1Paulus terus mandeng para juru Pangwasa hukum Agama lan ngomong: “Para sedulur, nganti teka dina iki kula tetep urip karo pikirané ati sing resik ing ngarepé Gusti Allah.” 2Nanging imam gedé Ananias ngongkon marang wong-wong sing pada ngadek tyedak Paulus, supaya napuk tutuké Paulus. 3Paulus terus nyauri, tembungé: “Gusti Allah bakal napuk sampéyan, hé, témbok sing dilabur putih. Sampéyan njagong ing kéné arep ngadili kula miturut angger-anggeré Torèt, nanging sampéyan déwé nerak angger-anggeré Torèt, jalaran ngongkon napuk kula.” 4Wong-wong sing pada ing kono ngomong: “Kowé kuwi ora ngajèni marang imam gedéné Gusti Allah!” 5Paulus semauré: “Oh, para sedulur, kula ora ngerti yèn piyambaké kuwi imam gedé. Pantyèn ana tulisan mengkéné: Kowé aja ngutyapké tembung ala marang penggedéné para bangsamu!” 6Awit piyambaké weruh, yèn ing antarané Pangwasa hukum kuwi ana sing mlebu golongané wong Saduki lan ana sing mlebu golongané wong Farisi, mulané terus mbengok banter ing ngarepé Pangwasa hukum Agama: “Para sedulur, kula kuwi wong Farisi; kula dipasrahké marang Pangwasa hukum kuwi, jalaran kula ngarep-arep marang tanginé wong mati.” 7Bareng piyambaké ngomong mengkono, wong-wong Farisi lan wong-wong Saduki pada padu terus, wong okèh terus petyah dadi rong golongan. 8Awit wong Saduki kuwi pada nganggep, yèn tanginé wong mati kuwi ora ana lan ya ora ana mulékat utawa roh, nanging wong Farisi nganggep loro-loroné. 9Mulané terus dadi ramé banget. Ana juru Torèt siji loro sangka golongan Farisi sing maju lan mbantah karo teges ujaré: “Kanggo kita, wong kuwi ora nduwé kesalahan! Mbok menawa ana roh utawa mulékat sing wis ngomongi piyambaké.” 10Banjur kahanan ing kono mundak késruh banget. Penggedéné para suradadu wedi, yèn Paulus nganti dipotèng-potèng karo wong-wong mau, mulané terus ngongkon marang prajurit-prajurit, supaya pada medun ngrebut Paulus sangka sak tengahé wong okèh lan digawa menyang bèntèng.
11Mbenginé Gusti teka ngadek ing sandingé lan ngomong marang piyambaké: “Sing tatak atimu, awit kayadéné enggonmu nyeksèni Aku ing Yérusalèm, mengkono uga kowé ya perlu nyeksèni ing Rum.”
Komplotané wong-wong Ju
12Bareng wis awan wong-wong Ju nganakké komplotan lan sumpah karo nyepatani awaké déwé, ora bakal mangan utawa ngombé sak durungé matèni Paulus. 13Komplotan kuwi tyatyahé kliwat patang puluh. 14Wong-wong mau pada nemoni para pengarepé imam lan para pinituwané bangsa Ju lan ngomong: “Kita wis pada sumpah karo nyepatani kita déwé, ora arep mangan utawa ngombé sak durungé matèni Paulus. 15Awit sangka kuwi supaya sampéyan kabèh bareng karo Pangwasa hukum Agama gelem ngekèki rembuk marang penggedé suradadu supaya masrahaké Paulus marang sampéyan menèh, kaya-kaya sampéyan arep nitipriksa perkarané sing luwih tliti. Kita mengko wis pada tata-tata arep matèni piyambaké sak durungé teka ing ngarepé sampéyan.”
16Nanging ponakané Paulus, ya kuwi anaké seduluré wadon, krungu bab rantyamané tyegatan kuwi lan terus menyang bèntèng. Bareng wis dililani mlebu, terus ngomong bab mau marang Paulus. 17Paulus terus ngomongi sakwijiné penggedéné suradadu lan ngomong: “Wong enom iki diterké marang ngarepé penggedéné suradadu, jalaran ana perkara sing perlu diomongké marang piyambaké.” 18Penggedéné suradadu kuwi terus nekaké wong enom kuwi menyang ngarepé penggedéné para suradadu lan ngomong: “Kula dityeluk Paulus, wong ukuman kuwi, dijaluki tulung supaya ngeterké wong enom iki marang ngarepé sampéyan, awit ana bab sing perlu diomongké marang sampéyan.” 19Penggedéné para suradadu mau terus nuntun wong enom mau diajak dèwèkan, terus ditakoni: “Apa sing arep kok laporaké marang aku?” 20Semauré: “Wong-wong Ju wis pada setuju arep njaluk marang sampéyan, supaya sésuk-ésuk sampéyan masrahaké Paulus menèh marang ngarepé Pangwasa hukum Agama, kaya-kaya Hukum iki kepéngin olèh katerangan sing luwih tliti sangka piyambaké. 21Nanging sampéyan aja nganti ngrungokké wong-wong iki, awit ana wong-wong sing tyatyahé kliwat sangka patang puluh, sing wis tata-tata arep nyegat. Wong-wong iki wis pada sumpah karo nyepatani awaké déwé ora arep mangan lan ngombé sak durungé matèni Paulus. Saiki wis pada tata-tata, mung ngentèni putusan sampéyan.” 22Penggedéné suradadu terus ngongkon wong enom mau supaya mulih karo diomongi ngéné: “Kowé aja omong marang sapa-sapa, yèn kowé wis nglaporké bab iki marang aku.”
Paulus diboyong menyang kuta Kaisaréa
23Sakwisé mengkono penggedéné suradadu mau terus nyeluk penggedéné suradadu loro lan dipréntahké ngéné: “Tata-tataa suradadu 200 sing bakal menyang Kaisaréa karo suradadu jaran pitung puluh lan suradadu sing nganggo gaman tumbak 200, kira-kira jam sanga mbengi iki. 24Tyawisna uga kimar tunggangan kanggo Paulus, lan supaya kok adepké menyang ngarepé gubernur Féliks.” 25Penggedéné suradadu mau terus nggawé layang, tembungé ngéné:
26“Salam keslametan kula, Klaudius Lisias, marang sampéyan gubernur Féliks sing luhur.
27Wong iki dityekel karo wong-wong Ju. Bareng arep dipatèni, kula terus teka karo nggawa suradadu perlu menggak lan ngluwari piyambaké, awit kula krungu, yèn wong iki warga negara Rum. 28Supaya bisané weruh apa sebab-sebabé sing ndakwa marang wong iki, terus kula pasrahaké marang pemimpiné Agamané. 29Kanggo kula wis tyeta, yèn sing ndakwa kuwi gegandèngan karo angger-anggeré Torèté wong-wong mau, mung waé ora ana pendakwa sing njalari kenèng paukuman mati utawa kudu dilebokké ing pakunjara. 30Sak terusé kula nampa laporan, yèn ana komplotan sing arep matèni wong iki. Awit sangka kuwi kula terus gelis-gelis kongkonan ngeterké marang ngarepé sampéyan. Nanging para sing pada ndakwa wis pada kula kongkon, supaya pada ndèkèkké perkara kuwi marang sampéyan.”
31Para suradadu terus pada nindakké kaya sing dipréntahké. Ing mbengi kuwi uga, Paulus digawa menyang Antipatris. 32Esuké para suradadu jaran pada dikongkon nerusaké mlakuné karo Paulus, nanging liyané pada bali menyang bèntèng. 33Sak tekané ing Kaisaréa, para suradadu jaran ngomongké layangé lan masrahké Paulus marang gubernur. 34Bareng wis matya layang mau, gubernur terus takon marang Paulus, asalé sangka propinsi ngendi. Bareng krungu, yèn Paulus sangka Kilikia, 35terus ngomong: “Aku bakal nitipriksa perkaramu, yèn wong sing pada ndakwa marang kowé wis teka ing kéné.” Terus ngongkon, supaya Paulus diukum ing kratoné Hérodes.
