Wiwitan 22

₁Sakwisé lelakon mau Gusti Allah terus njajal pertyayané Abraham. Tembungé mengkéné: “Abraham.” Semauré Abraham: “Kula Gusti.” ₂Préntahé Gusti Allah: “Anak lanang sing ora ana tunggalé, sing kok trésnani, ya kuwi Isak, gawanen menyang tanah Moria, ing kono pasrahna digawé kurban obongan ing sakwijiné gunung sing bakal Tak duduhké marang kowé.” ₃Esuké mruput Abraham tangi, terus nglapaki kimaré, ngejak abdiné loro lan Isak, anaké; lan nyigari kayu kanggo kurban obongan, terus budal menyang panggonan sing dipréntahké karo Gusti Allah. ₄Sakwisé telung dina Abraham ndangak lan weruh panggonané sangka kadohan; ₅lan Abraham ngomong marang abdiné loro: “Kowé karo kimaré pada kèria ing kéné, aku karo anakku arep mbrana perlu sembayang, sakwisé kuwi kita bakal pada mbalèni kowé menèh.” ₆Abraham terus njupuk kayuné kurban obongan, dipanggulké marang Isak lan nggawa geni lan péso. Mengkono wong loro pada mlaku bareng. ₇Isak terus takon marang Abraham: “Pak?” Semauré Abraham: “Ana apa anakku?” Tembungé Isak: “Geni lan kayuné wis ana, nanging tyempé sing digawé kurban obongan ana ngendi?” ₈Abraham nyauri tembungé: “Kanggo tyempé sing bakal digawé kurban obongan kuwi Gusti Allah déwé sing bakal nyawiské, anakku!” Mengkono wong loro terus mlaku bebarengan.

₉Sakwisé pada tekan ing panggonan sing dipréntahké karo Gusti Allah, Abraham terus nggawé mesbèh ing kono, kayuné terus ditata, Isak dibanda lan ditumpangké ing mesbèh ing sak nduwuré kayu. ₁₀Abraham terus ngelungké tangané lan njupuk péso, arep mbelèh anaké.

₁₁Nanging mulékaté GUSTI terus mbengok marang Abraham sangka langit: “Abraham! Abraham!” Semauré Abraham: “Kula GUSTI!” ₁₂Tembungé mulékat: “Kowé aja matèni anak kuwi, lan aja diapak-apakké! Awit saiki Aku ngerti yèn kowé ngajèni marang Gusti Allah, nganti kowé ora éman masrahaké anakmu lanang sing ora ana tunggalé marang Aku.” ₁₃Waktu Abraham nolèh, terus weruh ing mburiné ana wedus gèmbèl lanang sing sunguné ketyantol ing grumbulan, terus dijikuk lan terus dipasrahké dadi kurban obongan ijolé anaké. ₁₄Panggonan kuwi dijenengké karo Abraham: GUSTI sing nyawiské. Awit sangka kuwi nganti sepréné ana tetembungan: Ing gunungé, GUSTI bakal nyawiské.

₁₅Mulékaté GUSTI mbengok ping pindoné marang Abraham sangka langit, ₁₆tembungé: “Aku sumpah kanggo AKU déwé, mengkéné tembungé GUSTI, awit kowé nglakoni sing mengkono kuwi, nganti ora éman masrahaké anakmu sing ora ana tunggalé marang Aku, ₁₇mulané kowé bakal Tak berkahi nganti lubèr lan turunanmu bakal dadi okèh banget nganti kaya lintang-lintang ing langit lan kaya wedi ing pinggiré segara, lan turunanmu bakal ngenggoni kuta-kutané mungsuhé. ₁₈Uga awit sangka turunanmu kuwi sakkèhé para bangsa ing bumi bakal pada kaberkahan; awit kowé wis ngrungokké tembung-Ku.” ₁₉Abraham terus bali mbalèni abdiné, terus pada budal bebarengan menyang Bèrsyéba, lan Abraham terus manggon ing Bèrsyéba.

₂₀Sakwisé lelakon kuwi mau, Abraham nampa kabar mengkéné: “Milka wis nduwé anak-anak lanang patutan sangka Nahor seduluré sampéyan. ₂₁Sing mbarep Us, adik Bus, terus Kemuèl, bapaké Aram, ₂₂uga kèsèd, Haso, Pildas, Yidlaf lan Bétuèl.” ₂₃Bétuèl nduwé anak Ribka. Wong wolu kuwi kabèh anaké Milka patutan karo Nahor, seduluré Abraham. ₂₄Nahor uga nduwé bojo wayuh jenengé Réuma uga nduwé anak, ya kuwi Tebah, Gaham, Tahas lan Maaka.