Akas
1Akas waktu dadi ratu umuré rong puluh taun, nanging enggoné dadi ratu ing Yérusalèm suwéné nembelas taun. Piyambaké ora nandangi apa sing bener ing ngarepé GUSTI kaya Daved, bapaké leluhuré, 2nanging uripé manut mlakuné para ratu ing Israèl, malah nggawé retya-retyané tyitakan kanggo para Baal. 3Ratu uga ngobong kurban ing legokan Ben-Hinom lan ngobong para anaké kanggo kurban, tyotyok karo penggawéné ala para bangsa sing wis ditundung karo GUSTI sangka ngarepé wong Israèl. 4Piyambaké ngobong kurban ing puntuk-puntuk pangurbanan lan ing panggonané sing duwur lan ing sak ngisoré saben wit-witan sing nggrumbul. 5Awit sangka kuwi GUSTI, Gusti Allahé, terus ngekèkké piyambaké ing tangané ratuné wong Aram. Piyambaké dikalahké lan okèh para wong sing diukum lan pada digawa menyang Damaskus. Sakwisé kuwi ratu terus dipasrahké ing tangané ratu ing Israèl lan ngalami kalah sing gedé. 6Awit ing sedina, Pekah, anaké Remalya ing Yéhuda nggawé patiné wong 120.000 wong, kabèh para wong sing penggedéné suradadu, awit wis pada ninggal GUSTI, Gusti Allahé para leluhuré. 7Lan Sikhri, sakwijiné penggedé sangka Efraim, matèni Maaséya, anaké ratu, Asrikam, penggedéné kraton lan Elkana, penggedé sing nomer loro sak ngisoré ratu. 8Tunggalé seduluré sing diketyèk karo wong Israèl, 200.000 wong, ya kuwi wong wadon lan botyah lanang lan wadon. Wong-wong kuwi uga pada ngrampasi bandané sing okèh tyatyahé, pada digawa menyang Samaria.
9Nanging ing kono ana sakwijiné nabiné GUSTI, sing asmané Odèd. Nabi kuwi lunga metuki suradadu sing bali menyang Samaria lan ngomong marang wong-wong mau mengkéné: “awit sangka nesuné marang Yéhuda, GUSTI, Gusti Allahé para leluhurmu, ngekèkké wong-wong kuwi ing tanganmu lan kowé pada nggawé patiné ing sak tengahé karo nesu sing nganti sundul langit. 10Nanging saiki kowé pada nduwé karep menangké Yéhuda lan Yérusalèm arep pada kok dadèkké batur tukon lanang lan wadon. Apa kowé déwé ora nduwé kesalahan sing gedé ing ngarepé GUSTI, Gusti Allahmu? 11Saiki rungokna pituturku iki: Tunggalé para sedulurmu sing pada kok ketyèk kuwi balèkna, awit nesuné GUSTI marang kowé mulat-mulat.” 12Terus ana penggedéné turunané Efraim ya kuwi Asarya, anaké Yohanan, Bérékya, anaké Mesilémot, Yekiskia, anaké Salum lan Amasa, anaké Hadlai, sing pada ngadek ing ngarepé wong sing pada mulih sangka peperangan 13lan mbengok mengkéné: “Para tawanan kuwi aja pada kok gawa mréné, awit kekarepanmu kuwi ndadèkké kita pada kesalahan marang GUSTI lan nambahi dosa lan kesalahané kita! Kesalahan kita kuwi wis gedé lan bebenduné sing mulat-mulat wis ditibakké marang Israèl.” 14Kadung mengkono para wong sing nganggo gaman terus pada ninggalké para tawanan lan barang-barang sing pada dirampas ing ngarepé para penggedéné lan wong sak pasamuan kabèh. 15Wong-wong sing dityeluk karo disebut jenengé, kuwi terus pada budal metuk para wong tawanan mau. Sak okèhé wong sing wuda pada diwènèhi sandangan jupukké sangka sing direbut. Wong-wong kuwi pada diwènèhi sandangan, kasut, mangan lan ngombé. Pada dilengani lan sak kabèhé wong sing wis kesel banget nganti ora bisa mlaku pada ditunggangké ing kimar, digawa menyang Yériko, menyang kuta wit Kurma, tyedak karo para seduluré. Sakwisé mengkono wong Israèl mau pada mulih menyang Samaria.
16Ing waktu kuwi Akas kongkonan marang ratu ing negara Asyur njaluk bantuan. 17Awit wong Edom uga wis pada teka lan ngalahké Yéhuda lan mboyongi wong tawanan. 18Para wong Filistèn ya wis pada nyerang kuta-kuta ing negara Pegunungan ing negara Negeb Yéhuda, wis pada ngrebut kuta Bèt-Sémes, Ayalon, Gedérot, Sokho uga sak tanah pangwasané, Timna sak tanah pangwasané lan Gomso sak tanah pangwasané, terus pada manggon ing kuta-kuta kono. 19Kaya mengkono enggoné GUSTI ngasorké Yéhuda, awit Akas, ratu Israèl kuwi, dijarké waé karo tumindak mblarah sing kelakon ing Yéhuda awit wis ora setia marang GUSTI. 20Tiglatpileser, ratu ing negara Asyur, terus teka, mung waé ora gelem ngréwangi marang piyambaké, nanging malah arep ngrusuhi marang piyambaké. 21Senajan Akas ngrebuti barang-barang ing griyané GUSTI, ing kraton lan ing omahé para penggedéné lan masrahaké kuwi kabèh marang ratuné Asyur, nanging kuwi ora njalari untungé. 22Ing sak njeruhné kahanan kepèpèt kuwi Akas malah mundak banget enggoné ora setia marang GUSTI. 23Ratu pada nggawé sajèn kurban marang para allahé wong Damaskus sing wis ngalahké piyambaké. Ratu mikir mengkéné: “Sing mitulungi para ratuné wong Aram kuwi allah-allahé; mulané aku arep pada nggawé sajèn kurban marang kuwi, supaya aku uga dipitulungi.” Nanging ya allah-allahé kuwi sing njalari patiné uga wong Israèl kabèh. 24Akas nglumpukké piranti-piranti ing griyané Gusti Allah, pada dirusaki. Lawangé griyané GUSTI ditutup lan terus nggawé mesbèh-mesbèhé kanggo piyambaké déwé ing sak kabèhé pojok-pojoké Yérusalèm. 25Saben kuta ing Yéhuda dideki puntuk-puntuk pangurbanan kanggo panggoné ngobong kurban marang allah liyané. Kaya mengkono enggoné ratu nggawé nesuné atiné GUSTI, Gusti Allahé para leluhuré.
26Sak luwihé sejarahé lan sak okèhé mlakuné, wiwit-wiwitan nganti tekan pungkasan, kuwi kabèh ketulis ing kitab bab para ratu ing Yéhuda lan Israèl. 27Akas terus dililani lan nunggal karo leluhuré lan dikubur ing kuta, ing Yérusalèm, nanging ora dikubur ing kuburané para ratu Israèl. Hiskia, anaké, terus dadi ratu nggentèni piyambaké.
