1Laler sing mati njalari mambu batyin lenga gawéané wongé sing tukang nggawé lenga; mengkono uga kebodoan setitik waé kuwi bisa ngrusak kawityaksanan lan kahurmatan. 2Atiné wong wityaksana kuwi lempeng, nanging atiné wong bodo kuwi béngkong. 3Uga yèn mlaku ing dalané wong bodo kuwi pikirané ya ketul, lantaran omongané wongé, kétok yèn dèwèké kuwi bodo.
4Yèn ratu nesu marang kowé, aja ninggal panggonanmu, awit kesabaran kuwi bisa ngendek kesalahan-kesalahan sing gedé. 5Aku weruh sakwijiné memala ing sak ngisoré srengéngé, ya kuwi kesalahan sing tekané sangka wong sing nyekel pangwasané: 6Akèh panggonan sing duwur, sing dilungguhi karo wong bodo, lan panggonan sing endèk dilungguhi karo wong sugih. 7Aku weruh batur numpak jaran, lan para penggedéné pada mlaku sikil kaya batur. 8Sapa sing nggawé juglangan bakal nyemplung mrana, lan sapa sing njebol témbok bakal dityokot karo ula. 9Sapa sing metyah watu bakal kelaran; sapa sing nyigari kayu bakal kena ing bebaya. 10Yèn kampaké ketul lan ora diungkal, wong terus kudu ngetokké kekuwatan sing luwih gedé, nanging sing perlu supaya bisa olèh-gawé, kuwi kawityaksanan. 11Yèn ula enggoné nyokot sak durungé ditelukké, karo tukangé bakal ora olèh nggawé.
12Tetembungan sing metu sangka tutuké wong wityaksana kuwi sedep, nanging lambéné wong bodo kuwi nguntal wong kuwi déwé. 13Tembungé wiwitan sing metu sangka tutuké kuwi goblok, lan pungkasané gunemané kuwi kebodoan sing nyilakani. 14Wong bodo kuwi okèh rembukané, senajan wong ora weruh apa sing bakal kelakon, lan sapa ta sing bakal weruh apa sing bakal kelakon ing sakwisé dèkné? 15Rekasané wong bodo kuwi nggawé keselé wong kuwi déwé, awit ora weruh dalan menyang kuta.
16Tyilaka kowé hé negara, yèn ratumu botyah tyilik lan para penggedéné ésuk-ésuk wis pésta! 17Rahayu kowé hé negara, yèn ratumu tekané sangka golongan penggedé, lan para penggedéné pada mangan yèn wis waktuné kanggo kekuwatané lan ora kanggo mendem. 18Awit sangka malesé, payoné amblek, lan awit sangka nglemer omahé botyor. 19Supaya bisa ngguyu, wong nganakké pésta, anggur nggawé senengé urip lan duwit njalari kabèh kuwi mau bisa keturutan. 20Senajan mung dibatin waé aja nganti kowé nyepatani ratu lan ing kamar turu kowé aja nyepatani wong sugih, awit manuk ing awang-awang uga bisa ngabaraké tembungmu, lan kabèh sing karo swiwi bisa ngabaraké apa sing kok omongaké.