1Ombèn anggur kuwi ndadèkké tukang memoyok, ombèn keras kuwi ndadèkké nggawé ramé,
sapa sing mabuk awit sangka kuwi, dadi ora wityaksana.
2Nesuné ratu kuwi kaya nggeruhné singa nom,
sapa sing nangèkké nesuné kuwi mbebayani kanggo dèwèké déwé.
3Sapa sing ngedohi tukaran kuwi pantes dihurmati,
nanging saben wong bodo nguja nesuné.
4Ing waktu bediding wong males ora gelem ngluku,
yèn ing waktu panèn tanpa nggawé enggoné golèk pametuné lemah.
5Rantyamané ing atiné manungsa kuwi kaya banyu sing jeru,
nanging wong sing pinter bisa ngangsu.
6Akèh wong sing ngarani awaké déwé betyik,
nanging wong sing setia kuwi sapa sing nemu?
7Wong bener sing mlakuné jujur,
kuwi turunané pada rahayu.
8Ratu sing njagong ing kursi pengadilan,
karo mripaté bisa weruh sak kabèhé sing ala.
9Sapa sing bisa ngomong: “Aku wis ngresiki atiku,
wis lebur kabèh dosaku?”
10Bandul timbangan rong werna, lan takeran rong werna,
loro-loroné kuwi ala kanggo GUSTI.
11Senajan ijik botyah ya bisa dititèni ketitik sangka penggawéné,
apa resik lan apa jujur kelakuané.
12Kuping sing krungu lan mripat sing weruh,
kuwi loro-loroné GUSTI sing nggawé.
13Aja seneng turu, supaya aja dadi mlarat,
mripatmu elèkna mesti warek enggonmu mangan.
14“Ora betyik, ora betyik,” semauré sing tuku,
nanging ijik waé lunga, terus ngelem-elem awaké déwé.
15Senajan emas lan diaman okèh,
nanging sing okèh banget regané kuwi lambé sing kanggonan kaweruh.
16Jupuken sandangané, awit wong kuwi nanggung wong liyané,
lan wong kuwi ukumen kanggo tanggungan gantiné wong liyané mau.
17Roti olèhé ngapusi rasané énak,
nanging tutuké terus kebak krikil.
18Rantyamané bisané kelakon awit sangka panimbang,
mulané enggonmu perang nganggoa tyara.
19Sapa sing seneng nyatyat kuwi ora bisa nyimpen wewadi,
mulané kowé aja sesrawungan karo wong sing tutuké botyor.
20Sapa sing nyepatani bapaké utawa ibuné,
kuwi dimaré bakal mati ing waktu peteng.
21Banda sing enggoné olèh karo gelis ing wiwitané,
pungkasané ora diberkahi.
22Aja nduwé tembung: “Aku arep mbales sing ala,”
ngarep-arepa marang GUSTI, kuwi sing bakal ngluwari kowé.
23Bandul timbangan rong werna kuwi ala kanggo GUSTI,
lan timbangan sing goroh kuwi ora betyik.
24Jangkahé wong kuwi ditemtokké karo GUSTI,
nanging kepriyé manungsa enggoné ngerti marang dalané uripé?
25Yèn wong tanpa pikiran ngomong: “Sutyi,”
lan ijik nimbang-nimbang sakwisé nduwèni janji,
kuwi jiret kanggo awaké déwé.
26Para wong duraka dititèni karo ratu sing wityaksana,
lan pada digiles bola-bali.
27Rohé manungsa kuwi dimar pawèhé GUSTI,
sing mriksa kabèh isiné atiné.
28Sing ngayomi ratu kuwi katrésnan lan kasetian,
lan karo katrésnan enggoné nguwatké damparé.
29Rerégané wong nom-noman kuwi kekuwatané,
lan sing dadi apiké wong tuwa kuwi uwané.
30Bilur-bilur sing ana getihé kuwi ngresiki sing ala,
lan gebukan kuwi ngresiki telengé ati.
