Johannes 2

₁Twee dagen later was er een bruiloft in Kana, een stad in Galilea. De moeder van Jezus was er, ₂en ook Jezus zelf en zijn leerlingen waren op de bruiloft uitgenodigd. ₃Toen de wijn bijna op was, zei zijn moeder tegen hem: ‘Ze hebben geen wijn meer.’ ₄‘Is dat uw zaak of mijn zaak?’ antwoordde hij haar. ‘Mijn tijd is nog niet gekomen.’ ₅Zijn moeder zei tegen de bedienden: ‘Doe maar wat hij je zegt.’ ₆Nu stonden daar zes stenen watervaten met het oog op het joodse reinigingsritueel, elk met een inhoud van tachtig tot honderdtwintig liter. ₇‘Vul die vaten met water,’ beval Jezus de bedienden. Zij vulden ze tot de rand. ₈Toen zei hij: ‘Schep er wat uit en breng dat naar de ceremoniemeester.’ Dat deden ze, ₉en hij proefde van het water dat wijn was geworden. De bedienden die het water uit de vaten geschept hadden, wisten waar die wijn vandaan kwam, maar de ceremoniemeester wist dat niet. Hij liet de bruidegom roepen ₁₀en zei tegen hem: ‘Iedereen schenkt eerst de beste wijn, en wanneer de gasten dronken zijn, de minder goede. Maar u hebt de beste wijn voor het laatst bewaard!’

₁₁Dit, in Kana in Galilea, was het begin van de wondertekenen, waarmee Jezus zijn glorie openbaarde, en zijn leerlingen geloofden in hem.

₁₂Daarna ging hij met zijn moeder, zijn broers en zijn leerlingen naar Kafarnaüm, waar ze enkele dagen bleven.

₁₃Het joodse paasfeest naderde, en Jezus ging naar Jeruzalem. ₁₄In de tempel trof hij de handelaars in runderen, schapen en duiven, en de geldwisselaars die daar zaten. ₁₅Hij maakte van touwen een zweep en joeg hen allemaal de tempel uit met hun schapen en runderen. Het geld van de wisselaars gooide hij op de grond en hun tafeltjes wierp hij omver ₁₆en tegen de duivenhandelaars zei hij: ‘Weg hiermee! Maak van het huis van mijn Vader geen markt!’ ₁₇Zijn leerlingen herinnerden zich dat er in de Schrift staat:

₁₈De Joden vroegen hem: ‘Wat voor teken kunt u ons laten zien als bewijs dat u dit mag doen?’ ₁₉‘Breek deze tempel af en in drie dagen laat ik hem herrijzen,’ antwoordde Jezus. ₂₀‘Zesenveertig jaar is aan deze tempel gebouwd,’ zeiden de Joden, ‘en u zult hem in drie dagen laten herrijzen?’ ₂₁Maar de tempel waarover hij sprak, was zijn lichaam. ₂₂Na zijn opstanding uit de dood herinnerden zijn leerlingen zich dat hij dat gezegd had, en zij geloofden de Schrift en de woorden die Jezus had gesproken.

₂₃Tijdens het paasfeest was hij in Jeruzalem, en bij het zien van de wondertekenen die hij deed, gaven velen hem hun vertrouwen en kwamen tot geloof in hem. ₂₄Maar Jezus gaf hun zijn vertrouwen niet, want hij kende hen allen. ₂₅Niemand hoefde hem iets over de mens te vertellen, want hij wist wat er in een mens omgaat.