Matius 10

₁Yésus terus nyeluk muridé rolas lan pada dikèki pangwasa nundungi roh ala lan maraské sak rupané lara lan sak rupané memala. ₂Lan jenengé para rasul rolas mau ya kuwi: Sing wiwitan Simon sing diarani Pétrus lan Andréas seduluré, Yakobus, anaké Sebédéus lan Yohanes seduluré, ₃Filipus lan Bartoloméus, Tomas lan Matius juru pajek, Yakobus, anaké Alféus lan Tadéus, ₄Simon wong Sélot lan Yudas Iskariot, sing ngiyanati Panjenengané.

₅Wong rolas mau pada diutus karo Yésus lan dikèki paweling mengkéné: “Kowé aja pada lunga menyang dalané wong kapir lan aja mlebu ing kutané wong Samaria, ₆nanging luwih betyik pada maranana wedus-wedusé Israèl sing pada kesasar. ₇Pada lungaa lan pada wulangana mengkéné: Kratoné swarga wis tyedak. ₈Wong lara pada warasna, wong mati tangèkna, waraské wong lara lépra; demit-demit pada tundungana. Kowé wis pada nampani karo ora mbayar, mulané wenèhna karo ora mbayar uga.

₉Aja pada nggawa emas utawa slaka lan tembaga ing sabukmu. ₁₀Aja pada nggawa sangu kanggo ning dalan; aja nggawa kotang rangkep utawa sepatu. Awit wong nyambutgawé kuwi wis sak pantesé yèn nampa upahé. ₁₁Yèn kowé mlebu ing kuta utawa ing désa, nggolèka wong sing pantes, terus manggona ing kono nganti sak lungamu. ₁₂Yèn kowé mlebu ing omahé wongé, ulukna salammu. ₁₃Yèn karo seneng nampani salammu, salammu dunké marang wong-wong kuwi, nanging yèn ora seneng, salammu kuwi bali marang kowé menèh. ₁₄Lan yèn ana wong sing ora nampani kowé lan ora ngrungokké tembungmu, terus lungaa lan metua sangka omah utawa kuta kono, lan ketapna lebuné sikilmu. ₁₅Sak temené Aku ngomong marang kowé: Mbésuk ing dina pengadilan sing disangga karo Sodom lan Gomora bakal luwih èntèng tenimbang karo kuta kuwi.”

₁₆“Lan kowé pada tak utus kaya wedus gèmbèl ing sak tengahé asu alasan, mulané sing ati-ati kaya ula lan jujur kaya manuk dara.

₁₇Nanging sing ati-ati marang wong kabèh; awit ana sing bakal masrahké kowé marang pengadilan agama, sing terus nyabeti kowé ing sinaguk-sinaguk. ₁₈Lan awit sangka Aku, kowé bakal pada dituntun menyang ngarepé para sing pada nyekel pangwasa lan para ratu, kanggo paseksi kanggo wong-wong mau lan kanggo para wong kapir. ₁₉Lan yèn kowé pada kelakon dipasrahké, aja pada wedi ing bab kepriyé lan apa sing bakal kok omongké, awit sak nalika kuwi uga kowé bakal dikèki apa sing perlu kok omongké. ₂₀Awit duduk kowé sing ngomong, nanging Rohé Bapakmu sing ngomong lantaran kowé.

₂₁Sedulur bakal masrahké seduluré marang paukuman pati, semono uga bapak masrahké anaké, lan anak-anak bakal pada wani marang wong tuwané lan terus dipatèni. ₂₂Lan kowé bakal disengiti karo wong kabèh awit sangka Aku; nanging sapa sing mantep tekan pungkasané, bakal slamet. ₂₃Yèn kowé dianiaya ing sakwijiné kuta, pada mblayua menyang kuta liyané; awit sak temené Aku mituturi kowé: Sak durungé kowé ndlajahi kuta-kuta Israèl kabèh, Putrané Manungsa wis teka. ₂₄Murid kuwi ora ngungkuli guruné, utawa batur ya ora ngungkuli bendarané. ₂₅Kanggo murid wis tyukup, yèn nganti diarani pada kaya guruné, lan kanggo batur yèn diarani pada kaya bendarané. Yèn sing nduwé omah diarani Bèèlsébul, apa menèh sak omahé.

₂₆Mulané wong kuwi aja pada kok wedèni, awit ora ana barang sing ketutupan, sing ora bakal kebukak lan ora ana barang sing delikké, sing bakal ora diweruh. ₂₇Apa sing tak omongké ing petengan, kuwi omongna ing padangan; lan apa sing kok rungokké karo bisik-bisikan, kuwi pada kabarna sangka payon-payon. ₂₈Aja wedi marang wong-wong sing bisa matèni raga, nanging ora bisa matèni nyawa, luwih betyik wedia marang Panjenengané, sing bisa ngrusak loro-loroné ing neraka, ya nyawamu ya ragamu.

₂₉Manuk tyilik loro apa ora mung payu sak sèn? Nanging siji waé ora ana sing tiba ing lemah, yèn ora sangka karepé Bapakmu. ₃₀Nanging kowé kuwi, malah uga rambutmu wis pada diitung kabèh. ₃₁Mulané aja pada wedi, awit ajimu kuwi ngungkuli manuk tyilik pirang-pirang.

₃₂Saben wong sing ngakoni Aku ing ngarepé manungsa, kuwi ya bakal tak akoni ing ngarepé Bapakku ing swarga. ₃₃Nanging sapa sing nyélaki Aku ing ngarepé manungsa, kuwi ya bakal tak sélaki ing ngarepé Bapakku ing swarga.”

₃₄“Kowé aja pada ngira, yèn teka-Ku nggawa rukunan ing bumi. Teka-Ku kuwi ora nggawa rukunan nanging pedang. ₃₅Awit teka-Ku kuwi njalari wong pisahan karo bapaké, anak wadon karo ibuné; mantu wadon karo ibu maratuwané, ₃₆lan uga menèh mungsuhé wong ya kuwi para sing ngantyani sak omah kabèh.

₃₇Sapa sing nrésnani bapak utawa ibuné nganti ngungkuli Aku, kuwi ora pantes kanggo Aku, lan sapa sing nrésnani anaké lanang utawa wadon ngungkuli Aku, kuwi ora pantes kanggo Aku. ₃₈Sapa sing ora manggul salipé lan ngetutké Aku, kuwi ora pantes kanggo Aku. ₃₉Sapa sing ngéman nyawané, bakal kélangan nyawané, lan sapa sing kélangan nyawané awit sangka Aku, kuwi bakal olèh nyawané.

₄₀Sapa sing nampani kowé, kuwi Aku sing ditampani. Lan sapa sing nampani Aku, kuwi nampani sing ngutus Aku. ₄₁Sapa sing nampani nabi awit enggoné dadi nabi, bakal nampa upahé, lan sapa sing nampani wong bener, awit sangka enggoné bener, bakal nampa upahé wong bener. ₄₂Uga sapa sing ngekèki banyu adem sak tyingkir waé marang salah sijiné wong tyilik iki, awit kuwi murid-Ku, Aku ngomong marang kowé sak temené: wong kuwi mesti bakal nampa upahé.”