Para Rasul 9

₁Lan Saulus atiné ijik kebak antyaman lan nggeget-nggeget arep matèni para muridé Gusti, terus nemoni imam gedé, ₂lan njaluk layang pangwasa sing arep digawa menyang sinaguk-sinaguk ing Damaskus, supaya yèn nemoni wong lanang utawa wong wadon sing pada ngetutké Dalané Gusti, terus kena dityekel lan digawa menyang Yérusalèm.

₃Sak njeruhné mlaku kuwi, bareng wis tyedak kuta Damaskus, dadakan terus ana semlorot padang sangka langit sing nutupi wong mau. ₄Saulus terus tiba ing lemah lan krungu swara sing ngomongi ngéné: “Saulus, Saulus, kenèng apa kowé nglarani Aku?” ₅Semauré Saulus: “Panjenengan kuwi sapa, Gusti?” Tembungé Gusti: “Aku iki Yésus, sing kok aniaya kuwi. ₆Nanging ngadeka, mlebua ing kuta, ing kono kowé bakal dipréntahké apa sing kudu kok lakoni.” ₇Lan wong-wong sing dadi kantyané mlakuné, pada ndomblong ora bisa ngomong, awit pantyèn pada krungu swara mau, nanging ora weruh wong siji-sijia. ₈Saulus terus ngadek lan melèkké mripaté, nanging ora bisa weruh apa-apa. Terus dituntun mlebu menyang Damaskus. ₉Nganti telung dina suwéné enggoné ora bisa weruh lan ora mangan lan ngombé.

₁₀Ing Damaskus ana muridé Gusti sing jenengé Ananias, kuwi dipréntahké karo Gusti ing sak njeruhné weruhé: “Ananias!” ₁₁Semauré: “Kula, Gusti.” Tembungé Gusti: “Ngadeka, menyanga dalan sing diarani dalan Lempeng, menyanga omahé Yudas, golèkana wong sing sangka Tarsus sing jenengé Saulus, saiki ijik ndedonga, ₁₂lan sak njeruhné pandonga dèwèké weruh wong sing diarani Ananias mlebu lan numpangi tangan, supaya bisa ndeleng menèh.”

₁₃Ananias nyauri: “Gusti, kula wis krungu sangka wong okèh bab wong kuwi, yèn okèh banget ala sing ditandangi kanggo para sutyi duwèké Panjenengan ing Yérusalèm, ₁₄lan enggoné mréné kuwi karo kwasa sangka para pengarepé imam supaya nyekeli kabèh wong sing nyebut asma Panjenengan.” ₁₅Nanging Gusti ngomong: “Kowé lungaa, jalaran wong iki piranti pilihan-Ku kanggo ngabaraké asma-Ku marang bangsa-bangsa liyané lan para ratu lan wong-wong Israèl. ₁₆Aku déwé bakal nduduhké marang wong kuwi, sepira okèhé kasangsarané, sing bakal dialami awit sangka asma-Ku.” ₁₇Ananias terus budal mrana lan mlebu ing omah kono. Saulus terus ditumpangi tangan lan tembungé: “Saulus, sedulurku, Gusti Yésus, sing wis ngétok marang kowé ing dalan sing kok liwati, kuwi ngutus aku marani kowé, supaya kowé bisa ndeleng menèh lan kebak karo Roh Sutyi.” ₁₈Lan sak nalika, kaya-kaya terus ana kulit tipis ing praupané kaya sisik iwak pada rontok sangka mripaté, terus Saulus bisa ndeleng menèh, terus ngadek lan dibaptis. _19aNanging sakwisé mangan, kekuwatané terus pulih.

_19bSaulus manggon sedina-rong dina karo sedulur pertyaya ing Damaskus. ₂₀Nalika kuwi Saulus ya ngabaraké bab Yésus ing sinaguk lan ngomong yèn Yésus kuwi Putrané Gusti Allah. ₂₁Wong kabèh sing ngrungokké pada nggumun lan ngomong: “Apa kuwi duduk wongé sing ing Yérusalèm arep matèni wong sing nyebut asmané Yésus, lan tekané ing kéné kuwi apa ora arep nyekeli wong-wong mau terus dipasrahké ing ngarepé para pengarepé imam?” ₂₂Nanging Saulus saya mundak gedé wibawané lan nggawé judekké wong-wong Ju sing manggon ing Damaskus, jalaran enggoné ngekèki paseksi, yèn Yésus kuwi Mésias.

₂₃Bareng wis sak untara dina, wong Ju pada ngomongké bab rantyamané enggoné arep matèni Saulus. ₂₄Nanging karep sing ala kuwi diweruh karo Saulus. Awan wengi wong Ju pada jaga ing gapura-gapurané kuta, supaya bisa matèni Saulus. ₂₅Nanging ing wantyi mbengi terus dipapak karo para muridé didunaké sangka bèntèngé kuta nganggo kranjang.

₂₆Sak tekané ing Yérusalèm Saulus terus ngupaya bisané nunggal karo para murid, nanging kabèh pada wedi, awit pada ora ngandel, yèn Saulus kuwi uga wis dadi murid. ₂₇Mung waé terus ditampa karo Barnabas lan diterké menyang ngarepé para rasul lan pada dityritani, bab enggoné Saulus ing dalan weruh Gusti lan enggoné dikèki tembungé, uga enggoné mulangi karo jenengé Gusti karo kendel ing Damaskus. ₂₈Saulus tetep bebarengan karo para rasul ing Yérusalèm lan karo kendel mulangi kanggo asmané Gusti, ₂₉uga rerembukan lan bantahan karo para wong Ju sing basané Yunani, nanging wong-wong kuwi pada ngarah patiné. ₃₀Mung waé, bareng bab kuwi dingertèni karo para sedulur tunggal pertyaya, terus pada nglungakké Saulus menyang Kaisaréa lan sangka kono menyang Tarsus.

₃₁Lan ing waktu pasamuan sak tanah Yudéa, Galiléa lan Samaria kabèh kahanané tentrem, pada dibangun lan pada ngajèni marang Gusti. Tyatyahé saya tambah okèh awit ditulungi karo Roh Sutyi.

₃₂Nalika semono Pétrus lunga mider-mider, ngéndangi menyang ngendi-endi. Piyambaké uga nekani para sutyi ing Lida. ₃₃Ing kono nemoni wong sing diarani Enéas, sing wis wolung taun nggluntung ing peturon awit lumpuh. ₃₄Wong kuwi diomongi karo Pétrus: “Enéas, Yésus Kristus maraské kowé; tangia lan peturonmu tatanen!” Sak nalika kuwi uga wong mau terus tangi. ₃₅Wong Lida lan Saron kabèh pada weruh wong mau, terus pada mratobat marang Gusti.

₃₆Ing Yopé ana murid wadon sing jenengé Tabita, ing basa Yunani: Dorkas. Wong wadon kuwi okèh banget enggoné nindakké kabetyikan lan pawèh. ₃₇Nanging nalika semono wong kuwi lara terus ninggal ndonya. Sakwisé diedusi, layoné terus diglétakké ing kamar nduwur. ₃₈Lida kuwi tyedak karo Yopé. Bareng para murid pada krungu, yèn Pétrus ing Lida, terus kongkonan wong loro nemoni ing ngarepé, ngomongké penjaluk ngéné: “Kita njaluk gelis teka marang panggonan kita!” ₃₉Pétrus terus gelis-gelis lunga bebarengan karo wong-wong mau. Bareng wis teka ing kana, terus diteraké menyang kamar nduwur. Para randa pada ngadek ing sak tyedaké uga karo nangis pada nduduhké kabèh klambi lan sandangan, gawéané Dorkas nalika ijik urip. ₄₀Nanging kabèh terus dipréntahké metu karo Pétrus. Piyambaké terus sendeku lan ndedonga. Sakwisé mengkono terus minger madep menyang layon mau lan ngomong: “Tabita, tangia!” Tabita terus melèk lan bareng weruh Pétrus, terus njenggèlèk lungguh. ₄₁Terus tangané dityekel karo Pétrus, diréwangi enggoné ngadek. Sakwisé mengkono terus nyeluk para sutyi lan para randa lan nduduhké, yèn wong wadon mau wis urip. ₄₂Lelakon kuwi kasebar ing sak kuta Yopé lan okèh wong sing pada dadi pertyaya marang Gusti. ₄₃Sakwisé mengkono Pétrus ijik manggon ing Yopé sak untara dina, ing omahé wong diarani Simon, tukang lulang.