Préntah kanggo netepi angger-angger
1“Mulané saiki, hé wong Israèl, pada rungokna katetepan lan pernatan sing tak wulangké marang kowé supaya pada kok lakoni, supaya kowé tetep urip lan pada mlebu lan ngenggoni negara pawèhé GUSTI, Gusti Allahé para leluhurmu, marang kowé.
2Pitutur sing tak omongké marang kowé iki aja pada kok tambahi lan ya aja kok elongi, supaya kowé pada nggatèkké pepakoné GUSTI, Gusti Allahmu sing tak préntahaké marang kowé.
3Mripatmu déwé wis pada weruh apa sing ditindakké karo GUSTI kanggo Baal Péor; awit saben wong sing manut marang Baal Péor kuwi wis ditumpes dientèkké sangka tengahmu karo GUSTI, Gusti Allahmu; 4nanging kowé sing pada rumaket marang GUSTI, Gusti Allahmu, ijik pada tetep urip nganti tekan ing dina iki. 5Elinga, kowé wis pada tak wulangké bab katetepan lan pernatan kaya sing wis didawuhké karo GUSTI, Gusti Allahku, marang aku, supaya kowé pada nglakoni ing negara sing kok parani lan sing bakal kok enggoni. 6Mulané kuwi pada lakonana karo setia, awit kuwi sing bakal dadi kawityaksananmu lan keluwihané pikiranmu ing ngarepé para bangsa, ing waktu krungu sak kabèhé pernatan kuwi, bakal ngomong: Bangsa sing gedé iki pantyèn bangsa sing wityaksana lan pinter ing pikirané. 7Awit ngendi ana bangsa gedé sing allahé tyedak kaya GUSTI, Gusti Allah kita ing waktu kita sambati. 8Lan ngendi ana bangsa gedé sing nduwé katetepan lan pernatan sing adilé kaya angger-angger kuwi kabèh sing tak gelarké ing ngarepmu ing dina iki? 9Nanging sing ati-ati lan awas kowé, supaya kowé aja nganti lali marang lelakon sing wis pada kok deleng karo mripatmu déwé, lan aja nganti ilang sangka atimu sak jekmu urip; malah kuwi kabèh pada tyritakna marang anak-putumu. 10Ya kuwi ing nalikané kowé pada ngadek ing ngarepé GUSTI, Gusti Allahmu ing gunung Horeb, waktu GUSTI ngomong marang aku: Wong-wong pada klumpukna ing ngarep-Ku, supaya pada ngrungokké sakkèhé tembung-Ku, nganti pada wedi lan ngajèni marang Aku sakjeké urip ing bumi lan pada mulangké kuwi marang anak-anaké. 11Ing kono kowé terus pada nyedek karo ngadek ing ngisoré sikilé gunung, waktu gunungé murup lan geni nganti sundul langit ing sak njeruhné peteng ndedet. 12GUSTI terus ngomongi kowé sangka sak tengahé geni, kowé pada krungu swarané tembungé, nanging ora weruh rerupan, mung swara. 13Kowé pada dikèki weruh perjanjiané, sing dipréntahké supaya kok lakoni, ya kuwi Tembungé Sepuluh sing terus ditulis ing panggonan watu loro. 14Lan ing waktu kuwi aku ya dipréntahké karo GUSTI mulangké katetepan lan pernatan, supaya kuwi pada kok lakoni ing negara sing bakal kok parani lan bakal kok enggoni. 15Mulané sing ati-ati, awit kowé ora weruh rupané apa-apa ing waktuné GUSTI ngomongi kowé ing gunung Horeb sangka sak tengahé geni, 16supaya kowé aja pada nindakké memala karo gawé rupané wujud retya mada rupa brahala apa waé, rupa wong lanang utawa wong wadon; 17rerékan sing rupa kéwan ing bumi, utawa rupa manuk karo swiwi sing mabur ing awang-awang, 18utawa kéwan mbrangkang ndlosor utawa nggremet ing bumi, utawa iwak ing banyu sak ngisoré bumi; 19lan supaya kowé aja nganti ndangak marang langit, terus yèn kowé weruh srengéngé, mbulan lan lintang-lintang lan sakkèhé suradadu ing langit, kowé terus disasarké mèlu sujut lan ngabekti marang kuwi kabèh; sing sakjané malah dijarké karo GUSTI, Gusti Allahmu, marang sak rupané para bangsa ing sak ngisoré langit pada nyembah barang-barang kuwi. 20Nanging kowé kuwi pada dipilih karo GUSTI dietokké sangka pawon paleburan wesi, sangka negara Egipte, supaya dadia umat duwèké déwé, kaya sing kelakon ing dina iki.
21Nanging GUSTI terus nesu marang aku awit sangka kowé, lan sumpah, yèn aku ora bakal nyabrang ing laut Yordan lan ora mlebu ing negara sing apik sing bakal dikèkké karo GUSTI, Gusti Allahmu, marang kowé kanggo panggonan pandumanmu. 22Awit aku bakal mati ing negara kéné, bakal ora nyabrang laut Yordan; nanging kowé sing bakal pada nyabrang lan ngenggoni negara sing apik kuwi. 23Elinga, aja nganti lali marang perjanjiané GUSTI, Gusti Allahmu, sing wis digawé karo kowé; aja nganti kowé nggawé retya sing rupa apa waé, sing dadi larangané GUSTI, Gusti Allahmu, ora kenèng kok gawé. 24Awit GUSTI, Gusti Allahmu, kuwi kaya geni sing ngobong, Gusti Allah sing jalusu. 25Mbésuk yèn kowé wis nduwé anak-putu lan wis pada tuwa ing negara kono, nanging kowé terus nandangi ala, pada nggawé retya sing rupa apa waé, lan nglakoni sing ala ing ngarepé GUSTI, Gusti Allahmu, nganti kowé pada ndadèkké larané ati-Né, 26ing dina iki langit lan bumi tak kongkon nyeksèni, yèn kowé mesti gelis bakal dientèkké resik sangka negara sing pada kok enggoni karo nyabrang laut Yordan lan terus bakal kok enggoni kuwi; kowé ora bakal pada dawa umurmu, nanging mesti bakal pada dientèkké. 27GUSTI bakal ndadèkké kowé pating slebar ing antarané para bangsa, lan tyatyahmu mung setitik ing antarané para bangsa, menyang ngendi kowé bakal pada disingkirké karo GUSTI. 28Ing kana kowé bakal pada nyembah allah gawéané manungsa, rupa kayu lan watu, sing ora bisa weruh utawa krungu, ora bisa mangan utawa ngambu. 29Bareng ing kana kowé ijik pada nggolèki GUSTI, Gusti Allahmu, lan ya bakal ketemu, angger enggonmu nggolèki karo sak kabèhé atimu lan sak kabèhé nyawamu.
30Yèn ing mbésuk kowé kangèlan lan katekan samubarang kuwi mau, kowé terus bakal mbalèni GUSTI, Gusti Allahmu, lan ngrungokké tembungé. 31Awit GUSTI, Gusti Allahmu kuwi, Gusti Allah sing maha welas, kowé ora bakal ditégakké utawa dientèkké; uga ya ora bakal lali marang perjanjiané sing didawuhké karo sumpah marang para leluhurmu. 32Awit tyoba takok-takokna, wiwit ing pojokané langit nganti tekan ing pojokané langit, bab jaman sing kepungkur sak durungé kowé ana, wiwit ing dinané Gusti Allah nggawé manungsa ing bumi, apa tau kelakon bab sing semono gedéné kuwi, utawa apa tau krungu perkara sing kaya mengkono kuwi. 33Apa tau ana bangsa sing krungu swarané Gusti Allah ngomong sangka sak tengahé geni, kaya enggonmu wis krungu kuwi, nanging bisa tetep urip. 34Uga menèh apa tau ana allah sing teka njupuk bangsa sangka sak tengahé bangsa liyané dadi duwèké, karo nindakké pantyoba lan tanda-tanda mujijat uga perang, karo tangan sing rosa lan lengen sing ngatyung lan karo perkara sing ngidap-idapi, kaya sing wis ditindakké karo GUSTI, Gusti Allahmu, kanggo kowé ing Egipte sing pada kok deleng? 35Kowé sing weruh kuwi mau, supaya dunung yèn GUSTI déwé sing dadi Gusti Allah, ora ana menèh liyané, kejaba mung Panjenengané. 36Sangka langit kowé krungu pitutur-pituturé sing mulangi kowé, lan ing bumi kowé dililani weruh geni sing gedé, lan krungu sakkèhé pitutur-pituturé sangka sak tengahé geni. 37Lan awit Panjenengané nrésnani para leluhurmu lan milih para turunané, mulané Panjenengané déwé wis ngetokké kowé sangka negara Egipte karo kekuwatan sing gedé; 38lan nundungi bangsa-bangsa sing tyatyahé lan pangwasané ngungkuli kowé sangka ngarepmu, lan kowé dituntun mlebu menyang ing negarané lan ngekèkké negara kuwi marang kowé dadi panggonan pandumané, kaya sing kelakon ing dina iki. 39Mulané saiki kowé pada ngertènana lan nggatèkna yèn GUSTI déwé sing dadi Gusti Allah ing langit nduwur lan ing bumi ngisor, ora ana liyané menèh. 40Kowé pada netepana katetepan lan pepakoné sing tak omongké marang kowé ing dina iki, supaya kowé lan anak-putumu ing mbésuk pada diganjar slamet, lan dawa umurmu ing negara pawèhé GUSTI, Gusti Allahmu, marang kowé ing sak lawas-lawasé.”
Kuta pangungsèn ing wétané laut Yordan
41Moses terus misahké kuta telu ing sabrangé laut Yordan sing sisih wétané, 42supaya wong sing matèni marang sak pada-pada tanpa disengaja lan ya ora awit disengiti ing sak durungé, bisa nylametké mbrono, supaya yèn nylametké menyang salah sijiné kuta kuwi, bisa tetep urip. 43Kuta-kuta kuwi mau ya kuwi: Bèzèr ing ara-ara samun, ing tanah rata sing duwur, kanggo wong Rubèn; Ramot ing Giléad kanggo taleré Gad lan Golan ing negara Basan kanggo taleré Manasé.
Piwulangé Moses
44Iki angger-anggeré Torèt sing digelarké karo Moses marang wong Israèl. 45Iki paweling lan katetepan lan pernatan sing dikèkké karo Moses marang wong Israèl waktu pada mlaku metu sangka negara Egipte; 46ing sabrangé laut Yordan, ing panggonan ngarepé Bèt-Péor, ing negarané Sihon, ratuné wong Amori sing manggon ing Hèsbon, sing dikalahké karo Moses lan wong Israèl waktu wis pada metu sangka negara Egipte; 47negarané terus direbut, mengkono uga negarané Og, ratu ing Basan, loro-loroné ratuné wong Amori ing sabrangé laut Yordan sisih wétan. 48Wiwit sangka Aroèr ing pinggiré kali Arnon tekan ing gunung Siryon, ya kuwi gunung Hèrmon, 49uga sak kabèhé tanah rata ing sabrangé laut Yordan, ing sisih wétan nganti tekan ing tlagané segara Araba, ing sikilé gunung Pisga.