Ananias lan Safira
1Ana wong lanang sing jenengé Ananias karo bojoné diarani Safira, adol keboné. 2Karo disetujoni bojoné, wong mau ngentit sak pérangané payuné kuwi, nanging liyané terus digawa dipasrahké ing ngarepé para rasul. 3Nanging Pétrus ngomong: “Ananias, kenèng apa atimu dikwasani karo sétan, nganti kowé nggorohi Roh Sutyi lan ngentit sak pérangané payuné lemah kuwi? 4Yèn lemah kuwi ora didol, apa kuwi ora tetep dadi duwèkmu, lan sakwisé didol, apa payuné kuwi ora tetep ing kwasamu? Kenèng apa kowé kok ngrantyam penggawé mengkono ing atimu? Duduk manungsa sing kok gorohi, nanging Gusti Allah.” 5Bareng Ananias krungu tembungé mengkono kuwi, terus nggeblak pedot nyawané, nganti wong kabèh sing krungu bab kuwi pada wedi banget. 6Para nom-noman terus pada teka, mbuntel layoné, terus digotong metu lan dikubur.
7Sakwisé telung jam bojoné Ananias mlebu, nanging ora weruh apa sing tas waé kelakon. 8Pétrus terus ngomong: “Aku omongana, apa lemah kuwi kok edol karo rega semono?” Semauré wong wadon kuwi: “Ya kuwi.” 9Tembungé Pétrus: “Kenèng apa kowé wong loro pada komplotan njajal marang Rohé Gusti? Delengen, wong-wong sing tas waé ngubur bojomu pada ngadek ing ngarep lawang, kuwi uga bakal nggotong kowé metu.” 10Wong wadon kuwi terus nggeblak sak nalika kuwi uga ing ngarepé Pétrus lan pedot nyawané. Nalika para nom-noman pada mlebu, wong wadon mau ketemu wis mati, terus digotong metu lan dikubur ing sak tyedaké sing lanang. 11Wong sak pasamuan kabèh lan wong sing krungu bab kuwi pada banget wediné.
Tanda-tanda lan mujijat-mujijat
12Lan para rasul pada nganakké tanda lan mujijat okèh ing antarané wong okèh. Wong kabèh sing pada pertyaya tansah pada nglumpuk ing balé Salomo sak njeruhné dadi siji sing raket. 13Wong-wong liyané ora wani nyampuri, nanging wong-wong okèh kuwi pada banget enggoné ngajèni marang para wong sing pertyaya kuwi. 14Tyatyahé wong sing pada pertyaya marang Gusti kuwi mundak tukul-tukul, lanang lan wadon, 15malah pada nggawa wong-wong sing lara menyang dalan gedé, disèlèhké ing ambèn utawa klasa, supaya yèn Pétrus liwat, sak ora-orané ana sing kena ayang-ayangé. 16Uga sangka kuta-kuta ing sak ubengé Yérusalèm pada teka gembruduk nggawa wong sing pada lara utawa sing pada ketèmpèlan karo roh ala. Kabèh pada diwaraské.
Para rasul pada dislametké sangka paukuman
17Awit sangka sengité, imam gedé lan para sing mèlu, ya kuwi wong-wong sangka golongan Saduki, pada nandangi ngéné. 18Para rasul pada dityekel lan dilebokké ing pakunjara kuta. 19Nanging bareng mbengi ana mulékaté Gusti sing ngengakké lawang-lawangé pakunjara mau lan nuntun metu para rasul lan ngomong: 20“Pada menyanga Griya Sutyi, ngadeka lan nggelarna sak kabèhé tembungé sing urip kuwi marang wong okèh.”
21Para rasul pada manut miturut paweling mau lan kadung ésuk, pada mlebu ing Griya Sutyi terus wiwit mulangi ing kono. Nalika semono imam gedé lan para sing mèlu ngongkon marang Pangwasa hukum Agama supaya ngumpul, ya kuwi kumpulané para pemimpiné bangsa Israèl, lan terus ngongkon mapak para rasul menyang pakunjaran. 22Nanging bareng para abdi tekan ing pakunjaran, para rasul ora ketemu ing kono. Terus pada bali ngomongi, 23tembungé: “Mau pakunjaran ditemokké ijik dikuntyi kuwat, lan kabèh wong jaga ing panggonan jagané ing ngarep lawangé, nanging bareng kita bukak, ing njeruh ora ana wongé siji-sijia.” 24Bareng penggedéné tukang njaga Griya Sutyi lan para pengarepé imam krungu katerangan mengkono kuwi, pada ora tentrem atiné, terus rembukan bakal kepriyé kedadiané. 25Nanging terus ana wong teka sing ngomong: “Kabar, wong-wong sing wis sampéyan lebokké ing pakunjaran kuwi, saiki ing Griya Sutyi mulangi marang wong okèh.”
Para rasul ing ngarepé Pangwasa hukum Agama
Tembungé Gamalièl
26Pemimpiné tukang njaga lan para prajurité terus pada menyang Griya Sutyi, nyekel para rasul, nanging ora karo peksa, jalaran wedi, yèn dibandemi watu wong okèh. 27Para rasul mau dituntun lan diadepaké ing ngarepé Pangwasa hukum Agama. Imam gedé terus wiwit takon, 28tembungé: “Kowé apa ora wis pada diwanti-wanti aja mulangi kanggo Jeneng kuwi? Nanging nyatané, Yérusalèm wis kok kebaki piwulangmu lan kowé arep nekakké tanggungané getihé Wong kuwi marang kita.” 29Pétrus lan para rasul terus pada nyauri, tembungé: “Kita kudu luwih mbangun turut marang Gusti Allah tenimbang marang manungsa. 30Gusti Allahé leluhur kita wis nangèkké Yésus, sing wis sampéyan gantung ing kayu salip lan sampéyan patèni. 31Ya Panjenengané kuwi sing wis diunggahké menyang nduwur karo Gusti Allah karo tangané sing tengen, didadèkké dadi Penuntun lan Juruslamet, supaya Israèl bisa mratobat lan nampa pangapurané dosa. 32Nanging sing pada dadi seksiné perkara kuwi, kita lan Roh Sutyi sing wis dikèkké karo Gusti Allah marang wong kabèh sing mbangun turut marang Panjenengané.” 33Krungu mengkono kuwi, kabèh pada muntab terus pada ngupaya matèni para rasul.
34Nanging ing Pangwasa hukum Agama kuwi, ana wong Farisi, jenengé Gamalièl, juru Torèt sing kajèn banget ing antarané wong okèh, sing terus ngadek lan usul, supaya para rasul pada dipréntahké metu sedilut. 35Sakwisé mengkono terus ngomongi paweling: “Para sedulur Israèl, kula njaluk pada mikir tenan, apa sing arep sampéyan tindakké marang wong-wong kuwi! 36Awit waktu mbiyèn wis njedul Téodas, sing ngaku dadi wong ngluwihi sembarang lan sing nduwé murid kurang luwih wong 400 wong; nanging wong iki terus dipatèni, para muridé kabèh pada buyar lan entèk. 37Sakwisé wong kuwi, nalika dianakké tyatyah jiwa, Yudas njedul, wong Galiléa. Okèh wong sing kesèrèt ing pambruntakané, nanging Yudas kuwi ya mati, kabèh muridé pada buyar. 38Awit sangka kuwi tembung kula marang sampéyan kabèh: Aja nandangi apa-apa kanggo wong-wong kuwi. Pada etokna waé, awit yèn kekarepan lan penggawéané kuwi asal-usulé sangka manungsa, mesti bakal entèk, 39nanging yèn asal-usulé sangka Gusti Allah, sampéyan kabèh ora bisa ngentèkké wong-wong kuwi; menawa mengko bakal tenan, yèn sampéyan pada nglawan marang Gusti Allah.” Pepéling kuwi dituruti. 40Pangwasa hukum Agama kuwi terus nyeluk lan metyuti para rasul lan dipenging mulangi atas asmané Yésus. Sakwisé mengkono pada dililani lunga.
41Para rasul pada lunga sangka ngarepé Pangwasa hukum Agama karo bungah, jalaran wis pada dianggep pantes ngalami sangsara awit sangka asmané Yésus. 42Lan saben dina pada neruské enggoné mulangi ing Griya Sutyi lan ing omah-omah lan ngomongké Injil, sing ndunungké yèn Yésus kuwi Mésias.