Juru Kotbah 4

₁Aku weruh menèh kabèh penindesan sing kelakon ing sak ngisoré srengéngé, lan eluhé para wong sing ditindes lan ora ana sing nglipur, awit sing nindes kuwi pada nduwé pangwasa, lan ora ana sing nglipur. ₂Awit sangka kuwi wong mati sing wis suwé enggoné ninggal ndonya tak anggep pada luwih beja tenimbang karo wong sing pada urip, sing saiki ijik pada urip. ₃Nanging sing luwih beja tenimbangané karo sakaro-karoné kuwi - miturut penganggepku - ya kuwi wong sing durung ana, sing durung weruh penggawé ala, sing kelakon ing sak ngisoré srengéngé.

₄Lan aku weruh, yèn kabèh kangèlan lan kabèh kapinteran ing bab nindakké penggawéan kuwi ya kuwi mèri marang wong liyané. Kuwi uga bab sing tanpa guna lan ngupaya njaring angin. ₅Wong sing bodo sedakep lan bakal mati kaliren. ₆Katentreman sakgegem kuwi luwih apik tenimbangané karo kangèlan rong gegem lan ngupaya njaring angin.

₇Aku weruh menèh bab sing tanpa guna ing sak ngisoré srengéngé: ₈ana wong sing mung ijèn, ora nduwé anak lanang utawa sedulur lanang, lan ora lèrèn-lèrèn enggoné nglakoni kangèlan, mripaté ya ora bisa warek weruh kasugihan; kanggo sapa enggonku nglakoni kangèlan lan nampik kesenengan? Kuwi uga bab sing tanpa guna lan sing ndadèkké susah. ₉Wong loro luwih apik tenimbangané wong ijèn, awit kuwi pada nampa upahé sing apik kanggo kangèlané. ₁₀Awit yèn pada tiba, sing siji terus nangèkké sijiné, nanging tyilaka wong sing ijèn yèn tiba, awit ora ana wong liyané sing nangèkké. ₁₁Uga yèn wong loro pada turu, terus pada dadi anget, nanging yèn ijèn kepriyé bisané dadi anget? ₁₂Lan yèn wong ijèn bisa dikalahké, wong loro bakal bisa ngadepi. Tali tikel telu ora gampang dipedot.

₁₃Wong enom sing mlarat nanging kanggonan kawityaksanan kuwi luwih apik tenimbang karo ratu tuwa sing bodo, sing ora gelem diélingké. ₁₄Awit wong enom mau metu sangka paukuman terus dadi ratu, senajan dilairké ing sak njeruhné kemlaratan nalika sing tuwa mau mréntah dadi ratu. ₁₅Aku weruh kabèh wong ing sak ngisoré srengéngé iki pada ngetutké wong enom sing bakal nggentèni ratu mau. ₁₆Tanpa entèk-entèk wong sing pada dipimpin, nanging wong sing sakwisé kuwi pada teka, ora pada seneng marang dèkné. Awit sangka kuwi, iki uga tanpa guna lan ngupaya njaring angin.

₁₇Sing ati-ati sikilmu, yèn kowé mlebu ing omahé Gusti; ngrungokké kuwi luwih apik tenimbangané karo masrahaké kurban sing ditindakké karo para wong bodo, awit kuwi ora ngerti, yèn pada nglakoni memala.