Lucas 2

₁In die tijd kondigde keizer Augustus het besluit af dat iedereen in zijn wereldrijk zich moest laten inschrijven. ₂Deze eerste registratie vond plaats toen Quirinius gouverneur was in Syrië. ₃Iedereen ging op weg naar de plaats waar hij vandaan kwam, om zich daar te laten inschrijven. ₄Ook Jozef ging van Nazaret in Galilea naar Judea, naar de geboortestad van koning David, Betlehem geheten, want hij stamde uit het geslacht van David. ₅In Betlehem liet hij zich inschrijven samen met Maria, zijn vrouw, die in verwachting was.

₆Toen ze daar waren, was het de tijd dat het kind geboren moest worden. ₇Maria bracht een zoon ter wereld, haar eerste. Ze wikkelde hem in doeken en legde hem in een voederbak, want er was in de herberg geen plaats voor hen.

₈In de omgeving daar waren herders die buiten de nacht doorbrachten om de wacht te houden bij hun kudde. ₉Opeens stond er een engel van de Heer voor hen, en de glorie van de Heer omstraalde hen. Ze werden verschrikkelijk bang, ₁₀maar de engel zei: ‘Wees niet bang! Want luister, ik breng u een blijde tijding, die voor het hele volk bestemd is. ₁₁Vandaag is in de stad van David uw redder geboren: Christus, de Heer. ₁₂Dit zal voor u het teken zijn: u zult een kind vinden dat in doeken gewikkeld is en in een voederbak ligt.’

₁₃En ineens was er bij de engel een hele menigte andere engelen uit de hemel, die allemaal God loofden: ₁₄‘Eer aan God in de hoge hemel en vrede op aarde voor de mensen die hem lief zijn!’

₁₅Toen de engelen naar de hemel waren teruggekeerd, zeiden de herders tegen elkaar: ‘Kom! Laten we naar Betlehem gaan. De Heer heeft ons bekendgemaakt wat er gebeurd is; laten we gaan kijken.’ ₁₆Ze gingen er haastig heen en vonden Maria en Jozef en het kind, dat in de voederbak lag. ₁₇Toen ze dit alles gezien hadden, vertelden ze wat de engel hun over dit kind gezegd had. ₁₈Allen die ervan hoorden, verbaasden zich over wat de herders hun vertelden. ₁₉Maria bewaarde al die woorden in haar hart en overdacht ze bij zichzelf. ₂₀De herders gingen terug en prezen en loofden God om alles wat ze gehoord en gezien hadden; alles was zoals het hun gezegd was.

₂₁Toen het kind acht dagen oud was, werd het besneden en het kreeg de naam Jezus. Dat was de naam die de engel genoemd had nog vóór zijn moeder zwanger werd.

₂₂Toen de tijd aanbrak dat moeder en kind zich volgens de wet van Mozes rein moesten laten verklaren, brachten de ouders hun kind naar Jeruzalem. Ze gingen het aan de Heer aanbieden, ₂₃zoals de wet van de Heer voorschrijft: Elke eerstgeborene van het mannelijk geslacht moet de Heer worden toegewijd. ₂₄Ook gingen ze het offer brengen dat de wet van de Heer voorschrijft: Een paar tortelduiven of twee jonge duiven.

₂₅Nu woonde in Jeruzalem een zekere Simeon. Hij was een rechtvaardig en vroom man. Hij zag uit naar de dag waarop God zich over Israël zou ontfermen. De heilige Geest rustte op hem. ₂₆En aan hem was door de heilige Geest voorspeld dat hij niet zou sterven vóór hij met eigen ogen de Messias had gezien die de Heer beloofd had. ₂₇Door de Geest gedreven ging Simeon naar de tempel. Toen Jozef en Maria het kind Jezus binnendroegen om te doen wat volgens de wet moest gebeuren, ₂₈nam hij Jezus in zijn armen en God dankend zei hij:

₃₃De vader en moeder waren verwonderd over wat er over hun kind gezegd werd. ₃₄Simeon zegende hen en zei tegen Maria, de moeder: ‘Weet dat dit kind de val of de redding zal betekenen voor velen in Israël. Hij zal een teken zijn dat verzet oproept. ₃₅Zo zullen de geheime gedachten van velen aan het licht gebracht worden. En u: een zwaard zal door uw hart gaan.’

₃₆Er was daar ook een profetes; ze heette Hanna en was een dochter van Fanuël, die tot de stam van Aser behoorde. Het was een vrouw op hoge leeftijd die na haar meisjesjaren zeven jaar getrouwd was geweest. ₃₇Een weduwe dus en nu vierentachtig jaar. Nooit had ze de tempel verlaten, dag en nacht had ze God gediend met vasten en bidden. ₃₈Ook zij kwam op dat moment bij hen staan; ze begon, God dankend, over het kind te spreken. Alle mensen die uitzagen naar de verlossing van Jeruzalem hoorden het.

₃₉Toen zijn ouders alles hadden gedaan wat de wet van de Heer voorschrijft, gingen ze met het kind naar huis terug, naar Nazaret in Galilea.

₄₀Het kind groeide voorspoedig op en werd vervuld van wijsheid en genoot de gunst van God.

₄₁Elk jaar reisden zijn ouders naar Jeruzalem om er het paasfeest te vieren. ₄₂Toen Jezus twaalf jaar was, ging men, als gebruikelijk, ook weer naar het feest. ₄₃Na afloop van de feestdagen keerde iedereen naar huis terug, maar de jongen bleef in Jeruzalem achter zonder dat zijn ouders het merkten. ₄₄Ze dachten dat hij bij de andere reizigers was. Na een dag reizen gingen ze hem zoeken bij verwanten en kennissen. ₄₅Toen ze hem niet vonden, keerden ze naar Jeruzalem terug, om hem daar te zoeken. ₄₆Na drie dagen vonden ze hem in de tempel: hij zat tussen de schriftgeleerden, luisterde naar hen en stelde hun vragen. ₄₇Iedereen die hem hoorde, stond verbaasd over zijn inzicht en over wat hij zei.

₄₈Toen zijn ouders hem zagen, waren ze verbijsterd. Zijn moeder zei tegen hem: ‘Jongen, wat heb je ons aangedaan? Je vader en ik zaten in angst en hebben je overal gezocht.’ ₄₉Maar hij zei: ‘Waarom hebt u naar mij gezocht? Wist u niet dat ik moet zijn waar mijn Vader is?’ ₅₀Maar zij begrepen niet wat hij tegen hen zei.

₅₁Hij ging met hen terug naar Nazaret en gehoorzaamde zijn ouders. Zijn moeder bewaarde al deze dingen in haar hart.

₅₂Met de jaren nam Jezus’ wijsheid toe en hij kwam steeds meer in de gunst bij God en de mensen.