Juru Kotbah 5

₁Aja kesusu, karo tutukmu lan atimu aja gelis-gelis ngetokké tembung ing ngarepé Gusti Allah, awit Gusti Allah kuwi ing swarga, lan kowé ing bumi, mulané tembungmu setitik waé. ₂Awit kaya ngimpi kuwi jalaran sangka akèhé penggawéan, mengkono uga rembukané wong bodo kuwi ya awit sangka akèhé tembung-tembungé. ₃Yèn kowé nduwé janji ing ngarepé Gusti Allah, aja kok undur-undur enggonmu netepi, awit Gusti ora seneng wong sing bodo. Tetepana janjimu. ₄Luwih apik kowé ora nduwé janji tenimbang nduwé janji nanging ora kok tetepi. ₅Aja nganti kowé ketuntun karo tutukmu marang ing dosa, lan aja ngomong ing ngarepé kongkonané Gusti Allah yèn kowé kliru. Kenèng apa ta tembung-tembungmu kok nganti ndadèkké nesuné Gusti Allah lan terus ngrusak penggawéané tanganmu? ₆Awit kaya impèn kuwi okèh, mengkono uga tetembungan sing tanpa guna kuwi uga okèh. Nanging wedia marang Gusti Allah.

₇Yèn kowé weruh ing sakwijiné negara wong mlarat ditindes lan pernatan uga keadilan diterak, kowé aja nggumun, awit sing pangkaté duwur sing siji mandori sijiné, mengkono uga sing luwih duwur pangkaté pada mandori wong-wong mau. ₈Ing sak njeruhné kahanan mengkono kuwi, untung negara sing ratuné nduwé tanggungjawab kanggo asilé panèn.

₉Sapa sing nrésnani duwit ora bakal warek duwit lan sapa sing trésna marang kasugihan ora bakal marem marang pametuné. Iki ya tanpa guna. ₁₀Yèn barang duwèké tambah, wong sing ngentèkké uga tambah. Terus apa untungé sing nduwé kejaba mung ndeleng? ₁₁Wong sing nyambutgawé kuwi turuné kepénak, senajan mangané setitik utawa okèh; nanging wareké wong sugih ndadèkké ora bisa turu. ₁₂Aku weruh kahanan sing nyedihké banget ing sak ngisoré srengéngé: kasugihan sing disimpen karo sing nduwé njalari memalané déwé. ₁₃Lan kasugihan kuwi entèk awit sangka memala, terus ora nduwé apa-apa kanggo anaké. ₁₄Kaya enggoné metu sangka wetengé ibuné, mengkono uga enggoné bakal lunga, ya wuda kaya nalikané teka lan ora olèh apa-apa sangka kangèlané sing bisa digawa. ₁₅Iki uga kahanan sing nyedihké. Kaya enggoné teka, mengkono uga enggoné bakal lunga. Terus apa untungé wong sing wis ngaya-ngaya njaring angin kuwi? ₁₆Malah selawasé uripé ing njeruh pepeteng lan sedih; okèh kasusahané, kasangsarané lan sing ndadèkké anyel.

₁₇Delengen sing tak anggep apik lan pas kuwi: mangan ngombé lan seneng-seneng ing sak njeruhné penggawéané sing ditandangi karo ngrekasa ing sak ngisoré srengéngé ing selawasé uripé sing tyendek, sing dikèkké karo Gusti Allah, awit ya kuwi sing dadi pandumané. ₁₈Saben wong sing dikèki kasugihan, banda lan pangwasa karo Gusti Allah sing bisa dirasakké sing dadi pandumané, terus bisa seneng-seneng ing sak njeruhné kangèlané, kuwi uga pawèhé Gusti Allah. ₁₉Wong mau arang-arang éling marang urip sing tyendek, awit Gusti Allah nglilani terus ngrasakaké kabungahané atiné.