Yohanes 18

₁Sakwisé Yésus ngomong mengkono, terus metu sangka kono lunga menyang sabrangé kali Kidron bareng karo para muridé. Ing kono ana taman sing terus dileboni bareng karo para muridé. ₂Yudas, sing ngiyanati Yésus ya weruh panggonan kuwi, awit Yésus terus nglumpuk karo para muridé ing kono. ₃Yudas terus teka ing kono karo suradadu sak grombolan lan para tukang njaga Griya Sutyi, sing diutus karo para pengarepé imam lan para Farisi, pada nggawa dimar, ontyor lan gaman. ₄Yésus weruh sembarang sing bakal nyerang Panjenengané, terus maju lan ngomong marang wong-wong mau: “Kowé pada nggolèki sapa?” ₅Semauré sing pada ditakoni: “Yésus wong Nasarèt.” Tembungé Yésus: “Ya Aku iki.” Yudas sing ngiyanati Panjenengané, uga ngadek ing kono bareng karo wong-wong mau. ₆Bareng pada diomongi: “Ya Aku iki,” terus pada mundur lan tiba ing lemah. ₇Yésus terus takon menèh marang wong-wong mau: “Kowé pada nggolèki sapa?” Semauré wong-wong mau: “Yésus wong Nasarèt.” ₈Yésus nyauri: “Aku wis ngomong marang kowé: Ya, Aku iki wongé. Yèn Aku sing pada kok golèki, wong-wong iki bèn pada lunga.” ₉Mengkono kuwi supaya netepi tembungé sing ngéné: “Wong-wong sing Panjenengan kèkké marang Kula ora ana siji waé sing kula ilangaké.” ₁₀Simon Pétrus sing nggawa pedang, terus ngelungké pedangé, disabetké marang abdiné imam gedé, kupingé sing tengen keperung. Abdi mau sing jenengé Malkus. ₁₁Yésus terus ngomong marang Pétrus: “Pedangmu lebokna nang wadahé; apa Aku ora kudu ngombé isiné tuwung pawèhé Bapak marang Aku?”

₁₂Suradadu sak grombolan lan penggedéné lan para tukang njaga, sing dikongkon karo wong Ju, terus nyekel Yésus terus dibanda, ₁₃Panjenengané dijujukké luwih ndisik menyang Hanas, awit kuwi maratuwané Kayafas, sing dadi imam gedé ing taun kuwi; ₁₄lan ya Kayafas kuwi sing wis ngekèki omongan marang para pengarepé wong Ju: “Luwih maédahi yèn wong siji mati kanggo sak kabèhé bangsa.” ₁₅Simon Pétrus karo muridé siji liyané ngetutké Yésus. Muridé kuwi mau kenal karo imam gedé, terus mlebu menyang lataré omahé imam gedé bareng karo Yésus, ₁₆nanging Pétrus kèri ing njaba tyedak lawang gapura. Muridé liyané kuwi sing kenal karo imam gedé, terus metu menèh, rembukan karo wong wadon sing njaga lawang gapura, terus ngajak Pétrus mlebu. ₁₇Abdi wadon sing nunggu lawang gapura mau ngelokké Pétrus: “Sampéyan apa ora ya tunggalé muridé wong kuwi?” Semauré Pétrus: “Duduk!” ₁₈Nalika kuwi para abdi lan para tukang njaga Griya Sutyi wis pada gawé bediang, awit ing waktu kuwi hawané adem, wong-wong kuwi pada ngadek bediang ing kono. Pétrus uga ngadek bediang tyampur karo wong-wong mau.

₁₉Imam gedé terus takon marang Yésus bab para muridé lan bab piwulangé. ₂₀Semauré Yésus: “Anggèn-Ku mituturi jagat kuwi ing ngarepé wong okèh: Aku omongan karo kebukak marang jagat kuwi: Aku mulangi sak lawasé ing sinaguk lan ing Griya sutyi, panggonané wong-wong Ju pada ngumpul; aku ora naté omongan karo ndelik-ndelik. ₂₁Kenèng apa sampéyan takon marang Aku? Kono takona marang wong-wong sing wis pada krungu apa sing wis Tak wulangké marang wong-wong mau; tenan, wong-wong mau wis pada ngerti apa sing Tak wulangké.” ₂₂Nalika Panjenengané ngomong mengkono kuwi, ana tukang njaga sing ngadek sak tyedaké kono, napuk praupan-Né Yésus karo omong: “Kaya mengkono kuwi semauranmu marang imam gedé?” ₂₃Yésus nyauri, tembungé: “Yèn semaur-Ku kuwi salah, duduhana salahé, nanging yèn bener, awit apa kowé napuk Aku?” ₂₄Yésus terus digawa karo dibanda menyang ngarepé Kayafas sing dadi imam gedé.

₂₅Simon Pétrus ijik ngadek bediang. Wong-wong ing kono pada ngelokké Pétrus: “Sampéyan apa ora ya muridé, ta?” ₂₆Pétrus sélak, tembungé: “Duduk.” Sakwijiné baturé imam gedé, mlebu seduluré sing keperung kupingé karo Pétrus, terus omong: “Apa duduk sampéyan sing kula weruh ing taman bareng karo wong kuwi?” ₂₇Pétrus ya sélak menèh, lan nalika kuwi ana pitik jago kluruk.

₂₈Sakwisé kuwi, Yésus dituntun sangka Kayafas menyang gedong pengadilan. Nalika kuwi wantyiné ijik ésuk. Sing pada nuntun Panjenengané kuwi ora mlebu ing gedong pengadilan, supaya aja kena karo najis, awit arep pada mangan ing riyaya Paskah. ₂₉Mulané Pilatus sing metu nemoni wong-wong mau, lan ngomong: “Panggugatmu marang Wong kuwi bab perkara apa?” ₃₀Wong-wong mau pada nyauri, tembungé: “Yèn Wong kuwi duduk wong duraka, kita pada ora masrahaké marang sampéyan!” ₃₁Tembungé Pilatus: “Wis gawanen Wongé, adilana miturut angger-anggeré Torètmu.” Tembungé wong-wong Ju: “Kita ora pada nduwé wewenang nindakké paukuman mati marang wong.” ₃₂Sing mengkono kuwi supaya nyata tembungé Yésus, sing diomongké kanggo ndunungké kepriyé tyarané bakal matiné.

₃₃Pilatus terus mlebu menèh ing gedong pengadilan, terus nyeluk Yésus lan ngomong: “Apa Sampéyan kuwi ratuné wong Ju?” ₃₄Yésus nyauri: “Sampéyan ngomong mengkéné kuwi apa sangka ati sampéyan déwé, apa ana wong liya sing ngomong mengkono marang sampéyan bab Aku?” ₃₅Pilatus ngomong: “Apa kula kuwi wong Ju? Bangsa Panjenengan piyambak lan para pengarepé imam sing masrahaké Panjenengan marang kula; Panjenengan nandangi apa?” ₃₆Yésus nyauri: “Kraton-Ku ora sangka ndonya kéné; yèn kraton-Ku sangka ndonya kéné, mesti wong-wong-Ku pada nglawan, supaya Aku aja nganti dielungké marang wong Ju. Nanging kraton-Ku ora sangka kéné.” ₃₇Pilatus terus ngomong: “Dadi, Panjenengan kuwi ratu?” Semauré Yésus: “Sampéyan wis nganggep, yèn Aku kuwi ratu. Ya kuwi perluné Aku lair lan ya kuwi perluné Aku menyang ndonya iki, supaya Aku nyeksèni bab kabeneran; saben wong sing asal-usulé sangka kabeneran, pada ngrungokké swara-Ku.” _38aTembungé Pilatus: “Kabeneran kuwi apa?”

_38bSakwisé ngomong mengkono, Pilatus metu nemoni wong-wong Ju lan ngomong: “Aku ora nemoni kesalahané wong kuwi. ₃₉Nanging kowé pada nduwé adat, ing wantyi riyaya Paskah aku nglilani ngetokké wong siji kanggo kowé. Apa dadi karepmu supaya aku ngetokké ratuné wong Ju kanggo kowé?” ₄₀Wong-wong mau pada mbengok menèh: “Aja Wong kuwi, nanging Barabas waé!” Lan Barabas kuwi bégal.