1Bangsa sing mlaku ing pepeteng wis weruh pepadang gedé;
wong sing pada manggon ing negara sing peteng ndedet
wis pada kepletèkan pepadang.
2Panjenengan wis nukulaké surak-surak,
lan kebungahan sing gedé.
Wong-wong pada bungah-bungah ing ngarepé Panjenengan,
kaya bungahé wong ing waktu panèn,
kaya surak-suraké wong waktu ngedum rayahan.
3Awit pasangan sing numpang gulu
lan rakit ing pundaké
lan pentungé wong sing nindes
wis Panjenengan tugel kaya kalahé Midian.
4Awit saben sepatuné prajurit sing grudak-gruduk
lan saben jubah sing dlèwèran getih
bakal dadi pangané geni.
5Awit ana Bayi sing wis lair kanggo kita,
ana Putra sing wis dikèkké marang kita,
lambangé pemrintahan ing pundaké,
lan asmané disebut: Juru Pituduh sing nggumunaké,
Gusti Allah sing Mahakuwat,
Bapak sing Langgeng, Ratuné Katentreman.
6Gedé pangwasané,
lan tentrem rahayu bakal ora ana entèkké
ing damparé Daved lan ing kratoné,
awit kuwi didasari lan dikuwatké
karo keadilan lan kabeneran
wiwit saiki nganti ing sak lawas-lawasé.
Jalusuné atiné GUSTI sing ngwasani langit lan bumi,
bakal nindakké iki.
Nesuné Gusti marang Efraim
7Gusti Allah wis ngekèki tembungé marang Yakub,
lan tembungé kuwi nibani marang Israèl.
8Sak bangsa kabèh bèn weruh,
ya kuwi Efraim lan sing manggon ing Samaria,
sing ngomong karo sombong lan gemedé:
9“Pageré bata ambruk,
kita arep ngedekké pager watu tatahan;
wit ajir pada ditegori,
bakal kita ganti karo wit tyemara.”
10GUSTI terus nglurukké para mungsuhé Resin,
lan mboyongi para mungsuhé:
11Wong Aram sangka wétan lan wong Filistèn sangka kulon,
kuwi pada nguntal Israèl karo tyangkemé sing amba.
Senajan iki mau kelakon kabèh, nesu-Né durung mandek,
lan tangan-Né ijik dietungké.
12Senajan mengkono bangsa kuwi ora bali marang Panjenengané sing ngrangkèt,
lan ora nggolèki GUSTI sing ngwasani langit lan bumi.
13Mulané GUSTI terus ngetok endasé lan buntuté Israèl,
wité lan pangé bareng sedina.
14Para pinituwa lan para wong sing kajèn lan mulya kuwi endasé,
lan nabi sing goroh kuwi buntuté.
15Awit wong-wong sing pada nuntun bangsa iki kuwi tukang nasarké,
lan wong-wong sing dituntun kuwi dadi ketriwal.
16Awit sangka kuwi GUSTI ora seneng bab para nom-nomané,
lan ora welas marang anak-anaké lola
lan marang para randané,
awit wong kuwi kabèh pada murtad lan nindakké penggawé ala,
lan saben tutuk semauré gemblung.
Senajan iki kabèh kelakon, nesu-Né durung mandek,
lan tangan-Né ijik dietungaké.
17Awit duraka kuwi murup kaya geni
sing mangan eri lan suket nganti entèk,
terus ngobong kekayon ing alas,
nganti kemebulé pada mumbul.
18Awit sangka nesuné GUSTI sing ngwasani langit lan bumi,
negara kuwi kobong,
lan bangsa kuwi dadi pangané geni;
ora ana wong siji-sijia sing melasi seduluré.
19Pada ngemplok nengen, nanging ijik ngelih,
pada ngemplok ngiwa, nanging durung warek,
saben wong mangan dagingé kantyané:
20Manasé mangan Efraim lan Efraim mangan Manasé,
lan bebarengan pada nglawan Yéhuda.
Senajan iki kabèh kelakon, nesuné durung mandek,
lan tangan-Né ijik dietungké.