Wulang Bebasan 16

₁Manungsa bisa nimbang-nimbang ing sak njeruhné ati,

nanging jawabané ilat kuwi asal-usulé sangka GUSTI.

₂Wong pada ngarani resik marang dalané, miturut panemuné déwé-déwé,

nanging GUSTI sing njajal ati.

₃Kabèh penggawému dipasrahké marang GUSTI,

mesti sak kabèhé rantyamanmu bakal kelakon.

₄GUSTI enggoné nggawé samubarang kuwi karo tujuané déwé-déwé,

malah wong duraka kuwi ditemtokké kanggo dinané tyilaka.

₅Sapa sing sombong kuwi njijiki kanggo GUSTI,

tenan, wong kuwi ora bakal mlèsèt sangka paukuman.

₆Katrésnan lan kasetian kuwi njalari dosa dingapura,

wedi lan ngajèni marang GUSTI kuwi dalané wong ngedohi sing ala.

₇Yèn ana wong sing mlakuné ndadèkké senengé GUSTI,

kuwi uga satruné ya dirukunké karo wong mau.

₈Luwih betyik pametuné setitik karo sing bener,

tenimbangané pametuné okèh tanpa keadilan.

₉Atiné manungsa mikir-mikirké dalané,

nanging GUSTI sing nentokké mlakuné.

₁₀Putusan sangka Gusti Allah, kuwi ing lambéné ratu,

yèn enggoné ngadili tutuké ora nandangi kliru.

₁₁Timbangan lan ukuran sing sejati kuwi duwèké GUSTI,

lan sak kabèhé bandul-timbangan ing kantong kuwi gawèan-Né.

₁₂Njijiki kanggo ratu yèn nindakké duraka,

nanging sing nguwatké damparé kuwi kabeneran.

₁₃Lambé sing nglairké kabeneran kuwi ndadèkké senengé ratu,

lan Panjenengané nrésnani wong sing tembung-tembungé jujur.

₁₄Nesuné ratu kuwi kongkonané pati,

nanging wong wityaksana ngademaké.

₁₅Praupané ratu sing semlorot kuwi njalari urip,

lan kabetyikan kaya mendungé udan ing waktu ketiga.

₁₆Olèh kawityaksanan kuwi nyatané ngungkuli olèh emas,

lan olèh pangertèn ngungkuli olèh slaka.

₁₇Ngedohi sing ala kuwi dalané wong jujur,

sapa sing njaga marang mlakuné kuwi njaga nyawané.

₁₈Kementus kuwi ndisiki karusakan,

lan gemunggung kuwi ndisiki ambruk.

₁₉Betyik ngasorké urip nunggal karo para wong andap asor,

tenimbangané karo ngedum rayahané ing tengahé wong gemunggung.

₂₀Sapa sing nggatèkké tembungé bakal nemu sing betyik,

lan rahayu wong sing pertyaya marang GUSTI.

₂₁Wong wityaksana kuwi diarani nduwé pangertèn,

lan tembung alus kuwi luwih bisa ngeyakinké.

₂₂Kapinteran kuwi sumberé urip kanggo sing nduwèni,

wong bodo disiksa karo bodoné.

₂₃Atiné wong wityaksana minterké tutuké,

lan ndadèkké lambéné luwih bisa ngeyakinké.

₂₄Tetembungan sing sedep kuwi kaya madu,

rasané legi kanggo ati lan dadi ngleremké balung.

₂₅Ana dalan sing dikira bener karo wong,

nanging pungkasané nuju ing pati.

₂₆Rasa ngelih kuwi ndadèkké wong nyambutgawé,

awit tutuké sing meksa wong kuwi.

₂₇Wong sing tanpa guna nduduk juglangan sing ala,

lan ing lambéné kaya ana geni sing nggosongké.

₂₈Wong sing ora jujur ndadèkké tukaran,

lan wong sing seneng ngarani ala kuwi misahké kantya jajiné.

₂₉Wong sing seneng nyiksa nasarké sak pepadané,

lan nuntun ing dalan sing ora bener.

₃₀Sapa sing nutup mripaté kuwi ngrantyam tindak duraka,

sing ngingkemké lambéné kuwi wis nglakoni sing ala.

₃₁Rambut uwanen kuwi makuta sing apik,

sing ketemu ing dalané kabeneran.

₃₂Wong sing sabar kuwi ngungkuli pahlawan,

wong sing bisa ngwasani awaké, kuwi ngungkuli wong sing bisa ngrebut negara.

₃₃Lotré dibuwang ing pangkon,

nanging kabèh putusané kuwi sangka GUSTI.