Yohanes 21

₁Sakwisé kuwi, Yésus ngétok menèh marang para muridé ing pinggir tlaga Tibérias; nanging enggoné ngétok mau ngéné. ₂Ing pinggiré tlaga kono sing pada ngumpul: Simon Pétrus lan Tomas sing diarani Didimus, Natanaèl sing sangka Kana ing bawah Galiléa, anak-anaké Sebédéus lan muridé loro liyané. ₃Simon Pétrus terus omong marang kantya-kantyané: “Aku arep lunga golèk iwak.” Semauré kantyané: “Kita ya pada mèlu kowé.” Terus pada budal numpak prau, nanging sewengi kuwi pada ora pada olèh apa-apa. ₄Nalika wis ésuk, Yésus ngadek ing daratan pinggir tlaga. Nanging para muridé pada ora mengertèni, yèn kuwi Yésus. ₅Yésus terus ngomong: “Hé, botyah-botyah, apa kowé pada nduwé lawuh?” Semauré: “Ora.” ₆Tembungé Yésus: “Jalamu tibakna ing sak tengené prau, terus kowé bakal pada olèh.” Jalané terus ditibakké, nanging ora kena digèrèt, awit sangka okèhé iwaké. ₇Muridé sing ditrésnani karo Yésus terus omong marang Pétrus: “Kuwi Gusti.” Bareng Simon Pétrus krungu, yèn kuwi Yésus, terus nganggo sandangané, awit ijik ngliga; terus njegur ing tlaga. ₈Para muridé liyané nyusul nganggo prau, jalaran ora adoh sangka daratan, mung udakara satus mèter, karo nggèrèt jalané sing kebak iwak kuwi. ₉Sak mentasé ing daratan, para muridé pada weruh geni areng, lan iwak temumpang ing geni mau lan roti. ₁₀Yésus ngomong marang para muridé: “Njupuka iwak, sangka enggonmu mentas njala mau!” ₁₁Simon Pétrus terus munggah prau lan ngentasaké jalané menyang daratan, jala kuwi kebak iwak gedé-gedé: tyatyahé nganti 153. Nanging senajan nganti semono akèhé, jalané ora bedah.

₁₂Tembungé Yésus marang para muridé: “Pada mrénéa, sarapana.” Ora ana antarané para muridé kuwi sing wani ngomong takon marang Panjenengané: “Panjenengan kuwi sapa?” Awit wis pada mengertèni, yèn Panjenengané kuwi Yésus. ₁₃Yésus terus maju, lan njupuk roti mau, terus dikèkké marang para muridé, mengkono uga iwaké. ₁₄Kuwi wis kaping teluné enggoné Yésus ngétok marang para muridé sakwisé tangi sangka antarané wong mati.

₁₅Sakwisé pada sarapan, Yésus ngomong marang Simon Pétrus: “Simon, anaké Yohanes, apa kowé trésna marang Aku ngungkuli wong-wong iki?” Semauré Pétrus: “Ya Gusti, Gusti weruh, yèn kula seneng marang Gusti.” Tembungé Yésus: “Engonen wedus-wedus-Ku!” ₁₆Tembungé Yésus menèh marang Pétrus sing kaping pindoné: “Simon, anaké Yohanes, apa kowé trésna marang Aku?” Semauré Pétrus: “Ya Gusti, Gusti weruh, yèn kula seneng marang Gusti.” Tembungé Yésus: “Engonen wedus-wedus-Ku!” ₁₇Tembungé Yésus marang Pétrus sing kaping teluné: “Simon, anaké Yohanes, apa kowé trésna marang Aku?” Pétrus dadi sedih atiné awit Yésus takon sing kaping teluné: “Apa kowé trésna marang Aku?” Pétrus terus ngomong: “Duh, Gusti, Gusti weruh samubarang, ya weruh, yèn kula trésna marang Gusti.” Tembungé Yésus: “Engonen wedus-wedus-Ku! ₁₈Sak temen-temené Aku ngomong marang kowé: Nalika kowé ijik nom, kowé sabukan déwé lan kowé mlaku menyang ngendi waé sing kok karepaké, nanging yèn kowé wis tuwa, kowé bakal ngelungké tanganmu lan wong liyané sing bakal nyabuki kowé, terus nggawa kowé menyang panggonan sing ora kok karepaké.” ₁₉Bab kuwi diomongné kanggo mbuktèkké kepriyé enggoné Pétrus bakal mati lan ngluhurké Gusti Allah. Sakwisé ngomong mengkono mau, terus ngomong marang Pétrus: “Mèlua Aku!”

₂₀Bareng Pétrus nolèh, weruh muridé sing ditrésnani karo Yésus mèlu, ya kuwi muridé sing nalika pésta lungguh tyedaké Yésus, lan ngomong: “Gusti, sapa wongé sing arep ngiyanati Gusti?” ₂₁Nalika Pétrus weruh muridé kuwi mau, terus ngomong marang Yésus: “Gusti, dèwèké kuwi terus kepriyé?” ₂₂Tembungé Yésus: “Yèn sing Tak karepké, supaya kuwi tetep urip nganti sak tekané Aku, kuwi apa ora duduk urusanmu. Nanging kowé: Mèlua Aku!” ₂₃Terus kasebar kabar ing antarané para sedulur-sedulur, yèn muridé kuwi mau ora bakal mati. Nanging Yésus ora ngomong marang Pétrus, yèn muridé mau bakal ora mati, nanging: “Yèn sing Tak karepké, supaya kuwi tetep urip nganti sak tekané Aku, kuwi duduk urusanmu.”

₂₄Ya muridé kuwi, sing nyeksèni lan wis nulis bab kuwi mau kabèh, lan kita pada mengertèni, yèn paseksiné kuwi nyata.

₂₅Ijik okèh bab liyané menèh sing ditindakké karo Yésus, nanging yèn kabèh kuwi kudu ditulis siji-siji, tak kira jagat iki ora bisa ngemot sak kabèhé kitab sing kudu ditulis kuwi.