Yésaya lan Akas
1Ing waktu jamané Akas, anaké Yotam, anaké Uzia, ratu ing negara Yéhuda, Resin, ratu ing negara Aram, karo Pekah anaké Remalya, ratu ing Israèl, pada ngluruk perang menyang Yérusalèm, nglawan kuta kuwi, nanging ora pada bisa ngalahké. 2Terus ana sing ngabari marang sing tyedak turunané Daved mengkéné: “Aram wis masang tarup ing panggonan Efraim,” ing kono atiné Akas lan atiné para abdiné pada gemeter kaya hoyak-hayikké wit-witan ing alas sing keterak angin.
3GUSTI terus ngetokké tembung marang Yésaya: “Kowé lungaa nemoni Akas, kowé lan Syear-Yasyub, anakmu lanang, menyang pungkasané ilèn-ilèné blumbang nduwur, menyang dalan gedé ing ara-ara Tukang Penatu, 4lan ngomonga mengkéné: Atimu sing tatak lan sing tentrem, aja wedi lan atimu aja nganti gemeter awit sangka tugelané kayu gosong loro sing kemebul kuwi, kuwi mulat-mulat nesuné Resin lan Aram lan anaké Remalya. 5Awit Aram lan Efraim karo anaké Remalya wis pada ngrantyam bakal nindakké ala marang sampéyan, karo tembungé: 6Hayuk pada nyerang Yéhuda lan pada diwedèn-wedèni lan dikalahké, anaké Tabeel terus diangkat dadi ratu ing sak tengahé, 7mulané tembungé GUSTI mengkéné:
Kuwi ora bakal kelakon,
lan ora bakal kedadian,
8awit Damaskus kuwi kutané Aram,
lan Resin kuwi penggedéné Damaskus.
Ing sak njeruhné suwidak lima taun
Efraim bakal petyah ora dadi bangsa menèh.
9Lan Samaria kuwi kutané Efraim,
lan anaké Remalya kuwi penggedéné Samaria.
Yèn kowé pada ora pertyaya,
kowé ora bakal dadi kuwat.”
Kabar bab Imanuèl
10GUSTI nerusaké tembungé marang Akas, mengkéné: 11“Kowé njaluka sakwijiné tanda marang GUSTI, Gusti Allahmu, senajan kuwi sangka ndonyané wong mati ing ngisor déwé utawa sangka panggonan sing duwur déwé, ing ngaluhur.” 12Nanging semauré Akas: “Kula ora gelem njaluk, kula ora gelem njajal GUSTI.” 13Yésaya terus ngomong: “Duh turunané Daved, supaya pada gelem ngrungokké! Apa durung tyukup sampéyan pada nggawé keselé wong, nganti sampéyan uga nggawé keselé Gusti Allah kita? 14Awit sangka kuwi Gusti déwé sing bakal ngekèki tanda marang sampéyan: Sang prawan bakal meteng lan bakal nglairké anak lanang lan bakal dijenengké Imanuèl. 15Panjenengané bakal mangan kèju mèlek lan madu nganti bisa nampik sing ala lan milih sing apik, 16awit sak durungé anak iki bisa nampik sing ala lan milih sing apik, negara sing ratuné loro sampéyan wedèni kuwi bakal ditinggal suwung. 17GUSTI bakal nekaké marang sampéyan, marang rayatmu lan marang brayatmu, dina-dina sing durung tau ana wiwit waktu Efraim ngedohi Yéhuda - ya kuwi ratu Asyur.”
18Ing dina kuwi bakal klakon:
GUSTI singsot nyeluk laler
ing putyuké kali Nil,
lan nyeluk tawon ing tanah Asyur.
19Kuwi kabèh bakal teka lan méntylok ing jurang-jurang sing jeru
lan ing bolongan-bolongané gunung-gunung watu,
ing kabèh pager eri
lan ing kabèh pangonan.
20Ing dina kuwi Gusti bakal nyukur sirah lan rambuté pupuné karo péso tyukur sing disiléh sangka sabrangé kali Efrat, ya kuwi ratuné Asyur; malah péso iki ya bakal nyukur jénggoté pisan nganti resik.
21Ing dina kuwi saben wong bakal ngingu sapi wédok sing enom lan wedus gèmbèl loro, 22lan awit sangka okèhé metuné mèlek, wong-wong terus bakal mangan kèju; kèju karo madu bakal dipangan karo saben wong sing ijik ing njeruhné negara.
23Ing dina kuwi saben panggonan sing lumrahé tukulé wit anggur 1000 lan sing regané 1000 sèkel slaka, bakal dadi panggonané eri lan suket. 24Wong sing lunga mbrana kepeksa nggawa panah lan gendéwané, awit mung eri lan suket tok rupané negara iki kabèh. 25Mengkéné menèh sampéyan ora bakal wani teka ing kabèh pèrèng-pèrèngané gunung sing lumrahé dipatyuli, awit wedi marang eri lan suket; mung sapi karo wedus sing teka ing kono.
