1Timbangan sing goroh kuwi disengiti karo GUSTI,
nanging watu timbangan sing tyotyok ndadèkké senengé Gusti.
2Yèn kesombongan teka, pemoyok uga nututi,
nanging kawityaksanan manggon ing wong sing andap asor.
3Wong sing jujur kuwi ketuntun karo katemenané,
nanging wong goroh kuwi dirusak karo ora bèrèsé.
4Yèn bebendu teka, kasugihan ora migunani,
nanging kabeneran ngluwari sangka pati.
5Dalané wong bener dirata karo kebenerané,
nanging wong duraka tiba awit sangka dosané.
6Wong sing jujur ditulungi karo kebenerané,
nanging wong goroh kuwi kejiret karo hawa srakahé.
7Pengarep-arepé wong duraka gagal waktu dina patiné,
nanging pengarep-arepé wong ala bakal tanpa guna.
8Wong bener dietokké sangka kangèlan,
terus wong duraka sing nggentèni.
9Wong duraka ngrusak sak pepadané karo tutuké,
nanging wong bener ditulungi karo kaweruhé.
10Kabekjané wong bener, ndadèkké kabungahané wong sak kuta,
lan yèn wong duraka entèk, wong pada ramé surak-surak.
11Berkahé wong jujur ndadèkké mekaré kuta,
nanging tutuké wong duraka njalari ambruké.
12Sapa sing ngrèmèhké sak pepadané kuwi tanpa pikiran,
nanging wong sing pinter kuwi meneng waé.
13Sapa sing nyatyat, kuwi mbukak perkara,
nanging wong setia nutupi perkara.
14Yèn tanpa penggedéné, bangsa ambruk,
nanging yèn tukang rembuké okèh terus ana katentreman.
15Sapa sing nanggung wong liyané sing durung dikenal, kuwi bakal sangsara banget,
nanging wong sing ora njukuk tanggung jawap, kuwi slamet.
16Wong wadon sing apik atiné bakal kajèn,
mengkono wong sugih olèh kasugihan.
17Wong sing welas ati mbetyiki awaké déwé,
nanging sing kereng kuwi nyiksa awaké déwé.
18Wong duraka olèh gawé sing tanpa guna,
nanging sapa sing nyebar kabeneran olèh berkah sing tetep.
19Sapa sing nggondèli kabeneran sing sejati kuwi nuju marang urip,
nanging sapa nguber sing ala kuwi marani pati.
20Wong sing atiné lityik, kuwi ala ing ngarepé GUSTI,
nanging para wong sing tanpa tyiri, ndadèkké senengé Gusti.
21Tenan, wong ala mesti nampa ukuman,
nanging turunané wong bener bakal ditulungi.
22Kaya anting-anting emas ing tyongoré babi,
ya kaya mengkono kuwi wong wadon ayu sing ora wityaksana.
23Pengarep-arepé wong bener nekakké kabekjan,
nanging pengarep-arepé wong duraka nekakké bebendu.
24Ana sing ngawut-awut bandané, nanging mundak sugih,
lan ana sing medit banget, senajan mengkono tansah kekurangan.
25Sapa sing kerep ngedum berkah, bakal nampani kalubèran,
sapa sing ngekèki ngombé, bakal diwènèhi ngombé.
26Sapa sing ndelikké gandum, mesti dionèk-onèké karo wong
nanging wong sing ngedol gandum, sirahé bakal katekan berkah.
27Sapa sing nggolèki kabetyikan, kuwi ngupaya supaya disenengi karo wong,
nanging sing ngarah marang sing ala, bakal katekan karo memala.
28Sapa sing ngendelké marang kasugihané bakal ambruk,
nanging wong bener bakal semi kaya godong nom.
29Sapa sing ngésruhké brayaté, bakal olèh angin,
wong bodo bakal dadi baturé wong wityaksana.
30Upahé wong bener kuwi wit panguripan,
lan sapa sing wityaksana kuwi bisa narik atiné wong.
31Yèn wong bener olèh balesan ing ndonya,
luwih menèh wong duraka lan wong dosa!