1Aku terus weruh ana kéwan sing medèni njedul sangka sak njeruhné segara, sunguné sepuluh lan endasé pitu; ing putyuké sunguné ana makutané sepuluh, lan ing endasé ketulis jeneng-jeneng tukang memoyok. 2Kéwan sing tak deleng kuwi rupané kaya matyan tutul, sikilé kaya sikil bruwang lan tyangkemé kaya tyangkem singa. Naga mau terus ngekèkké kekuwatané lan dampar lan kwasané sing gedé marang kéwan kuwi. 3Aku terus weruh endasé sing siji kuwi kaya ana tatuné sing nggegirisi kanggo uripé, nanging tatuné sing nggegirisi kuwi wis waras. Wong-wong sak jagat pada nggumun, terus ngetutké mburi kéwan kuwi. 4Wong-wong kuwi pada nyembah marang naga mau, awit wis ngekèkké kwasané marang kéwan kuwi. Nanging wong-wong mau pada nyembah marang kéwan kuwi, lan tembungé: “Sapa sing madani kéwan iki? Lan sapa sing bisa nandingi perangé?” 5Kéwan kuwi dikèki tyangkem, sing kebak gemunggung lan ngolok-olok; lan uga dikèki pangwasa nglakoni mengkono kuwi suwéné patang puluh loro sasi. 6Kéwan kuwi terus ngangapké tyangkemé lan ora ngajèni marang Gusti Allah, ya ora ngajèni marang asma-Né lan omahé lan marang kabèh sing pada manggon ing swarga. 7Lan menèh dililani maju perang lan ngalahké para sutyi; lan dikèki pangwasa kanggo saben taler lan umat lan basa lan bangsa. 8Lan sak kabèhé wong sing manggon ing bumi bakal pada nyembah marang kéwan kuwi, ya kuwi saben wong sing jenengé wiwit dadiné jagat ora ketulis ing kitab panguripan duwèké Tyempé sing wis dibelèh.
9Sapa sing nduwé kuping, rungokna!
10Sapa sing pinesti ditawan, kuwi bakal ditawan; sapa sing pinesti dipatèni karo pedang, kuwi bakal dipatèni karo pedang.
Sing perlu ing kéné ya kuwi sabar lan mantep lan pertyayané para sutyi.
11Aku terus weruh kéwan liyané njedul sangka sak njeruhné bumi, sunguné loro kaya Tyempé lan tembungé kaya naga. 12Sak kabèhé kwasané kéwan sing kaping pisan kuwi ditindakké karo kéwan liyané mau ing ngarepé. Kuwi njalari bumi lan sak kabèhé sing ngenggoni pada nyembah marang kéwan sing kaping pisan, sing wis waras tatuné sing mbebayani mau. 13Lan menèh kéwan mau nganakké tanda-tanda sing medèni, malah nganti ngedunké geni sangka langit menyang bumi ing ngarepé wong kabèh. 14Kéwan kuwi nasarké wong-wong sing manggon ing bumi karo tanda-tanda, sing wis dikèkké supaya ditindakké ing ngarepé kéwan sing kaping pisan mau. Wong-wong sing manggon ing bumi dikongkon nggawé retya karo kéwan mau, kanggo ngurmati kéwan sing ketaton karo pedang, nanging sing ijik tetep urip kuwi. 15Apa menèh kéwan kuwi dikèki kwasa nempèli nyawa marang retya kuwi mau, terus retya kéwan kuwi uga bisa ngomong, lan njalari saben wong sing ora nyembah marang retya kéwan mau dipatèni. 16Kéwan sing kaping pindo mau njalari wong kabèh, gedé utawa tyilik, sugih utawa mlarat, merdéka utawa batur, pada diwènèhi tenger ing tangané tengen utawa ing batuké, 17lan ora ana wong bisa tetuku utawa dodolan kejaba mung sing kanggonan tenger mau, ya kuwi jenengé kéwan mau utawa nomer pitungané jenengé.
18Sing perlu ing kéné ya kuwi kawityaksanan; sapa sing wityaksana kuwi ngitunga angkané kéwan kuwi, awit kuwi angkané manungsa, ya kuwi 666.
