Yérémia 49

₁Kanggo turunané Amon.

Mengkéné tembungé GUSTI:

“Apa ora ana turunané Israèl,

apa ora ana tyedak turunané?

Kena apa déwa Molok nduwèni Gad,

lan bangsané ngenggoni kuta-kutané?

₂Mulané, bakal tekan ing wantyiné

- mengkono tembungé GUSTI, -

Aku bakal nggawé anané

surak raméné peperangan,

nglawan Raba kutané turunané Amon.

Kuta kuwi bakal dadi puntuk sing garing,

lan kuta-kuta pangwasané bakal pada diobongi,

nanging Israèl bakal ngebeki wong-wong sing mbiyèn nduwèni kuwi

- mengkono tembungé GUSTI. -

₃Hé Hèsbon, nangisa, awit pengrusak

wis maju nyerang,

hé para anak wadon ing Raba,

nganggoa sandangan kasusahan, nelangsaa,

ngubengana kuta karo tatuné blèrèkan,

awit Molok bakal diukum menyang ing pembuwangan

bareng karo para imam lan para penggedéné.

₄Hé anak wadon sing gemunggung,

kowé kok ngegung-ngegungké legok-legokanmu

lan pertyaya bandamu lan ngomong:

Sapa sing wani teka nyerang aku?

₅Lah, Aku nekakké rasa wedi marang kowé,

mengkono tembungé GUSTI sing ngwasani langit lan bumi,

sangka kabèh panggonan ing sak kiwa-tengenmu

nganti kowé pada pating jlerit

mlayu miturut parané déwé-déwé,

lan ora ana sing nglumpukké para wong sing pating plentyar kuwi.

₆Nanging sakwisé mengkono Aku bakal mulihké

kahanané turunané Amon kuwi.

Mengkono tembungé GUSTI.”

₇Kanggo Edom.

Mengkéné tembungé GUSTI sing ngwasani langit lan bumi:

“Apa wis ora ana kawityaksanan ing Téman?

Apiké para wong pinter karo pikiran apa wis ilang?

Kawityaksanané apa wis ilang?

₈Hé wong kuta Dédan, mblayua gelis,

ndelika ing guwa-guwa!

Awit Aku bakal nekakké tyilaka marang Esau

ing waktu Aku ngukum dèwèké.

₉Yèn tukang ngunduhi anggur nekani kowé,

bakal ora ngèrèkké turahané unduh-unduhané?

Yèn ana maling ing wayah mbengi nekani kowé,

apa ora bakal ngrusak sak senengé?

₁₀Nanging Aku wis ngrampasi barangé Esau,

blak-blakan nduduhké panggonané pandelikané

nganti ora bisa ndelik menèh.

Turunané wis entèk, nanging seduluré

uga tangga-tangga bangsané wis ora ana menèh.

₁₁Tinggalen anak-anakmu sing lola, bakal Tak uripi,

bèn randa-randamu pertyaya marang Aku!”

₁₄Aku wis krungu kabar sangka GUSTI,

sakwijiné kongkonan wis dikongkon menyang ing sak tengahé para bangsa:

“Pada ngumpula, majua, serangen,

tata-tataa maju perang!

₁₅Awit, Aku wis ndadèkké kowé asor

ing antarané para bangsa,

dirèmèhké ing antarané manungsa.

₁₆Tumindakmu sing medèni

lan kemlèlèté atimu, ngapusi kowé déwé,

ya kowé ing guwa-guwa watu,

lan ing nduwur gunung!

Senajan kowé nggawé susuhmu ing panggonan sing duwur,

kaya manuk garuda,

Aku bakal ngedunké kowé sangka kono,

- mengkono tembungé GUSTI—.

Yèn sing tyilik déwé sangka antarané

kumpulan wedus bakal disèrèt.

Yèn panggonan suketan déwé bakal krasa kagèt

semu nggumun awit sangka kahanané kuwi.

₂₁Bumi bakal horek awit sangka swarané tibané;

jeritané krungu nganti tekan ing segara Abang.

₂₂Terus mumbul mabur kaya manuk garuda,

ngléyang lan megarké swiwiné ing duwuré Bosra.

Atiné para penggedéné Edom ing dina kuwi

bakal kaya atiné wong wadon sing arep mbayi.”

₂₃Kanggo Damaskus.

“Hamat lan Arpad pada kisinan,

awit pada krungu kabar sing ala;

atiné dek-dekkan awit semplak,

ora bisa tentrem.

₂₄Damaskus wis ora nduwé daya kekuwatan,

ménguh arep mlayu,

ngalami rasa wedi,

kangèlan lan krasa lara kaya wong wadon

sing arep mbayi,

kaya wong wadon sing arep nglairké.

₂₅Lah, kuta sing dadi elem-eleman

lan seneng kuwi wis ditinggal prung.

₂₆Mulané para nom-nomané bakal pada ambruk

ing alun-aluné

lan kabèh suradaduné bakal pada ora tyemruwit ing dina kuwi.

- Mengkono tembungé GUSTI. -

₂₇Aku bakal ngurupké geni ing témboké kuta Damaskus

lan ngobong kratoné Bènhadad.”

Mengkéné tembungé GUSTI:

“Tata-tataa, majua perang nglawan Kedar,

para wong sisih wétan entèkna!

₂₉Tarup-tarup lan kumpulané wedusé

rayahen nganti resik, uga tarup-tarupé lan kabèh pirantiné.

Unta-untané rebutana kabèh,

lan pada rusaken: Ombyak sangka kéblat papat!

₃₀Mblayua, mblayua gelis, ndelika ing guwa-guwa,

hé wong kuta Hasor! - mengkono tembungé GUSTI. -

Awit Nebukadnésar, ratu ing Babèl

wis nggawé putusan kanggo kowé kabèh

lan wis nggawé rantyamané kanggo kowé.

₃₁Tata-tataa, majua perang nglawan bangsa

sing kuwat uripé,

sing manggon karo ayem-tentrem,

- mengkono tembungé GUSTI, -

uga sing ora nduwé gapura utawa slorok kantyingé lawang

lan mentyil panggonané.

₃₂Unta-untané bakal dadi rebutan

lan kéwan-kéwané sing okèh tyatyahé kuwi dadi rayahan.

Aku bakal mbuyarké nang kéblat papat

kabèh wong sing nyukur putyuké rambuté mubeng

lan Aku bakal nekakké tyilaka kanggo para wong kuwi,

—mengkono tembungé GUSTI.—

₃₃Hasor bakal dadi pandelikané asu alasan,

dadi panggonan ngentak-entak ing sak lawas-lawasé.

Ora ana wong siji-sijia sing bakal manggon ing kono

lan ora ana manungsa siji waé sing bakal manggon ing kono menèh.”

“Aku nugel gandéwané Elam,

ya kuwi dasaré kekuwatané.

₃₇Aku ndadèkké kagèté Elam ing ngarepé mungsuhé

lan ing ngarepé para wong sing ngarah nyawané,

Aku bakal nekakké tyilaka marang Elam,

ya kuwi nesu-Ku sing mulat-mulat,

- mengkono tembungé GUSTI. -

Aku bakal ngutus pedang nguber wong-wong mau

nganti Tak entèkké kabèh.

₃₈Aku bakal ngedekké dampar-Ku ing Elam,

lan Aku bakal ngentèkké para ratu lan para penggedéné ing kono

- mengkono tembungé GUSTI. -