Wiwitan 25

₁Abraham njupuk bojo menèh jenengé Ketura, ₂kuwi nglairké anak: Simri, Yoksan, Medan, Midian, Isybak lan Suah. ₃Yoksan nduwé anak Syéba lan Dédan, turunané Dédan ya kuwi bangsa Asyur lan bangsa Letusim lan bangsa Leum. ₄Anaké Midian ya kuwi: Efa, Efer, Hénokh, Abida lan Elda, kuwi kabèh turunané Ketura. ₅Abraham ngekèkké bandané kabèh marang Isak. ₆Nanging para anak sing patutan sangka bojo wayuh mau pada dikèki berkah, lan terus dikongkon lunga, waktu dèkné ijik urip, pisah sangka Isak, menyang Negara Wétané.

₇Umuré Abraham kuwi 175 taun, ₈Abraham terus ninggal ndonya, waktu wis okèh umuré, wis putih rambuté, terus diklumpukké karo para leluhuré. ₉Terus dikubur karo Isak lan Ismaél ing guwa Mahpéla ing lemahé Efron anaké Sohar wong Hèt ing sisih wétané Mamré, ₁₀lemah sing dituku Abraham sangka wong turunané Hèt; ya ing kono Abraham lan Sara pada dikubur. ₁₁Sakwisé Abraham ninggal ndonya Gusti mberkahi Isak, anaké lanang lan Isak manggon ing sak tyedaké sumur Lahai-Roi.

₁₂Iki turun-turunané Ismaél anaké Abraham, sing lair sangka Hagar wong Egipte, baturé Sara, patutan karo Abraham. ₁₃Iki jenengé para anaké Ismaél, manut urutané lairé: Nébayot, Kedar, Adbeel, Mibsam, ₁₄Misyma, Duma, Masa, ₁₅Hadad, Tema, Yetur, Nafisi lan Kedma. ₁₆Kuwi kabèh para anaké Ismaél, lan jenengé kuwi manut panggonané lan tarupé, ratu rolas déwé-déwé manut taleré. ₁₇Umuré Ismaél kuwi: 137 taun, terus ninggal ndonya, diklumpukké karo para leluhuré. ₁₈Panggonané turun-turunané mau wiwit sangka Hawila nganti tekan bawahé ing Sur, sisih wétané negara Egipte ing uruté Asyur. Enggoné pada mapan ing ngarepé para seduluré.

₁₉Turunané Isak anaké Abraham. Abraham nduwé anak Isak. ₂₀Lan Isak umuré patang puluh taun waktu njupuk bojo Ribka anaké Bétuèl wong Aram sangka Padan-Aram, seduluré Laban wong Aram. ₂₁Isak ndongakké bojoné marang GUSTI, awit bojoné kuwi gabuk; lan GUSTI nuruti penjaluké, banjur Ribka bojoné terus meteng. ₂₂Bareng bayiné pada suk-sukan ing wetengé, Ribka ngomong: “Yèn kaya mengkéné kenèng apa aku urip?” Terus lunga njaluk pinuntun marang GUSTI. ₂₃GUSTI terus ngomongi: “Bangsa loro ing wetengmu, bangsa loro sing bakal pada pisahan wiwit sangka wetengmu; sing siji bakal luwih kuwat tenimbangané sijiné lan sing tuwa bakal dadi baturé marang sing tyilik.”

₂₄Bareng tekan ing waktuné nglairké, pantyèn kembar metengé; ₂₅sing lair ndisik kétok wuluné abang, sak kojur kaya dibuntel wulu, mulané dikèki jeneng Esau. ₂₆Sakwisé mengkono adiké terus lair tangané nyekel tungkaké Esau, kuwi dikèki jeneng Yakub. Isak umuré 60 taun waktu duwé anak loro mau. ₂₇Anak loro mau mundak gedé: Esau dadi wong sing pinter beburon, seneng manggon ing ara-ara, nanging Yakub kuwi wong sing meneng, sing seneng ing tarup. ₂₈Isak kuwi trésna marang Esau, awit seneng mangan daging kéwan-kéwan beburon, nanging Ribka trésna Yakub.

₂₉Sakwijiné dina waktu Yakub ijik masak, Esau teka beburon sangka ara-ara, kétok keselé. ₃₀Esau terus nembung Yakub: “Mbok aku wènèhana mangan sing abang kuwi ta, awit aku kesel.” Ya iki jalarané jenengé dityeluk: Edom. ₃₁Nanging Yakub nyauri: “Hakmu dadi anak mbarep kuwi dolen ndisik marang aku!” ₃₂Semauré Esau: “Sedéla engkas aku bakal mati, apa kanggoné nduwé wibawa anak mbarep kuwi?” ₃₃Semauré Yakub: “Sumpaha marang aku ndisik!” Esau terus sumpah, lan hak anak mbarep didol marang Yakub. ₃₄Yakub terus ngekèki roti lan masakan katyang abang marang Esau; lan terus mangan lan ngombé, sakwisé terus lunga. Mengkono Esau ora ngajèni hak dadi anak mbarep.