Rum 4

₁Yèn mengkono, miturut kita, apa sing wis ditampa karo Abraham, leluhur kita tyara kedagingan? ₂Awit, yèn Abraham enggoné dibeneraké sangka penggawéané, piyambaké bisa gemunggung, nanging ora ing ngarepé Gusti Allah. ₃Awit apa sing didunungké karo Kitab? Tembungé: “Abraham terus pertyaya marang Gusti Allah, lan ya bab kuwi sing ndadèkké piyambaké kepitung dadi bener karo Gusti Allah.” ₄Kanggo wong sing nyambutgawé kuwi, upahé ora kena dianggep berkah, nanging pantyèn bayarané. ₅Nanging kanggo wong sing ora nyambutgawé, nanging pertyaya marang Panjenengané sing mbenerké wong duraka, pertyayané kuwi sing diitung bener. ₆Kayadéné Daved ya nyebut rahayu kanggo wong sing dibeneraké karo Gusti Allah ora karo penggawéané,

₉Tembungé bab rahayu kuwi apa kelakoné mung kanggo wong sing sunat waé, apa ya kanggo sing pada ora sunat uga? Aku apa ora wis ngomong, yèn kanggo Abraham kuwi pertyayané diitung dadi sing bener. ₁₀Nanging enggoné diitung mengkono kuwi genahé kepriyé? Sak durungé apa sakwisé sunat? Ora sakwisé sunat, nanging sak durungé. ₁₁Tanda sunat kuwi ditampani kanggo ségel marang apa sing bener karo pertyayané ing sak durungé sunat. Ya sing mengkono kuwi enggoné piyambaké terus bisa dadi bapak kanggo para wong pertyaya sing ora sunat, supaya wong-wong kuwi mau dibeneraké, ₁₂lan uga dadi bapak kanggo para wong sing sunat, ya kuwi para wong sing ora mung pada sunat waé, nanging uga pada mèlu pertyayané Abraham, leluhur kita, wantyi durung sunat.

₁₃Awit janji sing dikèkké marang Abraham lan keturunané, yèn bakal nampa jagat, kuwi ora lantaran angger-anggeré Torèt, nanging karo apa sing bener lantaran pertyaya. ₁₄Awit yèn wong-wong sing pengarep-arepé karo angger-anggeré Torèt pada mèlu nampa panduman sing dijanjèkké Gusti Allah, pertyaya kuwi terus dadi tanpa guna lan perjanjian-Né dadi batal. ₁₅Awit angger-anggeré Torèt kuwi nekakké bebendu, nanging yèn ora ana angger-anggeré Torèt, ya ora ana panerak.

₁₆Mulané, kabeneran kuwi dilandesi karo pertyaya supaya netepi kawelasan, terus perjanjian kuwi ya kanggo tyedak turuné Abraham kabèh, ora mung sing urip miturut angger-anggeré Torèt waé, nanging uga sing pada urip miturut pertyayané Abraham. Awit Abraham kuwi bapa-leluhur kita kabèh, — ₁₇ya kaya sing ketulis, tembungé: “Kowé kuwi wis Tak tetepké dadi bapak kanggo sak kabèhé bangsa,” — ing ngarepé Gusti Allah sing dipertyaya, ya kuwi Gusti Allah sing nguripké wong mati lan sing karo tembungé nyiptaké apa sing ora ana dadi ana. ₁₈Awit senajan ora ana dasaré pengarep-arep, senajan mengkono Abraham tetep nduwé pengarep-arep lan pertyaya yèn piyambaké bakal dadi bapak kanggo sak kabèhé bangsa, miturut apa sing wis diomongké: “Tyatyahé turunanmu bakal dadi semono akèhé.” ₁₉Lan pertyayané ora dadi kendo, senajan rumangsa yèn badané wis tuwa, awit umuré wis 100 taun, lan Sara wis gabuk. ₂₀Senajan mengkono panjenengané tetep pertyaya marang perjanjiané Gusti Allah, tanpa mangga-mara sangka ora pertyayané, nanging piyambaké dikuwatké ing pertyayané lan ngluhurké Gusti Allah, ₂₁karo kebak pengandel yèn Gusti Allah mesti kwasa mujutké apa sing wis dijanjèkké. ₂₂Mulané bab iki diitung dadi perkara sing mbenerké. ₂₃Tetembungan iki, ya kuwi: “bab iki diitung kanggo Panjenengané”, kuwi enggoné ketulis ora mung kanggo Abraham waé, ₂₄nanging ya ketulis kanggo kita uga; awit kita bakal diitung kaya mengkono uga, awit kita pada pertyaya ing Panjenengané sing wis nangèkké Yésus, Gusti kita, sangka antarané wong mati. ₂₅Ya kuwi Yésus sing wis dielungké awit sangka panerak kita, lan tangi menèh supaya kita pada dibeneraké.