Israèl dipilih karo Gusti Allah
1Aku ngomongké apa sing bener ing Kristus, aku ora goroh. Awit swarané atiku mèlu nyeksèni awit Roh Sutyi, 2yèn aku ngalami kasusahan banget lan tansah sedih. 3Malah aku saguh nampani bebendu, lan pisah sangka Kristus awit para sedulurku, golongané bangsaku sak tyara daging. 4Awit wong-wong kabèh kuwi wong Israèl sing wis diangkat dadi anak lan wis dikèki kamulyan lan perjanjian-perjanjian lan anger-angeré Torèt, uga pangibadah lan janji-janji. 5Wong-wong kuwi pada tyedak turunané para bapak leluhur, sing sak tyara kedagingan nurunké Kristus, sing ngungkuli samubarang kabèh. Panjenengané kuwi Gusti Allah sing kudu dipuji-puji ing sak lawas-lawasé. Amin.
6Nanging tembungé Gusti Allah kuwi mokal yèn ta nganti gagal. Awit ora kabèh wong sing asalé sangka Israèl kuwi wong Israèl, 7lan ya ora kabèh sing ijik kegolong anaké Abraham kuwi tyedak turunané Abraham sing sejati, nanging: “Sing asalé sangka Isak kuwi sing bakal disebut turunanmu.” 8Tegesé: Duduk anak-anak sing tyara kedagingan sing dadi para anaké Gusti Allah, nanging para anak perjanjiané sing diitung dadi turunan sing sah. 9Awit tembungé kuwi isi perjanjian, ngéné: “Ing pendaké waktu iki Aku bakal teka, lan Sara bakal nduwé anak lanang.” 10Malah ora mung kuwi waé. Sing luwih tyeta menèh ya kuwi Ribka sing mbobot sangka wong lanang siji, ya kuwi Isak, bapak leluhur kita. 11Awit nalika bayi-bayi mau durung pada lair, lan durung nglakoni penggawé betyik utawa ala, supaya rantyamané Gusti Allah bab pilihané tetepa, ora karo penggawé nanging karo dasar panggilan-Né 12diomongké marang Ribka, ngéné:
“Sing tuwa bakal ngabdi marang sing nom,”
13ya kaya sing ketulis, tembungé:
“Yakub tak trésnani, nanging Esau tak sengiti.”
14Yèn mengkono, apa sing bakal kita omongaké? Apa Gusti Allah ora adil? Mokal! 15Awit Panjenengané wis ngomong marang Moses, ngéné: “Aku bakal mbetyiki marang sapa waé sing Tak karepaké Tak betyiki, lan Aku bakal ngekèki kawelasan marang sapa waé sing Tak karepaké Tak wènèhi kawelasan.” 16Dadi bab kuwi ora gumantung marang karepé wong utawa réka-dayané wong, nanging gumantung marang kabetyikané Gusti Allah. 17Awit ing Kitab ana tembung marang Parao, ngéné: “Ya mengkono kuwi sebabé enggon-Ku ngangkat kowé, ya kuwi supaya Aku bisa ngétokké pangwasa-Ku ing kowé, lan asma-Ku supaya kasuwurna ing sak lumahé bumi.” 18Dadi Panjenengané ngekèki kawelasan marang sapa waé sing dikarepké, lan Panjenengané mangkotké sapa waé sing dikarepké.
19Saiki kowé arep ngomong marang aku: “Yèn mengkono, apa menèh sing ijik dianggep salah karo Panjenengané? Awit sapa sing bisa nglawan karepé Gusti?” 20Nanging, hé manungsa, kowé kuwi sapa ta nanging kok nesoni Gusti Allah? Apa ya bisa ta, sing digawé ngomong marang sing nggawé, ngéné: “Kenèng apa nanging enggonmu nggawé aku kok kaya ngéné?” 21Apa tukang kendi kuwi ora nduwé wewenangé kanggo lempungé; sangka prongkolan sing pada, sak pérangan digawé barang sing mulya, sak pérangan digawé barang liyané sing lumrah? 22Dadiné, yèn kanggo ngétokké bebendu lan ngétokké pangwasané, Gusti Allah ngekèki kesabaran sing gedé marang barang-barang bebendu, sing wis dityawiské kanggo karusakan, 23nanging kuwi malah kanggo ngétokké enggoné sugihé kamulyan marang barang-barang katrésnan-Né, sing wis dityawiské marang kamulyan-Né? 24Ya kuwi kita, sing wis pada dipanggil, ora mung sangka antarané wong Ju waé, nanging uga sangka antarané bangsa kapir, 25kaya sing wis diomongké uga ing kitab Hoséa, tembungé:
“Sing duduk umat-Ku bakal tak sebut umat-Ku,
lan sing duduk katrésnan, kuwi tak sebut katrésnan.”
26Lan ing panggonan sing wong-wongé diomongi,
“Kowé kuwi duduk umat-Ku,”
ing kono wong-wong mau bakal diomongi,
“Para anaké Gusti Allah sing urip.”
27Lan Yésaya mbengok kanggo Israèl, ngéné: “Senajan turunané Israèl kuwi tyatyahé kaya wediné segara, nanging mung karèné waé sing bakal dislametké. 28Awit apa sing wis diomongké, bakal terus ditindakké karo Gusti ing bumi, karo sampurna lan endang waé.” 29Kaya sing sak durungé wis dinubuatké karo Yésaya, ngéné,
“Yèn Gusti sing ngwasani langit lan bumi
ora ninggalaké turunan marang kita,
kita wis dadi kaya Sodom
lan pada kaya Gomora.”
Keslametané bangsa kapir lan kesasaré Israèl
30Yèn mengkono, apa sing bakal kita omongaké? Sak temené: Bangsa kapir sing pada ora nggolèki apa sing bener, wis pada dibeneraké, ya kuwi dibeneraké awit sangka pertyaya. 31Nanging: Bangsa Israèl senajan nggolèki apa sing bener lantaran angger-angger, ora bisa netepi angger-angger mau. 32Kenèng apa kok ora? Awit bangsa Israèl enggoné ngupaya ora karo pertyaya, nanging karo penggawé. Bangsa kuwi pada kesandung ing watu sandungan, 33kaya sing ketulis, tembungé:
“Ing Sion Aku sèlèhi watu sandungan lan watu gedé sing njalari wong tiba,
lan sapa sing pertyaya marang Panjenengané, ora bakal kewirangan.”
