Pisungsung sing sampurna
1Ing sak njeruhné angger-anggeré Torèt kuwi mung ketemu ayang-ayangé perkara-perkara betyik sing bakal kelakon, duduk wujudé perkara-perkara kuwi déwé. Awit sangka kuwi, karo kurban sing pada, saben taun tansah dikurbanaké, angger-anggeré Torèt ora bakal nggawé sampurnané wong sing pada nindakké pangabekti. 2Jalaran sak umpama bisa kelakon mengkono, wong-wong ora pada masrahké kurban menèh? Awit wong sing pada nindakké pangabekti kuwi ora ngrumangsani dosa menèh, awit wis pada disutyèkké sepisan kanggo sak lawas-lawasé. 3Nanging ya awit sangka kurban-kurban kuwi saben taun wong-wong pada diélingké bab anané dosa. 4Awit mokal yèn getihé sapi lanang utawa getihé wedus lanang bisa ngresiki dosa.
5Mulané nalika Panjenengané teka ing jagat, Panjenengané ngomong,
“Kurban lan pisungsung ora Panjenengan karepaké
- nanging Panjenengan wis nyawiské badan kanggo kula—.
6Kurban obongan lan kurban kanggo birat dosa
ora ndadèkké nyenengké Panjenengan.
7Kula terus ngomong:
Terus iki kula teka;
ing njeruhné kitab gulungan ana tulisan
bab kula supaya nandangi karep Panjenengan, duh Gusti Allah kula.”
8Ing wiwitan Panjenengané ngomong: “Kurban lan pisungsung, kurban obongan lan kurban kanggo mbirat dosa pada ora Panjenengan karepké lan ora ndadèkké nyenengké Panjenengan” - senajan kudu dipasrahké miturut angger-anggeré Torèt—. 9Terus tembungé: “iki kula teka, arep nandangi karep Panjenengan.” Sing kaping pisan diilangi karo Panjenengané, supaya sing kaping pindo bisa kelakon. 10Awit sangka karepé iki, kita wis disutyèkké sepisan kanggo sak lawas-lawasé karo pisungsung rupa Panjenengané Yésus Kristus.
11Terus saben imam ing sedina-dinané nindakké penggawéan lan bola-bali masrahké kurban sing pada, sing babar pisan ora bisa ngresiki dosa. 12Nanging, sakwisé masrahké kurban mung siji waé awit dosa, Panjenengané terus njagong ing tengené Gusti Allah kanggo sak lawas-lawasé, 13lan ing saiki Panjenengané mung ngentèn-entèni tekan wantyiné enggoné mungsuh-mungsuhé didadèkké antyik-antyiké sikilé; 14awit karo kurban siji waé Panjenengané wis nggawé sampurna kanggo sak lawas-lawasé kanggo para wong sing pada disutyèkké. 15Lan Roh Sutyi uga ngekèki paseksi marang kita, 16awit sakwisé Panjenengané ngomong,
“Iki perjanjian sing bakal Tak anakaké karo wong-wong kuwi,
sakwisé dina kuwi,” Panjenengané terus ngomong menèh:
“Aku bakal ngekèkké angger-angger-Ku ing atiné,
lan Tak tulis ing pikirané,
17lan Aku ora ngéling-éling menèh marang sak kabèhé dosa
lan paneraké.”
18Dadi yèn kuwi kabèh wis dingapura, ora perlu ana kurban menèh sing dipasrahké awit sangka dosa.
Kasetian lan pepéling
19Dadiné para sedulur, karo getihé Yésus, saiki kita bisa mlebu ing panggonan sutyi karo kendel lan mantep, 20awit Panjenengané wis mbukak dalan sing anyar lan sing urip kanggo kita metu ing geber, ya kuwi Panjenengané piyambak, 21lan kita nduwé imam sing luhur kanggo griyané Gusti Allah. 22Mulané, hayuk kita pada teka ing ngarepé Gusti Allah karo ati sing tulus lan éklas lan karo pertyaya sing mantep, awit ati kita wis diresiki sangka pikirané ati sing ala lan badan kita wis dikumbah nganggo banyu sing resik. 23Hayuk pada dimantepké enggon kita ngakoni pengarep-arep sing wis dadi pengakuné kita, jalaran Panjenengané, sing njanjèkké kuwi setia. 24Lan hayuk pada nggatèkké siji lan sijiné, supaya kita pada mbangun ing katrésnan lan ing penggawé sing apik. 25Kita aja pada ngedohi kumpulan-kumpulan pangabekti kita, kaya kulinané sakwijiné wong, nanging hayuk pada ngéling-ngélingké, luwih menèh enggon kita ngerti yèn dina tekané Gusti wis mundak tyedak.
26Awit yèn kita sengaja nggawé dosa sakwisé pada nampani kaweruh bab kabeneran, mesti ora ana kurban menèh kanggo ngresiki dosa kuwi. 27Nanging, anané mung ngentèni tekané pengadilan sing medèni lan geni sing mulat-mulat sing bakal ngobong sak kabèhé wong sing mbruntak. 28Yèn ana wong nampik angger-anggeré Moses, kuwi diukum pati tanpa melas karo paseksiné wong loro utawa telu. 29Apa ora mundak aboté paukuman sing kudu disangga karo wong sing sembrana marang Putrané Gusti Allah, lan sing nganggep reget marang getih perjanjian sing nyutyèkké wong mau, lan ora ngajèni marang Rohé kawelasan! 30Jalaran kita weruh marang Panjenengané sing ngomong,
“Balesan kuwi wewenang-Ku. Aku sing bakal nindakké balesan.”
Lan menèh,
“Gusti bakal ngadili umaté.”
31Medèni banget, yèn tiba ing tangané Gusti Allah sing urip.
32Pada élinga marang wantyi sing wis kepungkur. Sakwisé kowé nampa pepadang, kowé pada tahan nglakoni perang sing abot lan ngalami sangsara, 33dadia nalika kowé pada digawé tontonan karo dirèmèhké lan dianiaya, semono uga nalika kowé pada mèlu ngrasakaké kasangsarané wong-wong sing pada digawé kaya mengkono mau. 34Kowé pantyèn pada ngrasakaké kasangsarané wong-wong ukuman lan nalika barang duwèkmu dirayah, kowé nampa kuwi karo bungah, awit kowé pada weruh, yèn kowé pada nduwèni banda sing luwih aji lan langgeng. 35Kanggo kuwi kowé aja pada ninggal kapertyayanmu, awit gedé berkah sing wis dityawiské. 36Awit kowé pada mbutuhké sabar lan mantep, supaya sakwisé kowé nglakoni karepé Gusti Allah, pada nampani apa sing wis dijanjèkké kuwi.
37“Awit kari sedilut menèh, malah mung kurang sedilut banget,
Panjenengané sing bakal teka, wis tyedak, lan ora ngundurké tekané.
38Nanging wong duwèk-Ku sing bener kuwi uripé awit sangka pertyaya.
Nanging yèn mundur sangka pertyayané,
Aku bakal ngemohi wong kuwi.”
39Nanging kita iki duduk tunggalé wong-wong sing mundur sangka pertyayané lan nemoni karusakan, nanging wong-wong sing pada pertyaya lan sing dikèki urip.
