1Sapa sing seneng diélingké kuwi seneng marang kaweruh,
nanging sapa sing nampik pamelèh kuwi bodo.
2Wong betyik ndadèkké senengé GUSTI,
nanging tukang ngapusi kuwi mesti diukum.
3Manungsa ora bisa dadi kuwat karo durakané,
nanging oyoté wong bener ora owah gingsir.
4Wong wadon sing pinter kuwi kanggo makutané sing lanang,
nanging sing nggawé wirang bojoné kuwi kaya waé lara sing ngroposké balungé.
5Rantyamané wong bener kuwi adil,
nanging rantyamané wong duraka kuwi goroh.
6Tembungé wong duraka kuwi nantang getih,
nanging tembungé wong temen kuwi mitulungi.
7Para wong duraka pada ditibakké nganti entèk,
nanging omahé wong bener kuwi tetep ngadek.
8Saben wong kuwi enggoné dipuji miturut tindak-tanduké,
nanging wong goroh kuwi dirèmèhké.
9Luwih apik dadi wong tyilik, nanging nduwé batur,
tenimbang wong sing ngunggul-unggulké déwé, nanging kekurangan pangan.
10Wong bener mikir marang kebutuhané kéwané,
nanging wong duraka kuwi kereng.
11Wong sing nggarap lemahé bakal warek rejekiné,
nanging sing nguber barang tanpa guna kuwi tanpa pikiran.
12Wong duraka kepéngin nduwèni jalané wong ala,
nanging oyoté wong bener nekakké pengasilan.
13Wong ala kejiret karo kesalahané lambéné,
nanging wong bener bisa utyul sangka kangèlan.
14Saben wong kewareken kabetyikan awit sangka wohé tembungé,
lan wong nampa walesan sangka penggawéné tangané.
15Wong bodo ngarani mlakuné déwé wis betyik,
nanging sapa sing nampani pituduh kuwi wityaksana.
16Bodo, wong sing ngomongké larané atiné sak nalika kuwi uga,
nanging wong sing ora perduli marang pemoyok kuwi wityaksana.
17Wong sing nglairké kabeneran kuwi ngomongké apa sing adil,
nanging seksi goroh nekakké sing ala.
18Ana wong sing lantyang tembungé kuwi kaya waé sudukané pedang,
nanging ilaté wong wityaksana nekakké kewarasan.
19Lambé sing ngomongké katemenan kuwi tetep selawasé,
nanging ilat goroh mung kanggo sak kedèpé mripat.
20Wong sing ngrantyam ala kuwi atiné meteng kadurakan,
nanging wong sing ngomongi bab katentreman kuwi nemu kabungahan.
21Wong bener ora bakal katekan tyilaka apa waé,
nanging wong duraka kuwi tansah sangsara.
22Lambé sing goroh kuwi sing njijiki kanggo GUSTI,
nanging wong sing setia kuwi ndadèkké senengé Gusti.
23Wong sing wityaksana kuwi ndelikké kaweruhé,
nanging atiné wong bodo mamèrké kabodoané.
24Tangané wong sregep kuwi nyekel pangwasa,
nanging sing males kena penggawéan peksa.
25Sumelangé ati ndadèkké bungkuké wong,
nanging tembung sing apik kuwi ndadèkké senengé atiné.
26Wong bener kuwi nemu panggonané,
nanging dalané wong duraka nasarké.
27Wong males ora bakal nyekel sing diuber,
nanging wong sregep bakal olèh barang sing ana ajiné.
28Urip kuwi ketemu ing dalané kabeneran,
nanging dalané wong murtad nuju ing pati.
