Para wong ngindik rolas
1GUSTI ngetokké tembung marang Moses, mengkéné: 2“Kowé ngutusa wong sing ngindik menyang negara Kanaan, sing bakal Tak wènèhké marang wong Israèl; saben taleré pilihen wong siji, sangka para penggedéné.” 3Moses terus ngirimké wong sing bakal pada ngindik mau sangka ara-ara samun Paran, miturut préntahé GUSTI, kabèh kuwi penggedéné wong Israèl. 4Lan jeneng-jenengé ya kuwi: Sangka taler Rubèn: Syamua anaké Sakur; 5sangka taler Siméon: Safat anaké Hori; 6sangka taler Yéhuda: Kalèb anaké Yéfuné; 7sangka taler Isakar: Yigal anaké Yosèf; 8sangka taler Efraim: Hoséa anaké Nun; 9sangka taler Bényamin: Palti anaké Rafu; 10sangka taler Sébulon: Gadiel anaké Sodi; 11sangka taler Yosèf, ya taler Manasé: Gadi anaké Susi; 12sangka taler Dan: Amièl anaké Gemali; 13sangka taler Asyèra: Setur anaké Mikaèl; 14sangka taler Naftali: Nakbi anaké Wofsi; 15sangka taler Gad: Guel anaké Maki. 16Kuwi jenengé wong sing pada diutus karo Moses ngindik menyang negara kuwi; nanging Hoséa anaké Nun kuwi diganti jenengé: Yosua karo Moses.
17Nanging Moses enggoné ngutus wong mau ngindik negara Kanaan kuwi pada diweling mengkéné: “Lungaa, sangka kéné nujua tanah Negeb, lan pada munggaha ing pegunungan, 18deloken kahanané negara kuwi, mengkono uga bangsa sing ngenggoni, rosa apa ringkih, tyatyahé setitik apa okèh; 19lan negara sing dienggoni, apik apa ora; uga kuta-kutané sing dienggoni, pada manggon ing tarup apa omah-omah sing kuwat, 20kepriyé kahanané negarané, subur apa ora, apa okèh wit-witané apa ora. Pada sing tatak lan nggawaa pametuné tanah kono.” Ing waktu kuwi mbeneri panèn miwiti ngunduh woh anggur.
21Wong-wong mau terus pada budal, ngindik negara kuwi wiwit sangka ara-ara samun Sin tekan ing Réhob, ing dalan sing tekan ing Hamat; 22sing diliwati ndisik tanah Negeb, terus tekan ing Hébron; Ahiman, Sesai lan Talmai, turunané wong Enak pada manggon ing kono. Kanggo ngedekké Hébron kuwi luwih ndisik pitung taun tenimbangané Kuta ing negara Egipte. 23Sak tekané ing panggonan Eskol, pada ngétok pangé wit anggur karo wohé sak dompol, terus dipikul wong loro; mengkono uga pada nggawa woh mulwa lan woh anjir. 24Panggonan mau diarani legokan Eskol, awit sangka dompolan woh anggur sing diketok karo wong Israèl ing kono.
25Sakwisé patang puluh dina enggoné ngindik negara kuwi terus pada bali, 26terus pada nemoni marang Moses, Harun lan umat Israèl kabèh ing Kadès ing ara-ara samun Paran, ngomongi marang Moses lan marang wong Israèl kabèh, karo pada diduduhi pametuné tanah. 27Tyeritakné mengkéné: “Enggèn kula pada sampéyan utus menyang ing negara kuwi ya wis klakon bisa mlebu, jan tenan negara kuwi lubèr mèlek lan madu, lah iki olèh-olèhé. 28Mung waé bangsa sing ngenggoni negara kuwi wongé rosa-rosa, lan kuta-kutané kuwat-kuwat lan luwih gedé, apa menèh ing kono kula ya pada weruh turunané wong Enak. 29Wong Amalèk sing ngenggoni negara Negeb, wong Hèt, wong Yébus lan wong Amori pada manggon ing pegunungan, malah wong Kanaan manggon ing sak uruté pinggirané segara lan sak uruté laut Yordan.” 30Ing kono Kalèb terus ngupaya nentremaké atiné wong sak bangsa ing ngarepé Moses, tembungé: “Ora! Kita kabèh pada bakal maju ngluruk, ngenggoni negara kuwi, awit kita mesti bakal ngalahké!” 31Nanging para kantyané sing bebarengan mrana pada ngomong mengkéné: “Kita ora kuwat nyerang bangsa kuwi, awit luwih kuwat tenimbangané kita.” 32Wong-wong mau pada ngekèki kabar sing ala marang wong Israèl bab negara sing wis diindik mau, lan ngomong: “Negara sing wis kula ndlajahi lan kula ngindik, kuwi negara sing mangan wong sing ngenggoni, lan kabèh wong sing wis pada kula ndelok ing kana kuwi dedekké duwur-duwur. 33Ing kono kula ya pada weruh wong-wong sing gedé duwur nggegirisi, wong Enak sing asal-usulé sangka wong-wong awaké sak gunung, lan kula weruh awak kula déwé pada kaya walang, lan wong kuwi anggèné ndelok kita ya mengkono.”
