Rum 7

₁Para sedulur, apa kowé pada ora mangertèni, — awit aku ngomong marang sing pada dunung ing bab angger-angger, — yèn angger-angger kuwi ngwasani wong kanggo ing sakjeké urip? ₂Awit wong wadon kuwi ketyentyang karo angger-angger marang bojoné, sak suwéné bojoné ijik urip, nanging yèn bojoné mati, wong wadon mau utyul sangka angger-angger sing nyentyang mau. ₃Dadi sak njeruhné bojoné ijik urip, wong wadon dianggep mlaku bédang yèn dadi bojoné wong lanang liyané. Nanging yèn bojoné kuwi wis mati, wong wadon mau wis utyul sangka angger-angger, lan ora mlaku bédang, yèn dadi bojoné wong lanang liyané. ₄Ya kaya mengkono kuwi, para sedulurku, kowé ya wis pada mati kanggo angger-anggeré Torèt, jalaran sangka badané Kristus, supaya kowé dadia duwèké liyané, ya kuwi duwèké Panjenengané, sing wis tangi menèh sangka antarané wong mati, supaya kita pada ngetokké woh, kanggo Gusti Allah. ₅Awit nalika kita ijik pada urip ing daging, hawa nepsuné dosa sing digugah karo angger-anggeré Torèt, kuwi nyambutgawé ing pérangané badan kita, terus kita pada ngetokké woh kanggo pati, ₆Nanging saiki kita wis diowalaké sangka angger-anggeré Torèt, awit kita wis pada mati kanggo sing mauné ngukum kita, terus saiki kita ngladèni kahanan sing anyar, miturut Roh, ora ing kahanan lawas miturut ing tulisané angger-anggeré Torèt.

₇Yèn mengkono apa sing arep kita omongaké? Apa angger-anggeré Torèt kuwi dosa? Babar pisan ora! Sak baliké, malah awit sangka angger-anggeré Torèt kuwi aku mangertèni dosa. Awit aku uga ora ngerti apa sing diarani mélék kuwi, yèn angger-anggeré Torèt ora ngomong: “Kowé aja mélék!” ₈Nanging awit sangka pepakon mau, dosa olèh jalaran kanggo nangèkké sak rupané kamélékan ing aku, jalaran tanpa angger-anggeré Torèt, dosa kuwi mati. ₉Mbiyèn aku iki urip tanpa angger-anggeré Torèt. Nanging sak tekané pepakon mau, dosa wiwit urip, ₁₀nanging aku mati. Pepakon sing mestiné nuntun marang urip, kanggo aku malah dadi jalarané pati. ₁₁Awit sangka anané pepakon kuwi, dosa olèh jalaran enggoné nasarké aku, lan awit sangka pepakon kuwi mau dosa matèni aku. ₁₂Dadi angger-anggeré Torèt kuwi sutyi, lan pepakon kuwi ya sutyi, bener lan betyik.

₁₃Yèn mengkono, apa sing betyik kuwi sing njalari patiku? Babar pisan ora! Nanging supaya ketara yèn kuwi mau dosa, dosa kuwi nggunakké sing betyik kanggo nekakké patiku, terus sangka pepakon mau, wujudé dosa dadi mundak tyeta menèh. ₁₄Awit kita mangertèni, yèn angger-anggeré Torèt kuwi sipaté kasukman, nanging aku iki sipaté kedagingan, didol marang pangwasané dosa. ₁₅Awit apa waé sing tak tindakké kuwi, aku déwé ora mangertèni. Awit apa sing tak tindakké kuwi mau duduk sing tak karepké; nanging apa sing tak sengiti, kuwi sing tak tindakké. ₁₆Dadi yèn aku nindakké bab sing ora tak karepké, kuwi tegesé aku ngakoni yèn angger-anggeré Torèt kuwi betyik. ₁₇Yèn mengkono duduk aku menèh sing nindakké, nanging dosa ing sak njeruhné atiku. ₁₈Awit aku mangertèni, yèn ing aku iki, ya kuwi aku tyara kedagingan, ora ana sing betyik. Awit karep nindakké sing betyik pantyèn ing aku, nanging nglakoni apa sing betyik, ora. ₁₉Awit duduk sing tak karepké, ya kuwi sing betyik, sing tak tindakké, nanging sing ora tak karepké, ya kuwi sing ala, sing tak tindakké. ₂₀Dadi yèn aku nindakké apa sing ora tak karepké, tegesé duduk aku menèh sing nindakké, nanging dosa sing manggon ing aku.

₂₁Awit kuwi, aku nemu pepakoné ngéné: Yèn aku kepéngin nindakké sing betyik, sing ala wis tyumepak ing aku. ₂₂Awit sak njeruhné batinku, aku seneng marang angger-anggeré Gusti Allah, ₂₃nanging ing pérangané awakku weruh ana angger-angger liyané sing angèl karo angger-anggeré akal pikiranku, lan njalari aku dadi tawanané angger-anggeré dosa ing pérangané awakku. ₂₄Aku iki pantyèn wong sing tyilaka! Sapa sing bakal ngluwari aku sangka badan sing dikwasani pati iki? ₂₅Maturkesuwun marang Gusti Allah, lantaran Yésus Kristus, Gusti kita. ₂₆Dadi karo akal pikiranku, aku ngabdi marang angger-anggeré Gusti Allah, nanging karo daging aku ngabdi marang angger-anggeré dosa.