Pengalamané rasul Paulus
ing sakjeroné nyambutgawé
kanggo Gusti
1Para sedulur, aku, sing nyambutgawé bebarengan karo Gusti Allah, aku nyuwun tenanan marang kowé kabèh: mbok kawelasané Gusti Allah marang kowé aja digawé muspra. Jalaran melas, Gusti Allah ngapura dosamu, aja balik nglakoni dosa menèh. 2Awit Gusti Allah déwé wis ngomong ngéné nang Kitab:
“Ing wantyi sing tak karepké
Aku ngrungokké sambatmu
lan ing dina keslametanmu
Aku teka nulungi kowé.”
Para sedulur, ya saiki iki wantyiné Gusti Allah arep nulungi kowé lan ya saiki iki dina keslametanmu.
3Para sedulur, aku ngati-ati tenan aja sampèk ndadèkké sandungan marang sapa waé. Dadiné penggawéané Gusti sing tak kerjani ora éntuk èlèk. 4Ing prekara apa waé sing tak lakoni aku ngétokké nèk aku iki peladèné Gusti Allah, kayadéné: kasusahan lan kangèlan apa waé tak sangga karo sabar. 5Aku mangan gebuk, mangan setrapan lan uga tau dikroyok. Aku ngrasakké nyambutgawé adus kringet, kurang turu lan kurang pangan. 6Aku ngétokké betyik, nyambutgawé nganggo kaweruh, sabar lan gemati marang sapa waé. Aku manut marang pinuntuné Roh Sutyi lan nrésnani liyané sak atiku. 7Aku ngabarké pitutur sing bener, pituturé Kristus lan aku sing ngabarké ya nganggo pangwasané Gusti Allah. Aku mantep terus nuruti apa sing dikarepké karo Gusti Allah, dadiné aku bisa nggelarké pituturé Gusti Allah terus tanpa ènèng wong sing bisa nyalahké nèk aku nindakké ala. 8Aku dong-dongan diajèni, dong-dongan disepèlèkké, dong-dongan dielem, dong-dongan diolok-olok. Ya ora dadi apa. Senajan aku ngomong sak beneré, aku meksa diarani tukang ngapusi. 9Kabèh wong kenal marang aku, nanging okèh sing ora gelem nganggep aku kaya kongkonané Kristus. Aku ajek ngadepi pati, nanging wujuté ijik urip. Senajan aku dipentungi, nanging aku ora mati. 10Senajan aku digawé sedi, nanging aku bungah terus. Aku kétok mlarat, nanging aku ndadèkké sugihé wong pirang-pirang. Kétoké ora nduwé apa-apa, nanging wujuté aku nduwé sembarang.
11Para sedulurku nang Korinta, aku wis ngomong blaka marang kowé lan sembarang sing nang njeroné atiku wis tak etokké kabèh. 12Nèk ènèng rasa sing ora kepénak enggonmu bebarengan karo aku, kuwi ora jalaran tumindakku salah marang kowé, ora, nanging kuwi jalaran sangka salahmu déwé. 13Para sedulur, enggonku mituturi kowé kuwi jalaran kowé pada tak anggep anak-anakku déwé. Mulané, mbok pada dikétokké marang aku rasané atimu, kaya enggonku ngétokké rasané atiku marang kowé.
Aja sampèk gupak reregeté wong sing ora pretyaya
14Para sedulur, aja gegandèngan karo wong sing ora pretyaya. Apa wong sing nglakoni pituturé Gusti Allah bisa gegandèngan karo wong sing nglawan Gusti Allah? Mesti ora. Apa pepadang bisa bebarengan karo pepeteng? Mesti ora. 15Kristus apa tau setuju karo Sétan? Mulané, wong sing pretyaya marang Kristus ya ora tunggalé karo wong sing ora pretyaya. 16Lan omah panggonané Gusti Allah ya ora tunggalé karo omahé brahala. Awit panggonané Gusti Allah sing urip ya awaké déwé iki. Wujuté Gusti Allah déwé wis tau ngomong, kaya sing ketulis nang Kitab, uniné ngéné:
“Aku bakal manggon
dadi siji karo umatku
lan Aku bakal bebarengan
karo wong-wong kuwi.
Aku bakal dadi Gusti Allahé
lan wong-wong kuwi bakal dadi umatku.”
17Nang ayat liyané Gusti Allah ngomong ngéné:
“Lungaa sangka tengahé wong-wong
sing nglakoni ala
lan pada pisaha
sangka wong-wong kuwi.
Aja pada ndemèk
barang sing kotor,
mengko Aku bakal nampa kowé.”
18Nang ayat liyané menèh Gusti Allah ngomong ngéné:
“Aku bakal dadi bapak
kanggo kowé
lan kowé bakal dadi
anak-anak lanang lan wédok
kanggo Aku.
Kuwi tembungé Gusti sing kwasa déwé.”
