Pembukakan lan pamuji slamet
1-2Timotius, anakku sing tak trésnani tenan, iki layang sangka nggonku, Paulus. Aku dipilih karo Gusti Allah kongkon dadi rasulé Gusti Yésus, Juru Slameté manungsa. Kuwi wis dadi karepé Gusti Allah kanggo aku. Awit Dèkné wis janji nèk awaké déwé bakal urip dadi siji karo Gusti Yésus, Juru Slameté manungsa. Mulané Gusti Allah mréntah aku kongkon ngabarké pitutur iki.
Muga-muga Gusti Allah Bapaké awaké déwé lan Yésus, Juru Slameté manungsa lan Gustiné awaké déwé, ngétokké kabetyikané, kawelasané lan katentremané marang kowé.
Aja isin lan aja wedi
3Timotius, aku maturkesuwun marang Gusti Allah sing tak ladèni sak atiku, ya kaya mbah-mbahanku mbiyèn. Awan-wengi nèk aku ndonga, aku ya ndongakké kowé. 4Nèk aku kélingan eluhmu dongé kowé tak tinggal, aku terus kangen marang kowé. Bungahé kaya ngapa nèk aku weruh kowé menèh. 5Aku ijik kélingan kemantepané pretyayamu marang pituturé Gusti. Pantyèn, kowé karo ibumu Enis lan simbahmu Lois tunggalé waé pengandelé marang Gusti Yésus lan aku ngerti nèk kowé ora kendo. 6Mulané aku saiki ngélingké marang kowé. Dongé aku ndongakké lan numpangi tangan kowé, Gusti Allah ngekèki kapinteran marang kowé, kapinteran kuwi kudu mbok kanggokké. 7Awit Gusti Allah ngekèki Rohé marang kowé, ora supaya kowé wedi, nanging supaya kowé nduwèni kwasa nindakké karepé. Gusti Allah ngekèki Rohé uga supaya kowé bisa nrésnani kabèh wong lan supaya kowé bisa urip sing pantes.
8Mulané, saiki kowé aja isin ngabarké pituturé Gusti Allah. Lan aja isin jalaran aku disetrap. Aku nang setrapan iki nglabuhi Gusti Yésus. Aja wedi, nanging kaya aku iki, kowé kudu saguh nandang kangèlan nglabuhi Gusti, awit Dèkné wis ngekèki kekuwatan marang kowé. 9Gusti Allah wis ngluwari awaké déwé sangka kwasané ala lan saiki manggil awaké déwé kongkon masrahké uripé marang Dèkné. Gusti Allah enggoné nulungi lan manggil awaké déwé kuwi ora jalaran awaké déwé iki ènèng pantesé diupahi, ora! Nanging pantyèn wis dadi karepé Gusti Allah nduduhké kawelasané marang awaké déwé. Pantyèn, wis kawit mbiyèn, sakdurungé Gusti Allah nggawé langit lan bumi, Dèkné wis nduwèni pikiran ngongkon Gusti Yésus mbréné, kanggo nduduhké sepira gedéné katrésnané Gusti Allah marang awaké déwé lan medot awaké déwé sangka kwasané ala. 10Lan saiki Gusti Yésus wis teka tenan, Dèkné wujuté ya medot awaké déwé sangka kwasané ala lan nduduhké kabetyikané Gusti Allah marang awaké déwé. Gusti Yésus wis ngrampungké kwasané pati lan nduduhké marang awaké déwé nèk awaké déwé bakal urip slawas-lawasé karo Dèkné nganggo raga anyar.
11Mulané Gusti Allah milih aku kongkon nggelarké kabar kabungahan iki. Aku dadi rasulé Gusti Yésus kongkon mulangi wong-wong bab urip nurut Gusti Yésus. 12Kuwi jalarané aku saiki nglakoni kangèlan iki. Nanging ora dadi apa, aku ora sangsi, awit aku ngerti sapa sing tak jagakké. Lan aku uga wis ngerti tenan nèk Dèkné nduwèni kwasa njaga kabar kabungahan sing wis dipasrahké marang aku iki nganti tekan mbésuk nèk Dèkné teka menèh. 13Pitutur sing bener sing wis tak wulangké marang kowé kudu mbok lakoni tenan lan piwulang kuwi gawénen tulada sing kudu mbok turut. Diteruské enggonmu njagakké marang Gusti Yésus, Juru Slameté manungsa lan trésnaa marang liyané karo katrésnané Gusti. 14Kabar kabungahan sing wis dipasrahké marang kowé kuwi kudu mbok simpen sing apik. Roh Sutyi, sing manggon ing uripé awaké déwé, sing ngréwangi kowé nyimpen iki.
15Kowé wis ngerti nèk sedulur-sedulur sangka bawah Asia pada ninggal aku kabèh, kayadéné Figélus lan Hèrmogénes. 16Sing tak suwun Gusti mberkahi krabaté Onésiforis. Dèkné ajek teka mbangun lan nglipur aku lan dèkné ora wedi apa isin niliki aku nang setrapan. 17Malah dongé dèkné teka nang kuta Rum kéné, dèkné tékok-tékok terus nganti ketemu karo aku. 18Sing tak suwun mbésuk, nèk wong kabèh bakal dikrutu, Gusti bakal melas marang Onésiforis. Kowé déwé ngerti nèk dèkné jan nulungi aku tenan nang kuta Efése.
