Markus 15

₁Bareng wantyi ésuk-ésuk para pengarepé imam, karo para pinituwa lan para juru Torèt lan juru Hukum Agama liyané kabèh pada nglumpuk rembukan. Wong-wong kuwi terus mbanda lan nuntun Yésus lan masrahké marang Pilatus. ₂Pilatus terus takon Panjenengané: “Apa Panjenengan ratuné wong Ju?” Yésus nyauri: “Sampéyan déwé sing ngomong mengkono.” ₃Para pengarepé imam terus pada ngomongké ndakwa okèh-okèh kanggo Yésus. ₄Pilatus takon menèh marang Panjenengané, tembungé: “Apa Panjenengan ora nyauri apa-apa? Kula njaluk mikir, okèh banget wong sing ndakwa marang Panjenengan.” ₅Nanging Yésus tetep ora nyauri apa-apa, nganti Pilatus nggumun banget.

₆Ing dina riyaya wis dadi pakulinan, Pilatus ngluwari wong tawanan siji, sing dikarepké karo wong okèh. ₇Nalika kuwi ana wong, sing jenengé Barabas, sing diukum bareng karo para pambruntak sing pada nggawé pati. ₈Wong okèh terus munggah lan wiwit pada njaluk karo tenan, supaya Pilatus nindakké kaya sing dadi adaté kanggo wong okèh. ₉Nanging Pilatus nyemauri wong okèh karo ngomong: “Apa kowé pada kepéngin supaya aku ngluwari ratuné wong Ju iki?” ₁₀Jalaran Pilatus ngerti, yèn para pengarepé imam pada ngelungké Panjenengané awit sangka sengité. ₁₁Nanging para pengarepé imam pada ngojok-ojoki wong okèh supaya Pilatus ngluwari Barabas. ₁₂Pilatus nyemauri menèh lan ngomong marang wong okèh: “Terus aku kudu nindakké apa marang wong sing pada kok tyeluk ratuné wong Ju iki?” ₁₃Wong okèh terus pada mbengok menèh: “Kudu dipentèng waé!” ₁₄Pilatus terus ngomong menèh marang wong-wong kuwi: “Terus dosané apa, ta?” Nanging wong okèh mundak banter mbengok: “Kudu dipentèng wong kuwi!” ₁₅Awit Pilatus arep nggawé maremé atiné wong okèh, mulané ya ngluwari Barabas kanggo wong okèh mau; Yésus terus digebuki lan dipasrahké supaya dipentèng.

₁₆Para suradadu terus nuntun Yésus menyang plataran panggonan omahé gubernuran; lan terus pada ngundang suradadu kabèh supaya nglumpuk. ₁₇Wong-wong kuwi terus ngekèki klambi Panjenengané jubah wungu, lan sakwisé ngenam makuta eri, terus dienggoké ing sirahé. ₁₈Sakwisé mengkono terus pada ngutyapké salam marang Yésus, tembungé: “Masrahké keslametané, ratuné wong Ju!” ₁₉Terus pada mentungi sirahé nganggo glagah lan pada ngidoni terus pada sendeku nyembah Panjenengané. ₂₀Sakwisé pada moyoki Panjenengané, para suradadu terus pada ngutyuli penganggoné jubah wungu mau lan nganggokké penganggoné piyambak. Terus Panjenengané digawa metu arep dipentèng.

₂₁Nalika semono ana wong liwat sing jenengé Simon, wong Kiréne, bapaké Alèksander lan Rufus, sing ijik bali sangka njabané kuta. Wong kuwi dipeksa supaya manggul salipé Yésus.

₂₂Para suradadu kuwi terus nuntun Panjenengané menyang panggonan sing diarani Golgota, sing tegesé: panggonan tyumplung sirah. ₂₃Terus pada ngekèki Panjenengané anggur sing dityampuri mur, nanging Panjenengané ora gelem. ₂₄Wong-wong kuwi terus pada nyalip Panjenengané lan ngedum-edum jubahé karo lotré kanggo nemtokké pandumané déwé-déwé.

₂₅Wantyi jam sanga ésuk para suradadu pada nyalip Panjenengané. ₂₆Ana tulisan sing mbuktèkké kesalahané Yésus, uniné: “Ratuné wong Ju.”

₂₇Bareng karo Panjenengané, para suradadu ya nyalip bégal loro, sing siji ing sak tengené, sijiné ing kiwané.

[ ₂₈Karo mengkono, kedadian tenan apa sing ketulis ing Kitab sing uniné: “Panjenengané kepitung golongané para wong duraka.”]

₂₉Wong-wong sing pada liwat ing kono, pada ngèlèk-èlèk Yésus, karo gèdèk-gèdèk pada ngomong: “Hé, kowé sing arep ngrubuhké Griya Sutyi lan arep mbangun menèh sak njeruhné telung dina, ₃₀slametna awakmu déwé lan muduna sangka salip!” ₃₁Mengkono uga para pengarepé imam karo para juru Torèt, ya pada moyoki karo rerasan: “Wong kuwi wis mitulungi wong liyané, nanging mitulungi Dèkné déwé ora bisa! ₃₂Saiki Mésias, Ratuné Israèl kuwi bèn medun sangka salip, supaya kita pada weruh lan pertyaya.” Uga sing pada dipentèng bareng karo Yésus kuwi ya pada moyoki Panjenengané.

₃₃Bareng wis jam rolas, ana pepeteng sing nutupi sak tanah kabèh nganti jam telu. ₃₄Ing wantyi jam telu soré Yésus mbengok karo banter: “Eloi, Eloi, lama sabaktani?” Sing tegesé: “Gusti Allah kula, Gusti Allah kula, kenèng apa Panjenengan ninggalké kula?” ₃₅Wong sing pada ngadek ing kono bareng krungu sing mengkono mau, pada ngomong: “Delengen, wong kuwi ngundang Elia.” ₃₆Terus ana wong sing gelis-gelis teka, nyelupké kembang karang ing anggur ketyut, dityubleské ing glagah, terus ngekèki ngombé marang Yésus, lan ngomong: “Hayuk pada dientèni lan dideleng, apa Elia teka ngedunké wong kuwi.” ₃₇Yésus terus mbengok banter lan ninggal. ₃₈Nalika kuwi geberé Griya Sutyi suwèk dadi loro, sangka nduwuré tekan ngisor. ₃₉Penggedéné suradadu sing ngadek adu-arep karo Yésus, bareng weruh kaya mengkono enggoné ninggal, terus ngomong: “Tenan, wong kuwi Putrané Gusti Allah.”

₄₀Ana uga wong wadon sing pada nyawang sangka kadohan, ya kuwi Maria Makdaléna, Maria ibuné Yakobus-nom lan Yosès, lan Salomé. ₄₁Wong-wong kuwi kabèh wis pada mèlu Yésus lan ngladèni Panjenengané nalika ing Galiléa. Ing kono ya ijik ana wong wadon liyané sing okèh tyatyahé pada teka ing Yérusalèm bebarengan karo Panjenengané.

₄₂Bareng wantyiné wis soré, awit kuwi dina tyetyawisan, ya kuwi dina arep tekané sabat, ₄₃mulané Yosèf, wong Arimatèa, juru Hukum Agama sing kajèn, sing ya ngentèn-entèni marang Kratoné Gusti Allah, nékat nemoni Pilatus lan njaluk layoné Yésus. ₄₄Pilatus nggumun nalika krungu yèn Yésus wis ninggal. Terus nyeluk penggedéné suradadu lan takon, apa Panjenengané wis ninggal. ₄₅Sakwisé krungu tembungé penggedéné para suradadu mau, Pilatus terus ngekèkké layoné marang Yosèf. ₄₆Yosèf terus tuku mori alus, lan ngedunké layoné Yésus lan mbuntel layon mau nganggo mori kuwi. Sakwisé mengkono, terus ndèkèkké layoné ing kuburan tatahan ing watu. Terus ngglundungké watu nutup lawangé kuburan. ₄₇Maria Makdaléna lan Maria ibuné Yosès pada namatké panggonan enggoné ndèkèkké layon mau.