Rum 5

₁Mulané kita sing wis pada dibeneraké awit sangka pertyaya, kita pada urip karo rukun karo Gusti Allah awit Gusti kita, Yésus Kristus. ₂Panjenengané kuwi sing njalari kita pada olèh dalan sing tekan ing kawelasan awit sangka pertyaya. Ing njeruhné kawelasan iki kita ngadek lan kita kebombong sak njeruhné pengarep-arep bakal nampa kamulyané Gusti Allah. ₃Lan ora mung kuwi waé. Kita malah ya pada kebombong sak njeruhné sangsara kita, awit kita pada mangertèni yèn sangsara kuwi njalari mantepé ati, ₄lan mantepé ati kuwi njalari kuwat, kuwat nukulaké pengarep-arep. ₅Nanging pengarep-arep kuwi mesti ora bakal gela ing ati, awit katrésnané Gusti Allah wis diesokké ing ati kita karo Roh Sutyi, sing wis diwènèhké marang kita. ₆Awit ing nalika kita ijik pada apes, ing waktu sing ditemtokké karo Gusti Allah, Kristus wis nandangi pati kanggo kita para wong duraka. ₇Awit ora gampang wong gelem mati nglabuhi wong bener — nanging kanggo wong apik, bisa uga ana wong sing wani mati. — ₈Nanging Gusti Allah wis ngétokké katrésnan-Né marang kita ing bab iki, nalika kita ijik dikwasani karo dosa, Kristus wis nandangi pati kanggo kita. ₉Luwih menèh, awit kita saiki wis pada dibeneraké karo getihé, mulané kita mesti bakal dislametké lantaran Panjenengané sangka bebenduné Gusti Allah. ₁₀Awit, yèn ing wantyi kita ijik pada dadi satru wis dirukunké karo Gusti Allah awit patiné Putra-Né, luwih-luwih menèh saiki sakwisé dirukunké, mesti kita bakal dislametké awit sangka uripé. ₁₁Ora mung kuwi waé! Kita malah ya bakal pada ngelem-elem marang Gusti Allah awit Yésus Kristus, Gusti kita, awit lantaran Panjenengané kita saiki wis pada olèh rukunan kuwi.

₁₂Mulané, pada kaya tekané dosa ing jagat jalaran sangka wong siji, lan tekané pati awit sangka dosa mau, mengkono kuwi pati wis nekani marang wong kabèh, jalaran wong kabèh mau wis pada nggawé dosa. ₁₃Awit sak durungé ana angger-anggeré Torèt ing jagat, wis ana dosa. Nanging dosa mau ora diitung yèn ora ana angger-anggeré Torèt. ₁₄Senajan mengkono, wiwit jamané Adam nganti tekané Moses, pati uga wis ngwasani wong-wong sing dosané ora pada karo panerak sing ditindakké karo Adam, ya kuwi sing dadi gambarané Panjenengané sing bakal teka. ₁₅Nanging kawelasané Gusti Allah kuwi ora pada karo paneraké Adam. Awit, yèn jalaran sangka paneraké wong siji wong kabèh pada tiba ing pangwasané pati, luwih gedé menèh kawelasan lan pawèhé Gusti Allah sing dilubèraké marang wong okèh, sing awit sangka wong siji, ya kuwi Yésus Kristus. ₁₆Lan kawelasan kuwi ora timbang karo dosané wong siji. Awit pengadilan kanggo paneraké wong siji kuwi nekakké paukuman, nanging pawèhé kawelasan awit sangka panerak sing okèh kuwi njalari penggawéané Gusti Allah sing mbenerké. ₁₇Awit sangka paneraké wong siji, pati wis ngwasani awit sangka wong siji kuwi, luwih-luwih menèh wong sing wis pada nampani kalubèrané kawelasan lan berkah rupa penggawéané Gusti Allah sing mbenerké, mesti bakal urip lan ngwasani awit karo wong siji, ya kuwi Yésus Kristus.

₁₈Dadiné pada kaya panerak siji nekakké paukuman marang wong kabèh, mengkono uga sangka penggawéané wong siji sing bener, njalari wong kabèh pada dibeneraké supaya urip. ₁₉Awit pada kaya mbruntaké wong siji njalari wong kabèh pada dadi dosa, mengkono uga sangka mbangun-turuté wong siji wong kabèh terus pada dadi wong bener.

₂₀Nanging bareng angger-anggeré Torèt dikèkké, panerak dadi mundak okèh, yèn dosa mundak okèh, kawelasan dadi mundak lubèr, ₂₁supaya, pada kayadéné dosa pada nduwèni pangwasa ing jagat pati, mengkono uga kawelasan ya bakal pada nduwèni pangwasa sing njalari urip langgeng sangka penggawéané Gusti Allah sing mbenerké, lantaran Yésus Kristus, Gusti kita.