Putra-Né Gusti dadi tanda
1GUSTI ngomong marang aku: “Kowé njupuka watu tulis gedé, terus kowé nulisa nganggo tulisan lumrah: ngrampok gelis, ngrampas tyepet.” 2Aku terus nyeluk seksi loro sing kena dipertyaya, ya kuwi imam Uri lan Sakaria, anaké Yeberekya. 3Sakwisé mengkono aku terus nyedaki bojoku; dèwèké terus meteng lan nglairké anak lanang. GUSTI terus ngomong marang aku: “Iki jenengna: Maher-Syalal Has-Bas, 4awit sak durungé botyah kuwi bisa nyeluk: Bapak! Ibu! kasugihané Damaskus lan barang-rebutané Samaria bakal diusungi menyang ngarepé ratuné Asyur.”
Asyur nyerang Yéhuda
5GUSTI neruské tembungé menèh marang aku mengkéné:
6“Awit bangsa iki wis nampik banyu Syiloah sing alon iliné,
lan wedi banget marang Resin lan anaké Remalya,
7mulané Gusti Allah ndadèkké banyuné kali Efrat
sing banter lan gedé,
mbanjiri wong-wong mau,
ya kuwi ratu ing Asyur lan sak kabèhé kamulyané;
banyu iki bakal lubèr ing sak uruté ilèn-ilèné kabèh
lan bakal mili nglubèri pinggiré,
8lan nrobos mlebu ing Yéhuda,
dadi kaya banjir sing gedé nganti sak gulu;
uga jembaré swiwiné
bakal nutupi negaramu kabèh, duh Imanuèl!”
9Nglumpuka, hé para bangsa lan pada wedia,
pada gatèkna, hé sak kabèhé negarané bumi sing adoh-adoh,
pada sabukana lan pada wedia!
pada sabukana lan pada wedia!
10Pada nggawéa rantyaman, nanging kuwi uga bakal gagal;
nggawéa putusan, nanging uga bakal ora kelakon,
awit Gusti Allah nunggal karo kita.
Yésaya kepeksa ndelik
11Awit mengkéné tembungé GUSTI sing ngélingké marang aku, waktu aku dityekel karo tangané sing rosa, supaya aja mèlu-mèlu pertingkahé bangsa iki: 12“Kowé aja ngarani komplotan marang samubarang kabèh sing diarani komplotan karo bangsa iki lan apa sing diwedèni, aja pada kok wedèni lan aja pada gemeter ndeleng kuwi. 13Nanging GUSTI sing ngwasani langit lan bumi, kuwi sing kudu kok akoni dadi sing Sutyi; ya Panjenengané kuwi sing kudu kok wedèni lan ing ngarepé kuwi kowé gemetera. 14Panjenengané bakal dadi panggonan sutyi, nanging uga dadi watu sénggolan lan watu sandungan kanggo kraton Israèl loro-loroné, lan dadi jiret lan kala kanggo wong Yérusalèm. 15Uga tunggalé okèh sing bakal pada kesandung, tiba lan tatu nemen, ketyekel lan diukum.”
16Aku dikongkon nyimpen paseksèn iki lan ngetyapi piwulang iki ing sak tengahé murid-muridku. 17Lan aku arep ngentèn-entèni GUSTI sing ndelikké praupan-Né marang turunané Yakub; aku arep ngarep-arep Panjenengané. 18Lah, aku lan anak-anak sing wis dikèkké karo GUSTI marang aku, kuwi pada dadi tanda ing sak tengahé wong Israèl, sing sangka GUSTI sing ngwasani langit lan bumi, sing manggon ing gunung Sion.
19Lan yèn ana wong sing ngomong marang kowé: “Njaluka pituduh marang roh pepeteng lan roh-rohé para tukang jopa-japu sing bisik-bisikan lan klomat-klamet,” kuwi saurana: “Sakwijiné bangsa kuwi pantesé apa ora kudu njaluk tulung marang allahé? Utawa kudu njaluk tulung marang para wong mati kanggo wong urip?” 20“Nggolèkana piwulang lan paseksi!” Sapa sing ora ngomong mengkono kuwi ora kepletèkan ésuk wétan. 21Wong kuwi bakal pada nglembara ing negara kono, mlarat lan kaliren, lan yèn pada kaliren, terus pada nesu lan bakal pada nyepatani ratuné lan Gusti Allahé; bakal pada ndangak ing langit 22lan bakal weruh ing bumi, lah sing ana mung kangèlan lan pepeteng, sing nyepit mung kahanan peteng, lan wongé bakal pada dibuwang ing pepeteng sing ndedet kuwi.
Lairé Ratuné katentreman
23Nanging bangsa sing mlaku ing pepeteng kuwi ora bakal katekan kahanan peteng ndedet ing selawasé. Yèn mbiyèn Gusti ngasorké tanah Sébulon lan tanah Naftali, mbésuk Panjenengané bakal mbalèkké dalan menyang segara, panggonan ing sabrangé laut Yordan, panggonané bangsa-bangsa liyané.
