Marcus 2

₁Toen Jezus enkele dagen later weer in Kafarnaüm was, werd bekend dat hij thuis was. ₂Er stroomden zoveel mensen toe dat er nergens plaats meer was, zelfs niet voor de deur. En Jezus sprak met hen over de boodschap van God.

₃Er kwamen mensen aan die een verlamde bij zich hadden. Met z’n vieren droegen ze hem. ₄Omdat er zoveel mensen waren, konden ze niet bij Jezus komen. Daarom namen ze boven de plek waar hij zat, de dakbedekking weg en toen ze een opening gemaakt hadden, lieten ze de verlamde man op zijn draagbed naar beneden zakken. ₅Bij het zien van hun geloof zei Jezus tegen de verlamde: ‘Mijn zoon, uw zonden worden u vergeven.’

₆Nu zaten er ook een paar schriftgeleerden, ₇en die vroegen zich af: ‘Hoe durft hij dat te zeggen? Hij lastert God! Want alleen God kan zonden vergeven!’ ₈Jezus begreep onmiddellijk wat zij dachten en hij zei: ‘Waarom denkt u dat bij uzelf? ₉Wat is eenvoudiger? Tegen deze verlamde zeggen: Uw zonden worden u vergeven, of: Sta op, pak uw bed en loop? ₁₀Ik zal u laten zien dat de Mensenzoon de macht heeft om hier op aarde zonden te vergeven.’ Toen richtte hij zich tot de verlamde: ₁₁‘U zeg ik: sta op, pak uw bed en ga naar huis.’ ₁₂Meteen stond hij op, pakte zijn bed en ging naar buiten. Iedereen kon het zien! De mensen waren buiten zichzelf, ze prezen God en zeiden: ‘Zoiets hebben we nog nooit gezien.’

₁₃Hij ging naar buiten en liep weer langs het meer. De hele menigte ging naar hem toe en hij gaf hen onderricht. ₁₄Onderweg zag hij Levi, de zoon van Alfeüs, bij het tolhuis zitten. Jezus zei tegen hem: ‘Volg mij.’ Levi stond op en volgde hem.

₁₅Op een keer was Jezus te gast in Levi’s huis. Veel tollenaars en zondaars waren er samen met Jezus en zijn leerlingen aan tafel. Het waren er veel, het waren volgelingen van hem. ₁₆Toen enkele schriftgeleerden die tot de Farizeeën behoorden, zagen dat hij at met zondaars en tollenaars, vroegen zij aan zijn leerlingen: ‘Waarom eet hij met tollenaars en zondaars?’ ₁₇Jezus hoorde het en zei: ‘Gezonde mensen hebben geen dokter nodig, zieke wel. Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars.’

₁₈De leerlingen van Johannes de Doper en de Farizeeën waren op een keer aan het vasten. Ze kwamen Jezus vragen: ‘Waarom vasten de leerlingen van Johannes en van de Farizeeën wel, maar die van u niet?’ ₁₉Hij antwoordde: ‘Kunnen de gasten op een bruiloft vasten, terwijl de bruidegom bij hen is? Zolang zij de bruidegom bij zich hebben, kunnen zij niet vasten. ₂₀Maar er komt een tijd dat de bruidegom van hen wordt weggehaald, en dan is het voor hen de tijd om te vasten.

₂₁Niemand verstelt een oude jas met een lap die nog niet gekrompen is. Doet hij het wel, dan trekt die nieuwe lap de oude jas kapot, en de scheur wordt alleen maar groter. ₂₂Ook doet niemand jonge wijn in oude wijnzakken. Doet hij het wel, dan scheurt de wijn de zakken kapot, en zowel de wijn als de zakken gaan verloren. Nee, jonge wijn hoort in nieuwe zakken!’

₂₃Op een sabbat liep Jezus door de korenvelden. Onderweg begonnen zijn leerlingen korenaren te plukken. ₂₄‘Kijk eens wat ze doen!’ zeiden de Farizeeën tegen hem. ‘Dat mag niet op sabbat.’ ₂₅‘Hebt u nooit gelezen,’ vroeg Jezus hun, ‘wat David deed toen hij en zijn mannen honger kregen en ze niets te eten hadden? ₂₆Hij ging het huis van God binnen – Abjatar was toen de hogepriester – en at van de altaarbroden die alleen de priesters mogen eten. Bovendien gaf hij ze ook aan zijn mannen te eten.’ ₂₇En Jezus besloot: ‘De sabbat is er voor de mens, de mens niet voor de sabbat. ₂₈De Mensenzoon is dus ook meester over de sabbat.’