Ayub 24

₁“Kenèng apa waktuné pengadilan ora ditemtokké karo sing Mahakwasa?

Kenèng apa wong sing ngabekti ora weruh dinané pengadilan?

₂Ana wong sing pada ngowahi watesé lemah,

sing ngrampas kumpulan kéwan terus diengon déwé.

₃Kimaré botyah lola dilungakké

lan sapiné wédok duwèké randa digadé.

₄Wong mlarat pada singkang-singkang,

wong kasusahan ing sak njeruhné negara kepeksa pada ndelik kabèh.

₅Lah kaya kimar alasan ing ara-ara samun

enggoné pada metu arep nyambutgawé golèk pangan ing tanah bera kanggo anak-anaké.

₆Ing kebon pada njupuki pangé kéwan,

lan ing kebon angguré, anggur wong ala pada woh turahé.

₇Pada nginep karo wuda, awit ora nduwé sandangan,

lan ora nduwé kemul ing waktu adem;

₈pada klebes awit sangka deresé udan ing pegunungan,

lan awit ora ana panggonan kanggo ngiyup,

terus kepeksa ndepipis ing watu.

₉Ana sing ngrebut botyah lola sangka susuné ibuné,

lan nggadé bayiné wong mlarat.

₁₀Pada kluyuran karo wuda, tanpa sandangan,

lan pada mikul gandèng-gandèngan gandum karo kaliren.

₁₁Pada nggawé lenga ing antarané kebon rong gutek

pada ngiles-ngiles tanduran anggur karo ngelak.

₁₂Pada krungu sambaté wong-wong sing wis arep mati sangka kuta,

lan jeritané wong-wong sing ngalami tatu,

nanging Gusti Allah ora ngrungokké pandongané.

₁₃Ana menèh golongan sing nyatru marang pepadang

sing ora weruh marang dalané Gusti Allah

lan ora tetep mlaku ing sak uruté dalan pituduhé.

₁₄Sak durungé wayah ésuk mruput tumindak ala tandang matèni

wong kasusahan lan wong mlarat,

nanging yèn mbengi tumindaké kaya maling.

₁₅Wong sing laku bédang ngentèni wayah soré,

awit: Aku aja nganti diweruh karo wong;

terus praupané dikudungi.

₁₆Yèn peteng pada mbobol omah,

yèn awan pada ndelik,

ora gelem weruh pepadang,

₁₇awit kanggo wong-wong kuwi peteng kuwi ésuk,

lan wis pada kulina marang peteng ndedet sing medèni.

₁₈Pada kèli ing nduwuré banyu,

bagéané ing bumi kena ing ipat-ipat;

pada ora ing kebon angguré menèh.

₁₉Banyuné salju dientèkké karo ketiga ngerak lan panasé srengéngé,

kaya mengkono uga tumindaké ndonyané wong mati

marang wong sing nglakoni dosa,

₂₀wis ora diéling karo wetengé ibuné,

dikrikitti karo sèt

ora ana sing ngélingi,

dadiné duraka kuwi tugel kaya wit-witan.

₂₁Wong sing ngrayah duwèké wong gabuk sing ora nduwé anak,

lan ora nggawé apik marang randa,

₂₂malah wong-wong rosa-rosa pada disèrèt karo kekuwatané;

kuwi tangi menèh, nanging uripé ora ana sing dijagakké.

₂₃Gusti Allah ngekèki katentreman sing dadi gondèlané,

lan weruh sak mlakuné.

₂₄Mung sedilut enggoné pada tekan nganti duwur nanging terus wis ora ana.

Pada diasorké terus dadi alum kaya samubarang kabèh,

terus tugel kaya putyuké damèn.

₂₅Yèn ora mengkono anané, sapa sing wani nesoni aku

lan ngilangké omonganku?”