Bab tukaran
1Lan aku, para sedulur, nalika kuwi ora bisa guneman karo kowé kaya marang wong kasukman, nanging mung kaya marang wong kedagingan sing ijik kaya bayi ing Kristus. 2Sing tak wènèhaké marang kowé kuwi mèlek, duduk pangan sing akas, awit kowé durung bisa nampani. Malah ing wantyiné saiki uga, kowé ya durung bisa. 3Awit kowé ijik kaya manungsa kedagingan. Awit, yèn ing tengahmu ana rasa mèri lan tukaran, apa kuwi ora dadi tandané, yèn kowé kabèh kuwi manungsa kedagingan lan pratingkahmu apa ora tyara manungsa kadonyan? 4Awit yèn sing siji omong: “Aku golongané Paulus,” lan liyané omong: “Aku golongané Apolos,” apa kuwi ora mbuktèkké yèn kowé kuwi mung manungsa kadonyan? 5Dadi Apolos kuwi apa? Paulus kuwi apa? Apa ora mung para abdi sing dadi lantaran enggonmu pada dadi pertyaya, miturut penggawéané déwé-déwé sing dikèkké karo Gusti. 6Aku sing nandur, Apolos sing nyirami nanging Gusti Allah sing nukulké. 7Mulané sing penting kuwi duduk sing nandur utawa sing nyirami, nanging Gusti Allah sing nukulké. 8Lan sing nandur, lan sing nyirami kuwi pada; siji-sijiné bakal pada nampani upahé déwé-déwé, tyotyok karo kangèlané. 9Awit kita iki pada bebarengan nyambutgawé kanggo penggawéané Gusti Allah, nanging kowé kuwi pada dadi kebon garapané Gusti Allah, ya bangunan omah gawéané Gusti Allah.
Griya gawéané Gusti Allah lan dasaré
10Tyotyok karo kawelasané Gusti Allah sing dikèkké marang aku, aku sing dadi tukang nggawé omah sing prigel wis masang dasaré, lan wong liyané pada nerusaké mbangun ing sak nduwuré. Nanging saben wong kudu nggatèkké, kepriyé enggoné pada mbangun ing sak nduwuré kuwi. 11Awit ora ana wong sing bisa masang dasar liyané kejaba sing wis dipasang, ya kuwi Yésus Kristus. 12Enggoné mbangun ing sak nduwuré kuwi mau nggunakké emas, slaka, watu aji, kayu, suket garing utawa damèn, 13mbésuk garapané saben wong mau bakal kebukak, awit dinané Gusti sing bakal mbuktèkké. Awit dikétokké dina kuwi karo geni, garapané saben wong bakal didadar karo geni. 14Yèn garapané bisa tetep, wong kuwi bakal nampa upahé. 15Yèn garapané kobong, wong kuwi bakal ora nampa upahé, nanging wongé déwé bakal dislametké, mung waé kaya wong sing ontyat sangka geni. 16Apa kowé pada ora weruh, yèn kowé bebarengan kuwi pada dadi griyané Gusti Allah, lan Rohé Gusti Allah ya manggon ing kowé? 17Yèn ana wong sing ngrusak griyané Gusti Allah, Panjenengané bakal ngrusak wong mau. Awit griyané Gusti Allah kuwi sutyi, ya kuwi kowé kabèh.
18Aja nganti ana wong sing ngapusi awaké déwé. Yèn ing tengahmu ana sing rumangsa wityaksana miturut jagat iki, bèn wong kuwi dadi bodo, supaya dadi wityaksana. 19Awit kawityaksanané jagat iki dianggep bodo kanggo Gusti Allah. Awit ana tulisan tembungé: “Panjenengané nyekel para wityaksana sak njeruhné wityaksanané déwé.” 20Lan ing panggonan liyané, ngéné: “Gusti weruh pikirané para wong wityaksana, yèn kuwi kabèh tanpa guna.” 21Mulané aja nganti ana wong sing nggedèkké déwé ing atasé manungsa, awit samubarang kabèh kuwi dadi duwèkmu: 22dadia Paulus, Apolos, utawa Kéfas, utawa jagat, urip utawa pati, dadia waktu saiki utawa waktu sing bakal kelakon, kabèh kuwi duwèkmu, 23nanging kowé pada dadi duwèké Kristus lan Kristus kuwi duwèké Gusti Allah.