2 Para Ratu 8

₁Elisa mauné wis ngomong marang wong wadon sing anaké diuripké menèh: Sampéyan tata-tataa lan lungaa sak brayatmu, manggona dadi wong mantya ing ngendi waé, awit GUSTI arep nekaké memala ora ana pangan, marang negara iki lawasé nganti pitung taun. ₂Wong wadon mau terus tata-tataa lan nglakoni apa sing diomong karo abdiné Gusti Allah; dèwèké lunga sak brayaté lan terus manggon dadi wong mantya ing negara wong Filistèn lawasé pitung taun. ₃Bareng wis pitung taun wong wadon kuwi bali sangka negarané wong Filistèn lan terus teka marang ing ngarepé ratu bab omah lan tegalé. ₄Ing waktu kuwi ratu ijik ngomong marang Géhasi, abdiné Gusti Allah: Tyoba tyeritakna bab kabèh penggawéné Elisa sing gedé kuwi! ₅Bareng Géhasi ijik nyritakké bab enggoné Elisa nguripké botyah sing wis mati, wong wadon sing anaké diuripké kuwi teka marang ratu lapor bab omah lan tegalé. Géhasi terus ngomong: Duh ratu, iki wongé wadon sing anaké diuripké karo Elisa. ₆Ratu terus takon marang wong wadon kuwi, lan wong wadon kuwi terus nyeritakné kabèh marang ratu. Ratu terus ngekèki préntah marang sakwijiné penggedé kraton supaya mbarengi mlakuné wong wadon mau lan dikèki paweling: Kabèh barang duwèké lan kabèh pametuné tegalé wiwit waktu wong wadon kuwi lungaa sangka negara kéné nganti saiki, kuwi balèkna marang dèwèké.

₇Elisa teka ing kuta Damaskus. Waktu kuwi ratu Bènhadad, ratu ing negara Aram pinuju lara. Bareng ratu diomongi: Abdiné Gusti Allah wis teka mréné. ₈Ratu préntah marang Hasaèl: Kowé nggawaa pisungsung lan metuki abdiné Gusti Allah kuwi lan njaluka tulung Marang GUSTI lantaran abdiné kuwi: Aku apa bakal waras sangka laraku iki?. ₉Hasaèl terus metuki Elisa lan nggawa pisungsung rupa kabèh barang ing Damaskus sing apik-apik, tyatyahé patang puluh momotan unta. Bareng wis tekan terus nemoni Elisa lan ngomong: anakmu Bènhadad, ratu Aram, kongkonan kula tembungé: Apa kula bakal waras sangka lara iki? ₁₀Semauré Elisa: “Balia, ngomonga marang dèkné: Sampéyan mesti bakal waras. Nanging senajan mengkono, GUSTI wis ngekèki weruh marang aku, yèn dèkné mesti bakal mati, awit dipatèni.

₁₁Elisa terus mandeng mengarep nganti suwé, abdiné Gusti Allah kuwi terus nangis. ₁₂Hasaèl ngomong: Apa sebabé sampéyan kok nangis? Semauré Elisa: Awit aku ngerti, yèn sampéyan bakal nindakké memala sing gedé banget marang wong Israèl: kutané pager watu bakal pada kok obongi, wong nom-noman bakal pada kok patèni karo pedang, bayiné bakal pada kok bantingi lan wong wadon sing meteng bakal pada kok bedèli. ₁₃Bareng Hasaèl ngomong: Nanging kula iki sapa ta, apa ora mung asu ta, kok bisa nindakké perkara sing ngidap-idapi ngono? Semauré Elisa: GUSTI wis ngekèki weruh marang aku, yèn sampéyan bakal dadi ratu ing Aram. ₁₄Hasaèl terus mundur sangka ngarepé Elisa lan bareng wis tekan ing ngarepé ratu, ratu takon: Kepriyé tembungé Elisa marang sampéyan?: Tembung marang kula, sampéyan mesti bakal waras. ₁₅Nanging ésuké Hasaèl njupuk kemul sing wis dityelupké ing banyu, terus dikrukupké ing praupané ratu, nganti ratu terus mati; Hasaèl terus dadi ratu, nggentèni dèkné.

₁₆Ing taun sing kaping lima jamané ratu Yoram, anaké ratu Akab, ratu ing Israèl - ing waktu kuwi sing dadi ratu ing Yéhuda ratu Yosafat - Yoram, anaké ratu Yosafat ratu Yéhuda, dadi ratu. ₁₇Waktu dadi ratu kuwi umuré telung puluh loro taun, enggoné dadi ratu ing Yérusalèm suwéné wolung taun. ₁₈Uripé niru mlakuné para ratu ing Israèl kaya sing ditandangi karo brayaté ratu Akab, awit sing dadi bojoné kuwi anak wadoné ratu Akab. Dèkné nindakké apa sing ala ing ngarepé GUSTI. ₁₉Senajan mengkono GUSTI ora gelem ngentèkké Yéhuda, awit sangka ratu Daved, abdiné, tyotyok karo perjanjiané marang ratu Daved, yèn bakal ngekèki turun marang dèkné lan marang para anaké nganti ing selawas-lawasé.

₂₀Waktu jaman ratu Yoram mau bangsa Edom nglawan lan utyul sangka pangwasané Yéhuda lan terus ngedekké ratu déwé. ₂₁Ratu Yoram terus ngluruk menyang Sair ngejak sakkèhé suradadu kréta. Bareng ing wayah mbengi ratu tangi lan terus nrobos prajurité wong Edom, sing ngepung dèkné bebarengan karo para penggedé suradadu kréta, nanging rayaté pada mblayu lan pada mulih menyang tarupé. ₂₂Kaya mengkono bangsa Edom nglawan lan terus utyul sangka pangwasané Yéhuda nganti saiki. Sakwisé kuwi Libna uga mbruntak, ing jaman kuwi.

₂₃Sejarahé ratu Yoram lan sakkèhé sing ditandangi, kuwi wis ketulis ing kitab sejarahé para ratu ing Yéhuda. ₂₄Ratu Yoram terus ninggal lan nunggal karo para leluhuré lan terus dikubur ing sandingé para leluhuré ing kutané Daved. Ahazia, anaké, terus dadi ratu nggentèni dèkné.

₂₅Ing taun kaping rolas jamané Yoram, anaké ratu Akab, ratu ing Israèl, Ahazia, anaké Yoram, ratu ing Yéhuda, dadi ratu. ₂₆Waktu dadi ratu kuwi umuré rolikur taun, enggoné dadi ratu ing Yérusalèm suwéné setaun. Ibuné asmané Atalya, putuné ratu Omri, ratu ing Israèl. ₂₇Uripé manut penggawéné brayaté ratu Akab lan nandangi apa sing ala ing ngarepé GUSTI kaya brayaté ratu Akab, awit dadi mantuné brayaté kuwi.

₂₈Ratu Ahazia kuwi bareng karo ratu Yoram anaké ratu Akab, ngluruk perang Marang ratu Hasaèl, ratu ing Aram, ing Ramot. ₂₉Nanging bareng ratu Yoram ditatoni karo wong Aram, terus mulih menyang Yisreèl, supaya tatuné diobati, awit wong Aram ing Ramot waktu perang nglawan Hasaèl, ratu ing Aram. Ratu Ahazia, anaké ratu Yoram, ratu ing Yéhuda terus lunga nuwèni marang ratu Yoram anaké ratu Akab ing Yisreèl, awit lara.