Lucas 23

₁De hele vergadering stond op om hem voor Pilatus te brengen. ₂Daar spraken ze de beschuldiging uit: ‘Wij hebben vastgesteld dat deze man ons volk opruit: hij zegt dat ze geen belasting moeten betalen aan de keizer, en van zichzelf zegt hij dat hij de Christus, de koning is.’ ₃‘Bent u de koning van de Joden?’ vroeg Pilatus hem. ‘U zegt het,’ antwoordde hij. ₄Pilatus zei tegen de opperpriesters en tegen de menigte: ‘Ik vind niets waaraan deze man schuldig is.’ ₅Maar zij hielden vol: ‘Hij brengt in heel het Joodse land het volk in opstand met wat hij leert! Eerst in Galilea, en nu hier.’

₆Toen Pilatus dit hoorde, vroeg hij: ‘Komt hij uit Galilea?’ ₇En toen hij begreep dat Jezus uit het rechtsgebied van Herodes kwam, stuurde hij hem door naar Herodes. Die was op dat moment ook in Jeruzalem.

₈Herodes was zeer verheugd Jezus te zien. Hij had dat allang gewild, want hij had van hem gehoord. En nu hoopte hij Jezus een of ander teken te zien doen. ₉Hij stelde hem allerlei vragen, maar Jezus gaf geen enkel antwoord. ₁₀De opperpriesters en de schriftgeleerden beschuldigden hem heftig. ₁₁Toen begonnen Herodes en zijn soldaten hem te vernederen en te bespotten. Herodes liet hem een staatsiemantel omdoen en stuurde hem zo terug naar Pilatus.

₁₂Op die dag werden Herodes en Pilatus vrienden; daarvóór waren ze altijd elkaars vijanden geweest.

₁₃Pilatus riep de opperpriesters, de leiders en het volk bij elkaar ₁₄en zei: ‘U hebt deze man bij mij gebracht onder beschuldiging van opruiing van het volk. Ik heb hem in uw bijzijn ondervraagd, maar ik heb geen enkele aanwijzing gevonden voor datgene waarvan u hem beschuldigt. ₁₅Ook Herodes niet, want hij stuurde hem naar ons terug. Hij heeft niets gedaan waarop de doodstraf staat. ₁₆Ik zal hem dus laten geselen en daarna vrijlaten.’ _17-18Maar de hele menigte schreeuwde: ‘Weg met hem! Laat Barabbas vrij!’ ₁₉Barabbas was in de gevangenis gezet vanwege een oproer in de stad, waarbij een dode was gevallen. ₂₀Pilatus sprak hun opnieuw toe, want hij wilde Jezus vrijlaten. ₂₁Maar zij riepen terug: ‘Aan het kruis met hem, aan het kruis!’ ₂₂‘Wat heeft hij dan gedaan?’ vroeg Pilatus hun voor de derde maal. ‘Ik heb niets gevonden waarvoor hij de dood verdient. Ik zal hem dus laten geselen en dan vrijlaten.’ ₂₃Maar zij bleven schreeuwen om zijn kruisiging. Het geschreeuw was zo sterk ₂₄dat Pilatus besliste dat aan hun verlangen moest worden voldaan. ₂₅Hij liet, zoals zij wilden, de man vrij die gevangen was gezet vanwege een oproer waarbij een dode was gevallen. Maar Jezus leverde hij over aan hun willekeur.

₂₆Ze voerden hem weg. Onderweg hielden ze een zekere Simon uit Cyrene aan, die van het land kwam. Hem lieten ze de kruisbalk achter Jezus aan dragen.

₂₇Een hele menigte volgde hem; ook vrouwen die rouw om hem bedreven. ₂₈Maar Jezus keerde zich naar hen om en zei: ‘Vrouwen van Jeruzalem! Huil niet om mij, huil om uzelf en om uw kinderen. ₂₉Want er komen dagen dat men roepen zal: Gelukkig de vrouwen die onvruchtbaar zijn, gelukkig zij die nooit een kind ter wereld hebben gebracht, zij die nooit een kind aan de borst hebben gehad! ₃₀In die tijd zal men tegen de bergen zeggen: Val op ons neer, en tegen de heuvels: Bedek ons. ₃₁Want als men dit al doet met het groene hout, wat zal er dan met het dorre hout gebeuren?’

₃₂Er werden ook nog twee misdadigers meegevoerd, die samen met hem terechtgesteld moesten worden. ₃₃Toen zij waren aangekomen bij de plek die ‘Schedel’ genoemd wordt, sloegen ze hem aan het kruis, en ook de misdadigers, de ene rechts, de andere links van hem. ₃₄En Jezus zei: ‘Vader, vergeef het hun, want ze weten niet wat ze doen.’ Zijn kleren verdeelden ze door erom te dobbelen.

₃₅Het volk stond toe te kijken. De leiders van het volk dreven de spot met hem. Ze zeiden: ‘Anderen heeft hij gered; laat hij nu zichzelf redden, als hij de Christus is die door God is uitverkoren!’

₃₆Ook de soldaten kwamen erbij om hem te bespotten. Ze boden hem water aan ₃₇en zeiden: ‘Als je de koning van de Joden bent, red dan jezelf.’ ₃₈Boven hem hing een opschrift: ‘Dit is de koning van de Joden.’

₃₉Een van de misdadigers die aan het kruis hingen, begon hem te beledigen: ‘Ben jij niet de Christus? Red dan jezelf en ons!’ ₄₀Maar de ander wees hem terecht: ‘Zelfs jij vreest God niet, terwijl jou hetzelfde vonnis treft? ₄₁En wij worden terecht gestraft, het is het loon voor onze daden, maar deze man heeft niets kwaads gedaan.’ ₄₂En tegen Jezus zei hij: ‘Jezus, denk aan mij, wanneer u in uw koninkrijk komt.’ ₄₃En Jezus zei tegen hem: ‘Ik zeg u: vandaag nog zult u bij mij zijn in het paradijs.’

₄₄Al tegen twaalf uur in de middag werd het donker over het hele land; ₄₅de zon was verduisterd tot drie uur toe. Toen scheurde het tempelgordijn middendoor en ₄₆Jezus riep uit: ‘Vader, in uw handen leg ik mijn geest.’ Toen hij dat gezegd had, stierf hij.

₄₇De officier die had gezien wat er gebeurd was, eerde God en zei: ‘Ja, dit was een rechtvaardig mens.’ ₄₈De menigte die was samengestroomd om naar het schouwspel te kijken, keerde naar huis terug, toen ze hadden gezien wat er gebeurd was; en ze sloegen zich op de borst ten teken van rouw. ₄₉Allen die hem gekend hadden, bleven op een afstand staan kijken, ook de vrouwen die van Galilea af met hem meegetrokken waren.

₅₀Een zekere Jozef, afkomstig uit de Joodse stad Arimatea en lid van de Hoge Raad, ₅₁had niet ingestemd met de beslissing en de handelwijze van de anderen. Hij was een goed en rechtvaardig man, die gespannen uitzag naar het koninkrijk van God. ₅₂Hij ging naar Pilatus en vroeg hem om het lichaam van Jezus. ₅₃Hij haalde het van het kruis af, wikkelde het in linnen en legde het in een graf dat in de rotsen was uitgehouwen en waarin nog niemand was neergelegd. ₅₄Het was de dag waarop men zich voorbereidde op de sabbat, die al bijna begon.

₅₅De vrouwen die met Jezus waren meegetrokken vanaf Galilea, waren Jozef gevolgd. Ze zagen het graf en zagen ook hoe het lichaam werd neergelegd. ₅₆Toen keerden ze naar huis terug en maakten kruiden en balsems klaar. Op sabbat namen ze de voorgeschreven rust in acht.