2 Korintus 1

₁Paulus, sangka karepé Gusti Allah dadi rasulé Kristus Yésus lan sangka Timotius sedulur kita tunggal pertyaya, marang pasamuané Gusti Allah ing Korintus karo sak kabèhé wong sutyi ing bawah Akaya.

₂Kawelasan lan katentreman sangka Gusti Allah, Bapak kita, lan sangka Gusti Yésus Kristus anaa ing kowé kabèh.

₃Pinujia Gusti Allah, Bapaké Gusti kita Yésus Kristus, Bapak sing kebak kawelasan lan katrésnan uga Gusti Allah sing dadi sumberé panglipuran, ₄sing nglipur kita ing sak njeruhné kasusahan kita, terus kita pada bisa nglipur wong-wong sing ngalami sak rupané kasangsaran karo panglipuran pawèhé Gusti Allah sing kita nampa. ₅Awit kaya enggon kita pada nampani panduman ing sangsarané Kristus karo lubèr, semono uga awit sangka Kristus kita pada dikèki panglipuran nganti lubèr. ₆Yèn kita pada nemu kasusahan, kuwi dadi panglipuran lan keslametanmu; nanging yèn kita pada olèh panglipur, kuwi ya dadi panglipurmu, terus kowé pada olèh kekuwatan sing njalari kowé pada sabar ing sak njeruhné kasangsaran sing pada kaya sing kita alami. ₇Lan pengarep-arep kita kanggo kowé kuwi tetep, awit kita pada weruh, yèn pada kaya enggonmu mèlu didumi kasangsaran, kowé ya pada mèlu didumi panglipuran. ₈Awit karepé kita, para sedulur, supaya kowé pada mangertèni yèn sangsara sing kita alami ing Asia Tyilik; kita pada ngalami sangsara sing semono gedéné lan aboté, nganti kita pada ora nduwé pengarep-arep yèn bisa urip. ₉Malah kita kabèh rumangsa kaya wis ditibani paukuman pati. Nanging bab kuwi enggoné kelakon supaya kita aja pada nganti ngendelké marang awaké déwé, nanging mung marang Gusti Allah sing nangèkké para wong mati. ₁₀Panjenengané wis ngluwari lan bakal ngluwari kita sangka pati sing medèni banget kuwi: Ya marang Panjenengané kuwi enggon kita nggantungké pengarep-arep, yèn Panjenengané bakal ngluwari kita menèh, ₁₁awit kowé uga ngréwangi kita karo pandonga, supaya okèh wong sing pada maturkesuwun kanggo kawelasan sing dikèkké marang kita, awit sangka akèhé pandongané kanggo kita.

₁₂Iki sing kita pada gunggungké, ya kuwi paseksiné swarané ati kita, yèn mlaku kita ing jagat iki, apa menèh ing bab gegandengan kita karo kowé kabèh, kuwi temen lan murni sing asalé sangka Gusti Allah, ora awit sangka kawityaksanan tyara kadonyan, nanging awit sangka kekuwatané kawelasané Gusti Allah. ₁₃Awit sing pada ditulis iki mung apa sing bisa kok watya lan kok ngertèni. Lan pengarep-arepku supaya kowé pada bisa ngerti kabèh, ₁₄kayadéné enggonmu wis pada ngerti sangka kita, ya kuwi yèn kowé bakal ngunggul-unggulké kita, kayadéné enggoné kita ya bakal pada ngunggul-unggulké kowé mbésuk, ing dinané Gusti Yésus.

₁₅Karo pertyaya iki, aku mauné wis tau ngrantyam arep niliki kowé ndisik, supaya kowé olèh kawelasan sing kaping pindoné. ₁₆Terus arep nerusaké mlakuku menyang Makédonia, sangka Makédonia bali menèh menyang panggonanmu, lan karo pitulunganmu aku bisa nerusaké mlakuku menyang Yudéa. ₁₇Dadi, apa enggonku ngrantyam mengkono kuwi sak pénaké waé? Utawa apa mung miturut kedaginganku déwé, banjur aku terus nduwé tembung ya, ya lan ora, ora? ₁₈Kanggo Gusti Allah sing setia, janji kita marang kowé ya lan ora, ora bareng. ₁₉Awit Putrané Gusti Allah, Yésus Kristus, sing wis kita wartakké ing tengahmu, ya kuwi aku lan Silvanus lan Timotius, duduk ya lan ora, nanging kosok baliné ing Panjenengané kuwi sing ana mung ya. ₂₀Awit Kristus kuwi ya kanggo sak kabèhé perjanjianné Gusti Allah. Ya kuwi sebabé enggon kita, terus ngomong Amin kanggo kamulyané Gusti Allah. ₂₁Awit Panjenengané sing wis nguwatké kita bebarengan karo kowé ing Kristus, ya kuwi Gusti Allah sing wis njebati, ₂₂lan wis ngekèki tanda ségel marang kita yèn kita kuwi dadi duwèké lan sing ngekèki Roh Sutyi ing ati kanggo panjer kanggo sak kabèhé perkara sing wis dityawiské kanggo kita. ₂₃Nanging aku nyebut marang Gusti Allah kanggo seksiku sing weruh isiné atiku yèn enggonku ora teka ing Korintus kuwi awit aku ngéman kowé. ₂₄Ora awit sangka enggonku pada kepéngin mréntah, apa sing kudu kok pertyaya, awit pertyayamu kuwat. Nanging aku pada kepéngin mèlu ngréwangi kanggo kabungahanmu.