Turahé bangsa Israèl
1Awit kuwi aku takon: Apa kira-kira Gusti Allah wis nampik umaté? Babar pisan ora! Awit aku déwé ya wong Israèl turunané Abraham, sangka taleré Bényamin. 2Gusti Allah ora nampik umaté sing dipilih wiwit mbiyèn. Apa kowé pada ora mangertèni, apa sing wis diomongké ing Kitab bab Elia, nalika nggugat Israèl ing ngarepé Gusti Allah, 3“Duh Gusti, para nabi Panjenengan wis pada dipatèni, mesbèh Panjenengan wis diambruké, mung kula déwé sing ijik urip, nanging wong-wong kuwi pada kepéngin matèni kula.” 4Nanging kepriyé tembungé Gusti Allah marang Elia mau? Ngéné: “Aku ijik ngèngèhké wong 7000 kanggo Aku, sing ora tau sujut nyembah marang Baal.” 5Mengkono uga ing waktu saiki, ya ana turahan sak rombongan miturut pilihané karo dasar kawelasan. 6Yèn bab kuwi kedadiané awit sangka kawelasan-Né, dadiné ora sangka penggawé menèh, yèn ora mengkono, sing dijenengké kawelasan kuwi duduk kawelasan menèh. 7Dadiné kepriyé? Israèl ora bisa nggayuh apa sing digolèki, nanging para wong sing dipilih kuwi bisa pada olèh. Nanging liyané, atiné wis pada diwangkotaké,
8kaya sing ketulis, tembungé:
“Gusti Allah ndadèkké wong-wong mau pada kaya turu kepati,
ngekèki mripat sing ora kanggo weruh,
lan kuping sing ora kanggo ngrungokké,
nganti tekan ing dina iki uga.”
9Uga Daved ngomong:
“Méja kanggo kembulé dadia jiret lan pasangan,
watu sandungan, supaya dadi balesan kanggo wong-wong kuwi.”
10Lan mripaté pada dadèkna peteng,
terus pada ora weruh lan gegeré dadèkna bungkuk tekan sak lawasé.
Bangsa Israèl kesandung, bangsa kapir dislametké
11Awit kuwi aku takon: Apa wong mau enggoné pada kesandung kuwi supaya tiba? Babar pisan ora! Nanging sangka paneraké, keslametan terus tekan marang bangsa-bangsa kapir, supaya pada mèri. 12Awit yèn panerak mau tegesé kasugihan kanggo jagat, lan gagalé dadi kesugihané bangsa kapir, luwih-luwih menèh kasampurnané.
13Aku ngomong marang kowé, hé para bangsa sing sangka bangsa kapir. Ya awit aku iki dadi rasulé para bangsa sing duduk bangsa Ju, aku nganggep yèn bab iki dadi kamulyané enggonku ngladèni, 14ya kuwi mbok menawa aku bisa nukulké rasa mèri ing sak njeruhné atiné para sedulurku tunggal bangsa miturut daging, lan bisa nylametké marang sak untara wong tunggalé wong-wong kuwi. 15Awit yèn nampiké kuwi tegesé rukunan kanggo jagat, nampané wong-wong kuwi apa pada nduwèni tegesé liyané kejaba urip sangka antarané wong mati? 16Yèn jladrèn sing sepisanan kuwi sutyi, dadiné jladrèné kabèh uga sutyi, lan yèn oyoté sutyi, pangé uga sutyi. 17Mulané, yèn pangé wis ana sak bagéan sing diketoki, lan kowé sing dadi tukulan alasan wis dityangkokké kanggo gantiné, banjur mèlu olèh bagéan sangka oyoté wit saitun sing kebak tlutuh kuwi, 18kowé aja pada gemunggung marang kabèh pang kuwi! Yèn kowé pada gemunggung, pada élinga, yèn duduk kowé sing nyangga oyoté, nanging oyoté kuwi sing nyangga kowé. 19Bisa uga kowé bakal omong: Ana pangé sing pada diketoki, kuwi supaya aku dityangkokké. 20Ya bener! Enggoné pada diketoki kuwi, awit sangka enggoné ora pertyaya, lan kowé bisa jejek kuwi mung awit pertyaya. Kowé aja umuk, nanging malah wedia! 21Awit, yèn Gusti Allah ora ngéman marang kabèh pang sing asli, Panjenengané ora bakal ngéman marang kowé uga. 22Mulané delengen kawelasané Gusti Allah, nanging uga penggawéané sing abot, ya kuwi penggawéané sing abot kanggo wong sing wis pada tiba, nanging kawelasané kanggo kowé, semono kuwi yèn kowé tetep ing kawelasané, yèn ora, kowé ya bakal pada diketok uga. 23Nanging pangé sing wis pada diketok mau uga bakal dityangkokké, yèn ora wangkot enggoné ora pertyaya, jalaran Gusti Allah nduwé pangwasa nyangkokké kuwi menèh. 24Awit yèn kowé sing dadi pangé wit saitun alas wis pada diketok, lan béda karo kahananmu kuwi, kowé wis pada dityangkokké ing wit saitun sejati, luwih-luwih menèh kabèh pang sing asli, mesti bakal dityangkokké ing wit saitun asliné déwé.
Penggawéané Gusti Allah enggoné nylametké Israèl
25Para sedulur, supaya kowé aja pada rumangsa pinter, karepku kowé pada ngertènana perkara iki: Wong Israèl kuwi sak pérangan pada mangkotké atiné, nganti tekan genepé tyatyahé wong-wong sangka bangsa-bangsa kapir sing nemoni marang Gusti Allah. 26Karo tyara sing mengkono, wong Israèl bakal dislametké kabèh, kaya sing ketulis, tembungé:
“Sangka Sion bakal tekané Juruslamet,
Panjenengané bakal nyingkirké sak kabèhé alané Yakub.
27Lan iki perjanjian-Ku karo wong-wong kuwi,
nalika Aku ngresiki dosané.”
28Kanggo Injil, wong-wong kuwi pada dadi mungsuhé Gusti Allah jalaran kowé, nanging kanggo pilihan, wong-wong kuwi pada dadi katrésnané Gusti Allah, sangka para leluhuré. 29Awit Gusti Allah ora gela kanggo kabetyikan lan panggilan-Né. 30Awit ya pada karo kowé mbiyèn, enggonmu pada ora mbangun turut marang Gusti Allah, nanging saiki wis pada nampani kabetyikan awit wong-wong kuwi pada ora mbangun turut, 31mengkono uga, wong-wong kuwi saiki ya pada ora mbangun turut, supaya awit sangka kabetyikan sing wis kok tampa, wong-wong mau uga bakal nampani kabetyikan. 32Awit Gusti Allah wis ngurung manungsa kabèh ing kahanan ora mbangun turut, supaya Panjenengané bisa mbuktèkké kabetyikan-Né marang wong-wong kabèh.
33Wah, tenan gedéné kasugihan, kawityaksanan lan putusané Gusti Allah! Tenan putusan-Né ora kena dijajaki, lan dalan-Né ora kena ditlusuri.
34Awit, sapa ta sing weruh marang pikirané Gusti?
Utawa, sapa ta sing bisa nuturi Panjenengané?
35Utawa, sapa ta sing wis tau ngutangi samubarang marang Panjenengané,
terus Panjenengané kudu ngekèki ijolané?
36Awit samubarang kabèh kuwi sangka Panjenengané, awit Panjenengané lan kanggo Panjenengané; kamulyan mung kanggo Panjenengané sak lawas-lawasé! Amin.