Masmur 143

Duh GUSTI, Panjenengan supaya gelem ngrungokké pandonga kula,

sambat kula supaya Panjenengan rungokké!

Supaya gelem nuruti penjaluk kula

ing njeruhné kasetian lan keadilan-Mu!

₂Panjenengan supaya aja nganti perkaran karo abdi-Mu iki,

awit ing antarané wong urip ora ana sing ditemokké bener ing ngarep-Mu.

₃Awit satru wis ngoyak-oyak kula

lan ngeplèkké nyawa kula ing lemah,

nglebokké kula ing pepeteng

kaya wong sing wis mati suwé.

₄Nyawa kula semplak, lemes ing batin kula,

ati kula delek-delek ing awak kula.

₅Kula kèlingan marang dina-dina ing jaman mbiyèn,

kula ngrasak-ngrasakké marang kabèh penggawéan-Mu,

kula mikir-mikir marang penggawéané tangan-Mu.

₆Kula megarké tangan kula marang Panjenengan,

nyawa kula ngelak marang Panjenengan kaya lemah sing garing. Sela

₇Duh GUSTI, Panjenengan supaya gelis nyauri marang kula,

semangat kula wis entèk!

Panjenengan supaya aja ndelikké praupan-Mu sangka kula,

nganti kula kaya wong-wong sing pada medun menyang kubur.

₈Kula ing wantyi ésuk supaya krungu kawelasan-Mu,

awit kula pertyaya marang Panjenengan!

Kula supaya Panjenengan duduhké dalan sing kudu kula liwati,

awit nyawa kula, kula angkat marang Panjenengan.

₉Duh GUSTI, kula supaya Panjenengan owalké sangka satru-satru kula,

kula ngayom marang Panjenengan.

₁₀Kula supaya Panjenengan wulangi nandangi karep-Mu,

awit Panjenengan kuwi Gusti Allah kula!

Rohé Panjenengan sing apik supaya nuntun mlaku kula

ing lemah sing rata.

₁₁Duh GUSTI, kula supaya Panjenengan uripké awit sangka asma-Mu,

nyawa kula supaya Panjenengan entaské sangka kangèlan awit keadilan-Mu.

₁₂Satru kula supaya pada Panjenengan tumpes awit kawelasan-Mu,

lan kabèh wong sing ngangèlké kula supaya Panjenengan entèkké,

awit kula kuwi abdi-Mu.