Samubarang kabèh ora ana gunané
1Iki tembungé Juru Kotbah, anaké Daved, ratu ing Yérusalèm.
2Tanpa guna, tembungé Juru Kotbah,
tanpa guna, sembarang kabèh kuwi tanpa guna.
3Apa gunané manungsa,
banget-banget nglakoni kangèlan ing sak ngisoré srengéngé.
4Turunan sing siji lunga, turunan sijiné teka,
nanging bumi iki tetep ana.
5Srengéngé njedul, srengéngé mingslep,
terus gelis-gelis marani panggonan mletèkké menèh.
6Angin nyebul ngidul, terus mbalik ngalor,
terus-terusan enggoné mubeng,
lan sak njeruhné mubang-mubengé,
angin mau terus bali.
7Kabèh kali pada mili nang segara,
nanging segara ora dadi kebak,
menyang endi miliné kali kuwi,
ya menyang kono miliné kali.
8Kabèh kuwi nggawé jelèh,
nganti ora bisa dityritakké karo manungsa;
mripat ora warek enggoné ndeleng,
kuping ora warek enggoné ngrungokké.
9Apa sing tau ana, bakal ana menèh,
lan apa sing tau digawé, bakal digawé menèh;
ora ana barang sing anyar,
ing sak ngisoré srengéngé.
10Apa ana barang sing bisa diomongké:
“Delengen, iki anyar?”
Sakjané kuwi dèk mbiyèn wis ana,
wis suwé banget sak durungé kita ana.
11Génerasi sing kepungkur wis dilalèkké,
uga génerasi sing bakal kelakon, ya bakal dilalèkké.
Piwulang kawityaksanan kuwi tanpa guna
12Aku, Juru Kotbah, ratuné Israèl ing Yérusalèm. 13Aku karo sak kabèhé atiku kanggo nitipriksa lan nliti karo kawityaksanan marang samubarang kabèh sing kelakon ing sak ngisoré srengéngé. Kuwi penggawéan sing angèl sing dikèkké karo Gusti Allah marang para anak-anaké manungsa, supaya bisa nggawé keselé awaké déwé. 14Aku wis weruh kabèh penggawé sing digawé karo wong ing sak ngisoré srengéngé, nanging kabèh kuwi tanpa guna lan njaring angin. 15Apa sing béngkong ora bisa dilentyengké, lan sing ora ana kuwi ora bisa diitung. 16Aku ngomong ing sak njeruhné ati mengkéné: “Aku wis, nggedèkké lan nambahi kawityaksanan ngungkuli kabèh wong sing nyekel pemrintahan ing Yérusalèm sak durungé aku, lan atiku wis kanggonan kawityaksanan lan kaweruh okèh.” 17Aku wis karo karep sak kabèhé atiku weruh tegesé kawityaksanan lan kaweruh, bodo lan goblok, lan aku mangertèni yèn iki uga ngupaya njaring angin, 18awit kawityaksanan okèh kuwi ndadèkké susahé ati, lan sapa sing ngakèhké kaweruh kuwi ngakèhké kasusahan.
