Matteüs 27

₁’s Morgens vroeg besloten alle opperpriesters en oudsten van het volk dat Jezus ter dood gebracht moest worden. ₂Ze lieten hem geboeid wegvoeren en leverden hem uit aan Pilatus, de gouverneur.

₃Toen Judas, die hem uitgeleverd had, zag dat Jezus ter dood veroordeeld was, kreeg hij berouw. Hij bracht de dertig zilverstukken terug naar de opperpriesters en de oudsten. ₄‘Ik heb verkeerd gedaan, ik heb een onschuldige uitgeleverd,’ zei hij. ‘Wat hebben wij daarmee te maken?’ antwoordden zij. ‘Dat is uw zaak.’ ₅Toen gooide Judas de zilverstukken de tempel in, hij liep weg en hing zich op.

₆De opperpriesters raapten de zilverstukken op en zeiden: ‘We mogen het niet in de offerkist doen, want het is bloedgeld.’ ₇En ze besloten er de akker van de pottenbakker voor te kopen als begraafplaats voor vreemdelingen. ₈Daarom heet dat stuk land nog steeds ‘De Bloedakker’. ₉Zo ging in vervulling wat de profeet Jeremia had gezegd:

₁₁Jezus werd voor de gouverneur geleid en die vroeg hem: ‘Bent u de koning van de Joden?’ ‘U zegt het zelf,’ antwoordde Jezus. ₁₂De opperpriesters en de oudsten beschuldigden hem, maar Jezus zei niets. ₁₃Pilatus vroeg: ‘Hoort u niet waarvan ze u allemaal beschuldigen?’ ₁₄Maar Jezus gaf hem geen enkel antwoord, en dat verbaasde de gouverneur zeer.

₁₅Nu was het de gewoonte dat de gouverneur bij elk feest een gevangene vrijliet. Het volk mocht kiezen wie. ₁₆Op dat moment zat er een berucht man gevangen, die Barabbas heette. ₁₇Pilatus vroeg aan de mensen die te hoop gelopen waren: ‘Wat willen jullie? Moet ik Barabbas vrijlaten of Jezus die Christus wordt genoemd?’ ₁₈Want Pilatus wist dat ze hem uit afgunst uitgeleverd hadden.

₁₉Terwijl hij op zijn rechterstoel zat, stuurde zijn vrouw hem een boodschap. ‘Houd je erbuiten,’ waarschuwde ze hem, ‘die man is onschuldig. Vannacht heb ik in een droom veel om hem geleden.’

₂₀Maar intussen hadden de opperpriesters en de oudsten de menigte bewerkt: ze moesten Barabbas kiezen en Jezus laten doden. ₂₁‘Wie van de twee willen jullie nu vrij hebben?’ vroeg Pilatus hun. ‘Barabbas!’ antwoordden ze. ₂₂‘Maar wat moet ik dan doen met Jezus die Christus wordt genoemd?’ ‘Kruisigen!’ riepen ze allemaal. ₂₃‘Maar waarom? Wat heeft hij dan gedaan?’ Maar zij schreeuwden nog harder: ‘Aan het kruis met hem!’ ₂₄Pilatus merkte dat hij niets bereikte; het tumult werd alleen maar groter. Daarom liet hij een schaal met water brengen, waste zijn handen voor de ogen van de menigte en zei: ‘Ik ben onschuldig aan het vergieten van zijn bloed. Het is jullie zaak.’ ₂₅Maar het hele volk riep: ‘Zijn bloed op ons en onze kinderen!’ ₂₆Toen liet Pilatus Barabbas vrij, maar Jezus liet hij geselen. Daarna leverde hij hem uit om gekruisigd te worden.

₂₇De soldaten van de gouverneur namen Jezus mee het gerechtsgebouw in en haalden er de hele afdeling bij. ₂₈Ze trokken zijn kleren uit en deden hem een donkerrode mantel om. ₂₉Ze vlochten een krans van doorntakken en zetten die op zijn hoofd en in zijn rechterhand gaven ze hem een stok. Toen knielden ze voor hem neer en ze zeiden spottend: ‘Wij groeten u, koning van de Joden!’ ₃₀En ze spuugden naar hem, trokken de stok uit zijn hand en sloegen hem ermee op zijn hoofd. ₃₁Na deze bespotting deden ze hem de mantel af, trokken hem zijn kleren weer aan en brachten hem weg om hem te kruisigen.

₃₂Toen ze de stad uit gingen, kwamen ze een man tegen die uit Cyrene kwam. Hij heette Simon. Hem dwongen ze de kruisbalk van Jezus te dragen. ₃₃Zo kwamen ze op een plek die Golgota heette. Dat betekent Schedelplaats. ₃₄Ze gaven Jezus wijn te drinken, vermengd met bittere kruiden. Maar, toen hij ervan geproefd had, wilde hij het niet. ₃₅Ze sloegen hem aan het kruis en ze verdeelden zijn kleren door erom te dobbelen. ₃₆Zittend hielden ze bij hem de wacht. ₃₇Boven zijn hoofd hadden ze een opschrift aangebracht met de reden van zijn veroordeling. Er stond: ‘Dit is Jezus, de koning van de Joden.’ ₃₈Samen met Jezus werden twee misdadigers aan het kruis geslagen, de ene rechts, de andere links van hem. ₃₉Voorbijgangers beledigden hem en riepen smalend: ₄₀‘Jij, die de tempel afbreekt en in drie dagen opbouwt, red nu jezelf, als je de Zoon van God bent, en kom van het kruis af!’ ₄₁Zo dreven ook de opperpriesters, de schriftgeleerden en de oudsten de spot met hem: ₄₂‘Anderen heeft hij gered, maar zichzelf redden kan hij niet. Hij is toch koning van Israël? Laat hij maar van het kruis afkomen, dan zullen we in hem geloven. ₄₃Hij vertrouwt op God. Laat God hem dan redden, als hij van hem houdt! Hij heeft toch gezegd dat hij Gods Zoon is.’ ₄₄Zo hoonden hem ook de misdadigers die met hem waren gekruisigd.

₄₅Van twaalf uur tot drie uur ’s middags werd het over het hele land donker. ₄₆Omstreeks drie uur riep Jezus luid: ‘Eli, Eli, lema sabachtani?’ Dat betekent: Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten? ₄₇Een paar omstanders die het hoorden, zeiden: ‘Hij roept om Elia.’ ₄₈Meteen ging een van hen een spons halen, hij doopte die in water, stak hem op de punt van een stok en wilde Jezus ervan laten drinken. ₄₉‘Wacht,’ zeiden de anderen, ‘nu kunnen we zien of Elia hem komt redden.’ ₅₀Opnieuw riep Jezus luid en hij stierf.

₅₁Op dat moment scheurde het gordijn in de tempel in tweeën, van boven tot onderen. Er volgde een aardbeving en de rotsen spleten. ₅₂Graven gingen open en de lichamen van veel heilige mensen die waren gestorven, werden uit de dood opgewekt. ₅₃Zij verlieten hun graven en gingen na Jezus’ opstanding naar de heilige stad waar ze aan velen verschenen. ₅₄De commandant en zijn soldaten, die Jezus bewaakten, hadden de aardbeving gevoeld en zagen wat er gebeurde. Ze werden erg bang en zeiden: ‘Die man was werkelijk de Zoon van God.’ ₅₅Op een afstand stonden veel vrouwen toe te kijken. Ze waren Jezus vanaf Galilea gevolgd en hadden voor hem gezorgd. ₅₆Onder hen bevonden zich ook Maria van Magdala, Maria de moeder van Jakobus en Jozef, en de moeder van de zonen van Zebedeüs.

₅₇Tegen de avond kwam er een rijke man, die Jozef heette en uit Arimatea kwam. Hij was ook een leerling van Jezus. ₅₈Hij ging naar Pilatus en vroeg hem om het lichaam van Jezus. Pilatus gaf opdracht het aan hem af te staan. ₅₉Jozef nam het lichaam, wikkelde het in schoon linnen ₆₀en legde het in zijn eigen grafkamer, die hij pas in de rotsen had laten uithakken. Hij rolde een grote steen voor de ingang en ging weg. ₆₁Maria van Magdala en de andere Maria waren daarbij aanwezig; ze zaten tegenover het graf.

₆₂De volgende dag, de dag na de voorbereiding op de sabbat, gingen de opperpriesters en de Farizeeën samen naar Pilatus en zeiden: ₆₃‘Heer, wij herinneren ons dat die bedrieger bij zijn leven heeft gezegd: Na drie dagen zal ik door God worden opgewekt. ₆₄Kunt u geen opdracht geven het graf te beveiligen tot de derde dag? Want anders komen zijn leerlingen zijn lichaam ongemerkt weghalen en dan zeggen ze tegen de mensen: God heeft hem uit de dood opgewekt. En die laatste leugen zou nog erger zijn dan de eerste.’ ₆₅Pilatus antwoordde hen: ‘U krijgt wachters. Ga dan het graf beveiligen, zo goed als u kunt.’ ₆₆Zij gingen naar de grafkamer en beveiligden die door de steen te verzegelen en er wachters bij te plaatsen.