Para Rasul 12

₁Kurang-luwih ing waktu kuwi, Hérodes wiwit tumindak nindes marang wong pasamuan. ₂Dèkné ngongkon matèni Yakobus, seduluré Yohanes, karo pedang. ₃Bareng weruh, yèn bab kuwi ndadèkké senengé atiné wong Ju, terus neruské tumindaké sing mengkono kuwi lan ngongkon nyekel Pétrus. Nalika kuwi pinuju dina Riyaya Roti tanpa ragi. ₄Bareng Pétrus wis dityekel, Hérodes ngongkon supaya diukum karo dijaga suradadu patang regu, saben regu wong papat. Karepé, sak bubaré Paskah bakal diadepké ing ngarepé wong okèh. ₅Ya kaya mengkono kuwi enggoné Pétrus diukum ing pakunjaran. Nanging pasamuan karo tenanan ndongakké Pétrus marang Gusti Allah.

₆Nalika mbengi sak durungé diadepké ing ngarepé wong okèh karo Hérodes, Pétrus turu diapit karo suradadu loro, dibanda nganggo ranté loro, tangané diranté karo tangané suradadu mau. Kejaba sangka kuwi, ing ngarep lawang ana suradadu sing pada jaga. ₇Dadakan ana mulékaté Gusti ngadek ing sak tyedaké Pétrus lan padangé semlorot. Mulékat mau terus nyablèk Pétrus, supaya tangi karo ngomong: “Gelis tangia!” Ranténé terus utyul sangka tangané Pétrus. ₈Mulékat kuwi terus ngomong: “Sabukana lan kanggokna sepatumu!” Kuwi ya ditindakké. Mulékat terus ngomong: “Jubahmu enggonen lan ngetutna aku!” ₉Piyambaké ya terus lunga metu ngetutké mulékat lan ora weruh, yèn apa sing ditindakké karo mulékat kuwi kelakon tenan, rumangsané mung weruh wahyu. ₁₀Bareng wis pada ngliwati penjagan kaping pisan lan kaping pindo, terus teka ing gapura wesi sing tekan ing kuta. Lawangé kuwi menga déwé. Bareng wis teka ing njaba, terus pada lunga tekan pungkasané dalan; dadakan mulékat mau terus ninggalké piyambaké. ₁₁Bareng wis éling karo tyeta bab kanyataané, Pétrus terus mikir: “Saiki aku ngerti tenan, yèn Gusti wis ngutus mulékaté lan ngluwari aku sangka tangané Hérodes lan sangka samubarang kabèh, sing dikarepké karo wong Ju.” ₁₂Sakwisé mikir sedilut, terus lunga menyang omahé Maria, ibuné Yohanes sing uga diarani Markus. Ing kono wong okèh sing pada nglumpuk ndedonga. ₁₃Bareng piyambaké notok lawang, ana abdi wadon sing jenengé Rodé teka arep weruh sapa sing totok-totok kuwi. ₁₄Wong wadon mau ora pangling yèn kuwi swarané Pétrus, nanging awit sangka bungahé, ora terus ngengakké lawang, nanging gelis-gelis mlebu ngomongi, yèn Pétrus ing ngarep gapura. ₁₅Wong kuwi terus dilokké: “Kowé kuwi ngomyang apa.” Senajan mengkono tetep enggoné ngomong, yèn kuwi nyata tenan. Terus pada omong: “Kuwi mulékaté.” ₁₆Nanging Pétrus terus waé enggoné totok-totok. Bareng pada ngengakké lawang lan weruh piyambaké, pada kagèt lan nggumun. ₁₇Nanging Pétrus terus ngekèki tanda karo tangané, supaya pada meneng, terus pada diomongi, kepriyé enggoné Gusti nuntun metu sangka pakunjaran. Tembungé: “Yakobus lan para sedulur kita pada omongana bab iki.” Terus liwat lan lunga menyang panggonan liyané.

₁₈Esuké para suradadu pada ribut-ribut, pada takon-takonan apa sing wis kelakon kanggo Pétrus kuwi.

₁₉Hérodes terus ngongkon nggolèki Pétrus, nanging ora ketemu, terus ngongkon nitipriksa para sing jaga, sing pungkasané pada dipatèni. Hérodes terus lunga sangka Yudéa menyang Kaisaréa lan manggon ing kono.

₂₀Hérodes nesu banget marang wong Tirus lan Sidon. Wong-wong mau pada dadi siji bebarengan nemoni menyang ngarepé lan pada kelakon bisa ngojok-ojoki Blastus, pegawéné kraton, supaya ngréwangi wong-wong mau. Terus pada njaluk rukunan, awit negarané kuwi pada olèh pangan sangka bawah ratu. ₂₁Ing dina sing wis ditentokké, Hérodes nganggo klambiné kraton terus njagong ing dampar lan ngekèki tembungé marang wong-wong mau. ₂₂Ing kono rayat pada nampani tembungé kuwi karo surak-surak, lan ngomong: “Kuwi swarané allah, duduk swarané manungsa!” ₂₃Sak nalika Hérodes terus ditapuk karo mulékaté Gusti, jalaran ora ngajèni Gusti Allah. Panjenengané dipangan tyatying terus ninggal.

₂₄Tembungé Gusti Allah saya kasebar lan mundak okèh sing ngrungokké. ₂₅Barnabas lan Saulus, sakwisé ngrampungké kuwajipané, terus mulih ninggalké Yérusalèm, Yohanes sing uga dityeluk Markus dipréntahké mèlu.