of Griek, slaaf of vrij mens, man of vrouw. Want samen vormt u een eenheid in Christus Jezus. ₂₉Als u Christus toebehoort, bent u nakomelingen van Abraham en deelt u in de beloofde erfenis.