Para Rasul 1

₁Téofilus, sing dihurmati, ing kitab kula sing kaping pisan, kula nyeritakké kabèh penggawéané lan piwulangé Yésus, ₂nganti teka ing dina enggoné munggah menyang swarga. Sak durungé, Panjenengané wis ngekèki tembung lantaran Roh Sutyi marang para rasul sing dipilih. ₃Bareng wis rampung enggoné ngalami sangsara, Panjenengané terus ngétok marang para rasul kuwi, lan karo tanda okèh ngekèki bukti, yèn Panjenengané urip. Awit nganti patang puluh dina suwéné enggoné bola-bali ngétok lan ngekèki tembung bab Kratoné Gusti Allah marang para rasul kuwi.

₄Ing sakwijiné dina nalika Yésus mangan bebarengan karo para rasul, pada ora dililani ninggal Yérusalèm, lan pada dipréntahké tetep ing kono, ngentèni janjiné Bapak, sing ngéné tembungé: “Kowé wis pada krungu sangka Aku. ₅Yohanes kuwi enggoné mbaptis nganggo banyu, nanging ora suwé menèh kowé bakal pada dibaptis karo Roh Sutyi.”

₆Para rasul sing pada ngumpul kuwi terus njaluk ngerti: “Gusti, apa saiki Panjenengan arep mulihké kraton kanggo Israèl?” ₇Yésus nyauri: “Kowé ora perlu weruh kapan lan wantyiné, sing ditentokké karo Bapak piyambak, miturut pangwasané. ₈Nanging kowé bakal pada nampa pangwasa, yèn Roh Sutyi wis medun ing kowé kabèh, lan kowé bakal pada dadi seksi-seksi-Ku ing Yérusalèm lan ing Yudéa lan Samaria kabèh, lan tekan ing pungkasané bumi.”

₉Sakwisé ngomong mengkono, Panjenengané terus diangkat menyang swarga, diseksèni karo para rasul, terus wis ora kétok, awit kaling-kalingan mendung. ₁₀Nalika ijik pada ndangak menyang langit nyawang enggoné Panjenengané tekan kuwi, dadakan ana wong lanang loro ing sak tyedaké, pada nganggo jubah putih, ₁₁lan terus ngomongi ngéné: “Hé, wong-wong Galiléa, kenèng apa kowé pada ngadek ndangak menyang langit? Yésus, sing diangkat menyang swarga, ninggalké kowé kabèh iki, bakal teka menèh karo tyara kaya sing pada kok deleng nalika Panjenengané munggah menyang swarga.”

₁₂Para rasul terus pada bali menyang Yérusalèm sangka gunung Saitun, sing sangka Yérusalèm adohé mung sak lakonan ing dina sabat. ₁₃Sak tekané ing kuta, terus pada munggah menyang kamar nduwur, sing dipondoki, ya kuwi: Pétrus lan Yohanes, Yakobus lan Andréas, Filipus lan Tomas, Bartoloméus lan Matius, Yakobus, anaké Alféus, lan Simon wong Sélot lan Yudas, anaké Yakobus. ₁₄Kabèh pada bebarengan enggoné mempeng ing pandonga, bebarengan karo wong wadon liyané lan Maria, ibuné Yésus, lan para seduluré Yésus.

₁₅Nalika semono Pétrus terus ngadek ing tengahé para sedulur tunggal pertyaya, sing ijik pada nglumpuk, tyatyahé 120 wong lan ngomong: ₁₆“Hé, para sedulur, tembungé ing Kitab, sing diomongké karo Roh Sutyi lantaran Daved, kuwi kudu kedadian tenan, ya kuwi bab Yudas, sing dadi pemimpiné wong-wong sing nyekel Yésus. ₁₇Mauné wong kuwi klebu ing golongan kita lan mèlu nindakké penggawéan ngladèni iki.” ₁₈Yudas kuwi wis tuku lemah karo upahé alané, terus tiba mengkurep, wetengé bedah, nganti jeroané mbrodol kabèh. ₁₉Bab kuwi wong Yérusalèm kabèh pada weruh, mulané lemah mau terus dijenengké nganggo basané wong-wong mau déwé: Hakal-Dama, tegesé Lemah Getih. ₂₀Awit ing kitab Masmur ketulis ngéné:

₂₃Wong-wong terus ngusulké wong loro: Yosèf sing diarani Barsabas lan sing uga diarani Yustus lan Matias. ₂₄Kabèh terus pada ndedonga lan ngomong: “Duh, Gusti, Panjenengan sing weruh atiné kabèh wong, supaya gelem ngekèki pinuntun, wong loro kuwi endi sing Panjenengan pilih, ₂₅supaya nampani pangkat ngladèni, ya kuwi pangkat rasul, sing ditinggal karo Yudas, sing wis lunga marang panggonan sing sak mestiné kanggo wong mau.” ₂₆Terus pada dilotré lan sing kena Matias, mulané terus ditambahké marang para rasul sewelas.